Ontdek PLUS

P Post

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van P Post en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    P Post heeft 10 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik had het geluk, dat ik met een studiebeurs deze opleiding kon gaan volgen op de toen nog Dr.

    Ik had het geluk, dat ik met een studiebeurs deze opleiding kon gaan volgen op de toen nog Dr. J. Th. de Visser kweekschool. We kregen een gedegen opleiding in meer dan 20 vakken en ik kan gerust zeggen, dat ik daar in mijn latere werk veel profijt van heb gehad. Bijna alle docenten kan ik me nog herinneren: directeur Bos ( vaak weggeroepen wegens telefoontjes tijdens de les) de heer Post (die we gemakkelijk op de praatstoel wisten te krijgen als we trefoefeningen verwachtten) de heer Bal (leerde je zelf na te denken) de heer Bloemhof (godsdienst en kerkgesch. uit zijn Bijbelse Boodschap in drie deeltjes) de heer Groenman ( ik verfoeide die veldloopjes op een terrein over de Schrans, vaak ’s morgens vroeg) de heer Hallema (die mij het “priegelen op postzegelformaat” afleerde) de heer Van der Ploeg (die bij natuurkunde bepaalde stoffen in een potje mixte, daarna de klas verliet en de deur op slot draaide, ons in de stank achterlatend) om er maar enkele te noemen. Verder de altijd vriendelijk lachende concierge Hoekstra. Ik geloof, dat we nog een tijdje logopedie kregen van een mevrouw, waarschijnlijk om een overdadig Fries accent kwijt te raken. Veel namen van medeleerlingen weet ik nog, waar onder Gerrit Bijlstra, die in het tweede jaar helaas overleed. Verder de werkweken in St. Nicolaasga en Bergen en de concerten en toneelvoorstellingen in de Harmonie. Raar was het moeten omkleden van de meisjes, ‘s winters in de garderobe, omdat broeken voor hen op school niet waren toegestaan. En niet te vergeten later de praktijk op de stagescholen (hospiteerscholen) .En natuurlijk het eindeloos wachten onderaan de trap, als de heer Ronner de examenuitslagen bekend maakte. Een mooie tijd met dagelijks 30 km fietsen.

    Christelijke Pedagogische A..., 1959

    Over deze vier jaren komen bij mij maar weinig herinneringen naar boven.

    Over deze vier jaren komen bij mij maar weinig herinneringen naar boven. Het was elke dag verzamelen bij de kiosk en op naar St. Anne, weer of geen weer. Ken nog wel de namen van de leraren, maar nauwelijks die van medeleerlingen. Meester van Houten, bijgenaamd Old Smokey, gaf Nederlands en meester de Heer viel, bij de eerste de beste les, van z’n bureau. Ik kreeg een draai om de oren van juf Meijer tijdens een proefwerk en hoewel het fenomeen mij niet onbekend was, vond ik deze behandeling toch echt niet meer kunnen voor een 13-jarige. De directeur, de heer Maat, werd –na een slecht gemaakt proefwerk - niet moe ons onze povere prestaties onder de neus te wrijven en ons naderend examen als een fiasco af te schilderen, maar zijn geklaag ging ons tenslotte het ene oor in en het andere uit. Van meester Fijnvandraat weet ik nog dat hij een zakbijbel met een slap kaft altijd bij de hand had, en hij wist daar zo goed de weg in, dat je bijna zou denken dat hij hem zelf geschreven had. Ik weet nog dat ik thuis levertraan moest slikken: blijkbaar was ik een lange slungel geworden. Tsja... puberteit.

    Ulbe Van Houten SGM, 1955

    Onbezorgde kindertijd, ondanks de relatieve armoe thuis in het naoorlogse Nederland.

    Onbezorgde kindertijd, ondanks de relatieve armoe thuis in het naoorlogse Nederland. Ik herinner me juf Plantinga (een engel), meester Tilstra (gym na schooltijd) en meester Nauta (eindeloos tekenvoorbeelden natekenen en voorlezen uit Zwarte Tinus). Straf in het lege lokaal of in het kolenhok. De stempeltjes bij een mooi geschreven bladzij. Wat een heerlijk ongecompliceerde tijd: boompje klimmen, slootje springen, kikkerdril en stekelbaarsjes en politie Porte die je bij je oor pakte als je je liet meetrekken door een paard en wagen. De verhoudingen waren nog duidelijk: juf was lief, meester streng en de dominee, de dokter en de agent hadden onbetwiste status. In mijn herinnering waren alle zomers zonovergoten en de winters vol met ijspret.

    Eben Haezer, 1949