L. O. Nelemans Nelemans
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van L. O. Nelemans Nelemans en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
L. O. Nelemans Nelemans heeft 7 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet begin op deze school verliep hectisch.
Het begin op deze school verliep hectisch. Wij babyboomers kwamen met 240 man en vrouw sterk aanstormen, maar er was geen plaats. De Olijflaan was te klein en op de Wigenplaslaan kregen we de eerste 6 weken om de dag les. Op de Argonautenweg was de nieuwbouw juist gestart. Toen het vierde als eerste paviljoen klaar was konden we aantreden. Zes van de 8 eerste klassen vormden een pioniersgroep. Grote rotzooi natuurlijk, want de docenten lieten bij het wisselen van de lessen vaak lang op zich wachten. Ik zat in 1h, met 1g een volledige jongensklas. Hierin Paul van der Zijl, met wie ik als enige alle zes jaren in de zelfde klas heb gezeten. In het begin voerde ik niets uit, hetgeen net zo lang goed ging als mijn intelligentie aankon. Nog net met een her meetkunde naar 4b om vervolgens met drieen en vieren volledig onderuit te gaan. De laatste twee jaar heb ik het licht gezien en leerde ik wat hard werken was. Het idee dat ik de school niet af zou maken stond me zeer tegen. In tegenstelling tot Frits Linneman, wiens werk ik later nog vaak heb gezien, vond ik de school eerder braaf dan saai. Het was nog jaren zestig braafheid. Geen drugs, spijbelen een doodzonde, homoseksualiteit bestond niet (de verkeerde kant, maar ik kon me er niets bij voorstellen).Wel fantastische toneel en cabaret ervaringen. Ik herinner mij nog goed de Nationale Shakespearecompetitie, de hilarische sinterklaasbijeenkomsten met de toneelstukjes, het jazzconcours dat ik als bestuurslid van de Caland Bond onderleiding van Hans Hansen mocht organiseren. Literatuur was de laatste jaren een enerverend aspect rond de lessen van de heer Klomp en klasgenoten als Bas Lubberhuizen en mensen als Jan in 't Hout en Hans Prins. Als je mee wilde doen, dan viel er veel te beleven. De goep docenten die dit aanjoegen was best groot: Driessen, Klomp, Jutte, Fritze, Schipper, van Leeuwen. Toch kwam ik zo groen als gras in mijn latere studiestad Utrecht aan. Merwaardige types waren er ook, zoals een ex-priester die Duits probeerde te geven, de vaak gememoreerde Sinnighe, een man uit een surrealistisch boek en altijd precies naast de heersrende sfeer opererend. Ringnalda natuurlijk, Groninger in hart en nieren met een serieserode verkeerde brommer. Hij maande ons in het eerste jaar, toen wij natuurlijk voortdurend naar de bouw van de school zaten te kijken met: niet meebouw'n. Dan had je ook nog Evert Jansen voor wiskunde, die het bestond om daags na de moord op Kennedy, waarvan wij allen zeer ontdaan waren meteen het eerste uur een schriftelijke overhoring te geven. Dat is tegenwoordig wel even anders. Daar heb ik origens niets aan over gehouden, maar het is me wel altijd bij gebleven. In de tweede klas 2g, hadden we juffrouw Kaltofen voor tekenen. Nog steeds komt het schaamrood op mijn kaken als ik bedenk hoe dertig van die ettertjes haar soms het leven zuur hebben gemaakt. Het was achteraf gezien een schat van een mens en wij waren meedogenloos. Niet goed die jongensklassen. Frits Linneman heeft nog twee legendarische bijnamen vergeten: Piet Molecuul(Lutgenau, natuurkunde) en Peen (v.d. Brink, aardrijkskunde), die ik later nog wel eens tegenkwam toen hij in Amersfoort woonde. Met deez man heb ik van meet af aan ruzie gehad, tot die ontmoeting, toen bleken we heel aardig tegen elkaar te kunnen zijn. Van het Calend kom je zo nu en dan nog wel eens iemand tegen. Jan Trap, Max Renes, Bas Lubberhuizen, Dick Koornwinder en er zijn nog al wat collega's die goniometrie op het Caland hebben moeten leren om later tandarts te worden. Op de lijst zag ik dat ook Pauline Terreehorst op onze school zat. Zij wordt de nieuwe directeur van het Centraal Museum te Utrecht. Als kunsthistoicus ben betrokken bij het museum en zal ik haar nog wel eens zien.
Caland Lyceum, 1959
In de vierde klas (4a) was er een aardige juffrouw met een kleine topolino, die de jongens vaak moesten aanduwen.
In de vierde klas (4a) was er een aardige juffrouw met een kleine topolino, die de jongens vaak moesten aanduwen. Zij raakte zwanger en werd vervangen door een dame die net uit Indonesie was gekomen. Plotseling gingen alle raportcijfers met 2 punten omhoog. Het was niet alleen daarom een schat van een mens, maar zij vertoonde prachtige lichtbeelden van een reis van haar man naar Egypte. Nog voor het massatourisme. Zij is nu heel oud of leeft niet meer. Het was een korte maar unieke ervaring. Zo niet van die vervelende mevrouw Bruggeman. Die sloeg met haar knokkels op mijn hoofd, terwijl ik toch zo'n lief jongeteje was.Waar zijn al die klasgenoten toch gebleven? Hans de Melker, Hans Reingout, Hubertus van der Stelt, Frits Vermeulen, de mooie Marijke Dane en Loes Steehouwer, die ging of liep met John Post. Wat waren we toch braaf en allemaal niet zo knap als Ann Finch. Een flinke club ging naar het Caland, maar uiteindelijk heb ik alleen nog eens gelezen dat Paul van Stuyvenberg is overleden. Wie weet wordt het ooit wat met deze site, want we waren een bijzondere generatie. Babyboomers, die het zouden gaan maken, terwijl we dat allemaal nog niet wisten. Nog net geen carriere voor alle meisjes en de jongens allemaal een stapje verder dan hun vaders.
De Bergse Zonnebloem, 1953