Monique van Veen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Monique van Veen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Monique van Veen heeft 11 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenNadat wij uit Amsterdam naar Aalsmeer verhuisde omdat mijn vader buschauffeur was bij Maarse en Kroon kwam ik op de Zonnebloem terecht.
Nadat wij uit Amsterdam naar Aalsmeer verhuisde omdat mijn vader buschauffeur was bij Maarse en Kroon kwam ik op de Zonnebloem terecht. Ik heb het er altijd naar mijn zin gehad en naar mijn idee scheen altijd de zon en zat ik veel in de zandbak. Ik kan mij nog goed herinneren dat wij voor moederdag een bladwijzer op gaatjeskarton geborduurd hebben.Ik vond dat erg leuk om te doen. Juf Zijlstra had astma en mocht je omste beurt in het keukentje een pot honing met een lepel voor haar gaan halen. Je voelde je erg belangrijk als je uitgekozen was om de pot met honing te gaan halen. Nu denk ik bij mezelf wat die honing er nu toe doet als je astma hebt ? Op de school hing er een bepaalde lucht. Een geur van papier, mufheid en parfum van de juf. Ook de vloer van de hal kraakte zo lekker ouderwets. Het pakje wat Laura Tas aan heeft kan ik mij nog goed herinneren. Dat had zij voor haar verjaardag gekregen. Toen was ik bij haar thuis en hing het aan de kast in de huiskamer.
De Zonnebloem, 1971
Ik heb een ontzettende leuke tijd gehad op deze school.
Ik heb een ontzettende leuke tijd gehad op deze school. Spannend om naar Amsterdam toe te gaan als je uit een dorp komt. De klas was gezellig met al die meiden die de kv / jv opleiding gingen doen.En die uit alle windstreken kwamen zoals Uithoorn, Aalsmeer - Amsterdam en Amstelveen. Op september 1982 begonnen wij als klas K31d. Ik weet nog wel een paar namen , zoals : Irma - Petra - Michelle - Jose - Paola - Marleen - Anita - Linda - Ariane - Annemiek - Martine - Yvonne Braam - Yvonne Bos - Rosa Doeswijk - Georinge ( wij noemde haar altijd Sjors ) - Ingrid Bos - Yvonne Geest - Elly Verlaan.Ik ging veel om met Ingrid Bos , Rosa Doeswijk , Elly Verlaan en Yvonne Geest. We kwamen regelmatig bij elkaar thuis. Ik ontdekte ook het uitgaans leven in Uithoorn en ik heb heel wat uurtjes doorgebracht in menig disco. Yvonne woonde in Amsterdam. Daar ging ik meestal naar toe uit schooltijd. Zij snapte mijn passie voor prinses Diana waar ik plakboeken van vol had met plaatjes van haar uit allerlei tijdschriften. Yvonne spaarde met mij mee en ik kreeg vaak op school weer tijdschriften van haar die haar moeder uit had en waar mijn idool in stond.Toen ik bekend stond als fan van Diana kreeg ik van menig klasgenoot plaatjes van Prinses Diana waar ik dan weer helemaal blij van werd. Het waren wel periodes dat je intensief met iemand omging, ik weet nog wel dat ik zo'n periode omging met Elly en Sjors. Onder lestijd masseerde wij elkaars handen. Heerlijk dat gefrunik. Ook hadden wij een leuke uitspraak. 'Wil jij nog een gevulde koek ? ' waarop de ander antwoorde: 'Nee , dank je...ik druk hem net uit ! ' En iedere keer barstte wij dan in lachen uit. Hoe zou het zijn met iedereen ? Heeft het leven gebracht waar ieder op hoopte ? En dan de leraren. Ken je ze nog ? Karin Proost - Ankie ( gymlerares )- Frida - Helen ( zij gaf Nederlands en ik kan mij nog goed herinneren dat zij op haar agenda een sticker had geplakt met de tekst : Lesbische lessen , lessen best ) - Wendeline - Lies - An en Schenk. En dan de werkweek in Laag-Soeren van 3 sept / 7 sept. Wat hebben we een lol gehad in die huisjes en de bossen. Even lekker een week weg uit de ouderlijke regeltjes van thuis.Ik heb echt genoten van deze periode.
Amstel Academie, 1982
Ik heb niet allemaal leuke herinneringen aan mijn lagere schoolperiode op de Columbiaschool omdat deze overheerst werd door pesterijen door mijn klasgenoten.
Ik heb niet allemaal leuke herinneringen aan mijn lagere schoolperiode op de Columbiaschool omdat deze overheerst werd door pesterijen door mijn klasgenoten. En als ik niet gepest werd dan werd ik mondjesmaat getolereerd in de groep. Het buitensluiten, het uitschelden, het opwachten buiten schooltijd om en het niet geaccepteerd worden heeft mijn lagere schoolperiode overheerst en verpest. Ook Dymphna viel het zelfde lot ten deel en werden wij vriendinnen. We zochten letterlijk steun bijelkaar. De angst om iedere dag weer naar school toe te gaan en niet wetende wat die dag zou brengen overheerste de laatste vier jaar van mijn Columbiaschool tijd. Het had een plek moeten wezen waar ik mij veilig en begrepen had moeten voelen want een kind moet door zijn verblijf op school gevormd worden en niet getekend. Ik heb er jaren over gedaan om deze negatieve emoties te verwerken en heb ik geleerd trouw te zijn aan mezelf. Ik weet wie ik ben, wat mijn talenten zijn en mijn tekortkomingen en om daar te komen was toch wel de meest bevrijdende en krachtigste stap die ik gemaakt heb. Ik heb uiteindelijk mijn ervaringen om kunnen zetten in positieve gedachten en doelen. Want al leek het dat ik de grote verliezer was, het is mij in de toekomst meerdere keren van pas gekomen.
Columbiaschool, 1972