Monique Kooij
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Monique Kooij en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Monique Kooij heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
Aanmeldenculturele antropologie.
culturele antropologie
Vrije Universiteit Amsterdam, 1979
Juf Shak-si, maar ik noemde haar juf Taxi.
Juf Shak-si, maar ik noemde haar juf Taxi. Ik meen in de tweede. Zij schreef een heel mooi gedichtje in mijn poezie-album.Juf Zaalberg met de paars/blauw grijze haren. Meester Melkert(?) had een stagiaire en toen mochten we eindelijk in groepjes in de klas zitten. En natuurlijk juffrouw Koning de handwerkjuf, die altijd zo superstreng was. We deden altijd wedstrijdje wie de meeste draadjes op haar keurig gekapte hoofd kon leggen als je je werk moest laten controleren. Ook hadden we een heel gemeen versje over haar: Juffrouw Kip twee schele ogen en een hazelip. Ze was ook echt niet aardig. Ik weet ook nog heel goed dat we met zwemles naar sportfondsenbad west gingen en dat ik dan daarna altijd een caramac ging halen bij het snoepwinkeltje. Het kamp in Renkum weet ik ook nog heel goed. Ik was toen helemaal weg van Rinaldo Biervliet. Wie kent hem? En mijn vriendinnetje Diana Bouquet was op Marcel Settels. Rinaldo woonde bij ons achter in de Galjoenstraat. Ik heb hem na de lagere school niet meer gezien. Zou het super vinden als hijn op de reunie kwam. Wat ook weer bovenkomt zijn de gymlesse van van der Geest, ook een stagaire, en een hele leuke. Ook de musical in de zesde klas weet ok nog goed. We deden allemaal liedjes van Annie M.G.Schmidt. Ik was zelf een "haute couture"madame uit de winkel van Monsieur Carnet. Ik kan zo nog hele stukken van dit liedje uit mijn hoofd. En dan natuurlijk de vreselijk leuke muzieklessen met Meester ten Tombe achter de piano. Veel leuker dan het orgeltje van meneer Spoor. Ook van hem ken ik nog heel veel liedjes. Van dat blinkende trompetje en met een raket naar de maan en ook nog een echt vakantiegevoellied. Voor mijn gevoel zaten we op het omslagpunt van een ouderwetse school naar een meer moderne manier van lesgeven. Ik heb het allebei nog meegemaakt. Van schrijven met pen en inkt naar de bruynzeelpennen, die zo lekker roken. Net als mijn broer Ben hen ik de allerslechtste herinneringen aan de schooltandarts. Ik heb daar ook echt een trauma aan over gehouden. Hij heette Meulemans, maar we noemden hem Beulemans. Hij hield zijn praktijk in het kantooortje van meneer Spanjaard. En als je het waagde om te huilen, dan zou hij je wel reden geven om te huilen. Wat was ik jaloers op die jongens en meisjes die niet naar hem toe hoefden omdat ze een eigen tandarts hadden. Ook weet ik nog dat ik op het schoolplein mijn arm gebroken had en dat de juf met mijn moeder in de auto ons naar het ziekenhuis bracht (door de IJ-tunnel, echt waar, die was toen gloednieuw) en dat ik me zat te verbijten in de klas omdat ik me niet wilde laten kennen. Ook was het feest als je voor de jarige meester of juf gebakjes mocht halen op de Kamperfoelieweg. Als je geluk had kreeg je als beloning ook een stukje hazelnootschuimgebak. Ik ga gauw wat oude foto's op de website zetten. Ik ga een poging wagen. Klas 1: juffrouw Brederode, klas 2 idem. Klas 3: juffrouw Zaalberg. Klas 4: meester Rosberg. Klas 5: meester Melkert (?). Klas 6: meester Spanjaard.
St. Franciscus van Assisisc..., 1965