Moniek van Amerongen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Moniek van Amerongen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Moniek van Amerongen heeft 7 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHerinneringen aan: Isendoorn College Na het een jaartje op het Baudartiuscollege geprobeerd te hebben, ben ik op het Isendoorn College terechtgekomen in havo 4.
Herinneringen aan: Isendoorn College Na het een jaartje op het Baudartiuscollege geprobeerd te hebben, ben ik op het Isendoorn College terechtgekomen in havo 4. Dat viel niet mee, de klassen en vriendengroepjes waren flink gevormd. Ik weet dat ik behoorlijk binnen het vakkenpakket heb moeten wisselen, om uiteindelijk dat diploma te moeten binnenhalen. Wat ik absoluut super vond was dat je bij handvaardigheid je eigen ding mocht doen, als je het maar wel van te voren had overlegd. Ook leuk: patat halen op de Lage Weide, bij René; kanoën vanuit België naar Nederland (met Titia?), waarbij we uiteraard wel een keertje of wat zijn omgeslagen en we aangevallen werden door een woedende mannetjeszwaan. Ondanks 't feit dat ik lezen wel een leuke vrijetijdsbesteding vond & vind, kon ik in die dagen blijkbaar nog niet altijd de juiste informatie ergens uithalen. Na de examens ging ik feestvieren in Spanje. Nooit gedacht aan eventuele herexamens of een diplomauitreiking. Grote oeps. Gelukkig bleek een her niet nodig, en mocht m'n zus de handtekening zetten. Ik kan er nog van wakker schrikken: geen rechtmatig diploma!
Isendoorn College (zie ook ..., 1972
Herinneringen aan… Koningin Wilhelminamavo Hopend dat mijn eigen kinderen dit voorlopig nog niet zullen lezen: een school waar ik veel gespijbeld heb.
Herinneringen aan… Koningin Wilhelminamavo Hopend dat mijn eigen kinderen dit voorlopig nog niet zullen lezen: een school waar ik veel gespijbeld heb. Door veelvuldig ziek zijn in dat eerste half jaar ben ik in groep 2 blijven zitten, en toen ging Het Grote Spijbelen eigenlijk beginnen. Altijd smoesjes om onder de gymlessen uit te komen of om te laat op school te komen, die vanwege mijn ziek zijn klakkeloos geloofd werden. ‘k Moet nog altijd lachen om de herinnering aan een van de meisjes die wel de allerbeste smoes had bedacht om niet te hoeven gymen: ze was zwanger. Minder lachwekkend werd het toen dat inderdaad ook zo bleek te zijn. Ik weet haar naam niet eens meer, maar ‘k kan me haar gezicht nog zo voor de geest halen. Tegenwoordig zouden we haar gottic noemen, ze had krullend haar en lichtgroene kattenogen. Pas veel later begreep ik waarom ik haar ogen zo bijzonder vond, haar pupillen waren altijd zo klein als speldenknopjes… Bijzondere momenten: tekenlessen aan de slootkant, tegenover de dependance aan de fietsbrug; liggend in ’t gras van de tuin in de zomermaanden; de werkweek naar Texel; zoenen in het fietsenhok; het spookhuis in de kelder tijdens een bazaar; de praktijklessen van biologie en scheikunde en de Nederlandse lessen van mijnheer Dooijeweerd. Moeilijke momenten: wiskunde; 07.30 uur melden als je weer eens te laat was gekomen; het besef dat er ook boekverslagen gemaakt moesten worden na het lezen van de boeken (hoeveel mazzel hebben onze kinderen tegenwoordig, lang leve internet!); het verkeersongeluk voor de Wibra, waarbij een leerlinge om het leven kwam. Eindeloos verliefd geworden Erik, André en Bram.
Koningin Wilhelmina Mavo/Mulo, 1979
Herinneringen aan… De Prins Bernhardschool Klas 1: Juf Prakke met haar rood geverfde haren en mager als een meetlat.
Herinneringen aan… De Prins Bernhardschool Klas 1: Juf Prakke met haar rood geverfde haren en mager als een meetlat. Altijd als een dame gekleed, was zij in feite haar tijd ver vooruit met volledige garderobe in tijger- en zebramotiefjes. Op school was ze niet altijd even ladylike, als je even niet goed genoeg oplette, lag de liniaal binnen handbereik. Ik heb nog wel eens twee weken van mijn zomervakantie op moeten offeren, omdat ik een werkstuk van handwerken niet af had gekregen. Wát ik precies moest maken weet ik niet meer, ‘k weet wel het een blijvend probleem is gebleken door de jaren heen: handwerken is mijn ding duidelijk niet. Vol enthousiasme beginnen, maar afkrijgen… dat is nog nooit gelukt. Misschien was ze daar tóch voor nodig? :-) Klas 3: Meester Jos. Dat was toch wel de liefste meester van allemaal. Muziek maken in de klas. De enige meester die altijd begreep en me vergaf dat ik met klassikaal lezen nooit wist waar de klas precies in het boek gebleven was, omdat ik ver vooruit las. ’t Leestempo van de klas lag me altijd veel te laag. Koning van Katoren was een van de eerste boeken die me echt wist te grijpen. Lezen is nog altijd een grote passie van me, al zoek ik het nu meer in de medische, psychologische of literaire thrillers. Meester Jos had in die dagen ‘verkering’ met ene Emy, een collega van mijn moeder. Omdat mijn moeder werkte, bracht ik tussen de middag veel tijd op het kantoor daar rond. Ik heb in die dagen nog wel eens bij Emy gelogeerd en kwam ik meester Jos ook daar tegen. Dat was toch wel een heel bijzondere ervaring. Een verliefde meester, die tegenover je aan de ontbijttafel zit. Leuk detail: Emy wist van receptioniste op te klimmen tot hofdame bij Koningin Beatrix. Klas 6: De bonte avond. Een topavond, waarbij we een operatie uitvoerden vanachter een groot wit laken, waardoor het publiek in de zaal slechts de schaduwbeelden zag. Stofzuigslangen, chips, flessen, van alles kwam uit de buik van… Ja, van wie ook al weer…? Over het algemeen een heerlijke school, waar ik nog steeds vol warmte aan terugdenk. Soms ruik je zomaar een geur, waardoor je ineens weer moet denken aan die school. - Met het schoolplein waar achterin zomaar ineens kleine wervelwinden ontstonden - De trots die je voelde als jij met de koperen schoolbel iedereen binnen mocht gaan roepen - De prachtige grote trap, de hoge gangen, en ramen - In de pauze stiekem van het plein af, naar het snoepwinkeltje aan de Oudewand, waar je kauwgom- en toverballen voor één cent kon kopen - Met – naar mijn gevoel – de hele klas bevriend zijn, ik ben al heel wat namen in de lijstjes tegengekomen. Leuk!
Prins Bernhardschool, 1972