Melissa Maijenburg

Beste beslissing ooit! Nog elke dag heimwee......!

Wat een ge-wel-di-ge tijd was dit toch.... Soms voelt het nog als gisteren. Er was zeker een mogelijkheid om zweverig te worden / doen, maar die richting koos ik niet. Ik studeerde belachelijk hard (verkocht mijn samenvattingen voor een 2 avonden eten of een pakje sigaretten ;-) en maakte ontzettend veel en fijn muziek, ook in (weten jullie nog?) de popkelder. Ik heb hier in 4 jaar zo ontzettend veel over mezelf geleerd, maar ook over het musiceren met zoveel verschillende andere mensen. Ik kon me helaas deze keer niet door de solfège-lessen heen bluffen (ik deed al 15 jaar alsof ik wist waar het over ging, maar stiekem speelde ik mensen gewoon na.....dus hier heb ik even mijn dyslectische brein moeten trainen op stokjes met bolletjes. Ooit een 10 gehaald voor een groepsopdracht omdat ik eens NIET de leiding had genomen en ging afwachten tot een ander dat deed. Hierdoor werd er uiteindelijk niks ingeleverd. Ik moest leren niet altijd alle verantwoordelijkheid op me te nemen. En die les draag ik nog steeds mee. Ha ha ha. Ik bedenkt me nu opeens: ik beviel in het tweede haar ook tijdens een filosofie-college van een baby(pop)!! Mijn huisgenoot (deed dramatherapie) was mijn verloskundige. De docent had al snel door dat dit theater niet te stoppen was en ging koffie halen. Het was een goede bevalling en we kregen applaus. Ik heb nog nnoit iemand getroffen die snapte hoe leuk dit allemaal was! En ondertussen was het geen circus: ik leerde dus ook nog gewoon veel! Tot op heden werk ik nog steeds als muziektherapeut. Dit was mijn 'droom' toen ik 8 jaar oud was en nog steeds het allermooiste vak voor mij!

Hogeschool van Utrecht FSAO..., 1996