Maurits van Zuiden
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Maurits van Zuiden en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Maurits van Zuiden heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHallo Karoline, Leuk om je verhaal te lezen.
Hallo Karoline, Leuk om je verhaal te lezen. Veel weet ik er niet meer van maar ik weet weer dingen die jij vergeten bent, denk ik. Ik weet wel nog de namen juf Heysink, juf Van Rossum, juf Jongbloed [was Indisch en fluisterde zodat we muisstil moesten zijn om iets te kunnen horen waardoor we elkaar toesisten "stil nou, ik hoor niks" - wat een didactische vondst], juffouw Esterik had volgens mij de pik op mij en was straal-lesbisch, maar daar had ik toen nog geen verstand van - dat kwarretje viel pas veel later. In de vierde had ik meneer Van Hoorn en die was een pure anti-Semiet zoals ik ze later toch zelden ben tegengekomen in mijn leven. Ik zat het hele jaar op de gang en bleef toe zitten. In de vijfde Estepik en in de zesde het hoofd van de school, ik zie 'm zo voor me (met z'n brede schijding) maar hoe die heette? Iets met een M?
Van Dijckschool, 1961
Beste Anton, Was dat meneer Hansen die niet zo blij was met mijn werk voor het 7de lsutrum en gebrek aan leeractiviteit? Die ooit in alle onschuld zei: "Vandaag gaan weer eerst de joden afmaken en daarna .
Beste Anton, Was dat meneer Hansen die niet zo blij was met mijn werk voor het 7de lsutrum en gebrek aan leeractiviteit? Die ooit in alle onschuld zei: "Vandaag gaan weer eerst de joden afmaken en daarna ...." Hij Had het niet zo bedoeld. Ik hield een spreekbeurt over Tibet, hoe de Communistische Chinezen daar huis hadden gehouden. Deze uitgetreden franciscaner pater (wist je dat?) die vandeweeromstuit links was geworden vond dat niet zo leuk. Ik was ook van huisuit links, maar niet ten koste van de waarheid. Ik weet niet meer wat docenten over mijn lustrumwerk zeiden. Ik weet alleen dat op een dag dat ik "vroeg" thuiskwam mijn vader opstond, me een hand gaf en zich aan mij voorstelde. Als je nog weet van het Lustrum, weet je dan nog dat we met een draaiorgel naar het stadhuis gingen en een door meneer Stalpers getoonzet lied zongen? We hebben het zo vaak gerepeteerd dat ik het begin nog weet: "Het is om nooit meer te vergeten, de leraren doen zelfs mee, ze zijn ...." (de rest ben ik wel degelijk vergeten.) Ik vond vooral leuk wat je over mijn bijdrage aan het Lustrum schreef, want ik heb me inderdaad enorm ingezet, maar het waren soms andere leerlingen die linten doorknipten en met een deel van de eer gingen strijken; ik was blij dat ik dat niet deed ten koste van anderen, maar het is dan wel leuk om na zoveel jaren erkenning te krijgen. Spreek / schrijf / zie jij nog wel eens iemand van HNL, leerling of docent? Ik heb de beste herinneringen aan klasseleraar (wij waren de eersten die een "klaslokaal" geadopteerd, met de leraar erbij - en hij kon het niet geloven dat wij zoveel van 'm hielden en zijn lokaal vertroetelden - daar hou ik nou van, als paarden die de haver verdienen 'm ook krijgen) wiskundeleraar meneer Hoogerboord (Laat 'm nog maar even spartelen, laat 'm nog maar even spartelen - MIN! Of: "Bijijijna goed - bijijijna goed; oftewel: d'r deugt geen fluit van!) - grote handen, zware stem, stoer - zo'n klein piephartje, bescheiden (heeft vast in het verzet gezeten), alles voor zijn kinderen overhebbend. "Wie heeft er een zakmes bij zich? Niemand? Toen ik zo oud was al jullie had elke echte jongen een zakmes bij zich! Niemand?" - Nou, eentje had een zakmes: Judith - dat was lachen. Aardrijkskundeleraar De Ley heeft zich over mij ontfermd toen ik aandacht en hulp nodig had. En Meneer Bot (Nederlands) had me "ontdekt" en in de lustrumcommissie gekwakt - ik was een originele geest, en dat was ik; en dat ben ik gebleven. Behalve dat ik een toegewijde vader ben, ligt mijn grootste hartstocht op het gebied van het schrijven (had je misschien al gemerkt hihi) als middel tot lesgeven. We hadden de raarste klas van de school. De meeste klassen hadden een of twee "leiders." Als de leraren die in bedwang konden houden hadden ze een klas onder controle. Onze klas had echter 6-7 leiders, elk met een paar volgenlingen (ik had een eenmansfractie). Wij waren onmogelijk te beheersen, en orde was er nooit. Maar in de vijfde klas kregen we een juffrouw voor scheikunde, naam mijn niet bekend, die fluisterde, op de voorste bank ging zitten met te korte rokjes (wij hadden een tijdje 3 meiden in de klas en 24 jongens) en bij haar waren we muisstil. Ze kon goed lesgeven, ik had danook een 9 voor scheikunde op mijn eindexamen, en het gerucht ging dat ze, als eerstejaars scheikundestudent, zich 's avonds te pletter moest leren om ons voor te blijven. Wonderlijk - ze kwam het volgende jaar niet terug - weggepest door de paralelklas. Ik was bijna elk jaar klassevertegenwoordiger, samen met Judith. Waarom zij weet ik niet meer, maar waarom ik, dat nog wel. Ik kon goed slijmen met de leraren maar nam het altijd voor iedere medeleerling op; ik ben niks veranderd.
Het Nieuwe Lyceum, 1966