Maureen Mantel-Rutten Rutten
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Maureen Mantel-Rutten en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Maureen Mantel-Rutten heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHandj vol leerlingn.
Handj vol leerlingn. t 1ste jaar was k enigst meisj. D school bgon smorgns heel vroeg n elke middag warn w vrij, kondn w bv lekkr zwemmn of tennissn
Nederlandse Lagere School -..., 1972
De lessen etiquette waren n openbaring.
De lessen etiquette waren n openbaring. In t begin voelde ik me n lompe boerin. Aan t eind had ik ook Savoir Vivre. Brigitte, Elsbeth en ik zaten samen op kamers, fantastisch jaar hebben we gehad. Ik beschouwde de opleiding als een finishing school een mooie aanvulling op Schoevers. Als je niet te hoge verwachtingen van de opleiding had waren de lessen eigenlijk wel geinig. Veel algemene ontwikkeling toch wel heel handig als je secretaresse bent. De excursies waren leuk; Volendam o.a. en natuurlijk de bootreis naar Hull. O' wat waren we een zooitje ongeregeld. De stages: o.a. Hotel Krasnapolski was eng en leuk tegelijk, het Eurotel toch wel heel leerzaam. In de loop van het jaar ben ik bevriend geraakt met Anneke en ruim 20 jaar later zijn onze gezinnen nog steeds heel hecht bevriend met elkaar. Ik ben 16 jaar geleden toen ik hoogzwanger was op een reunie geweest, maar van onze klas was er helaas nagenoeg niemand.
Ecole Internationale Tunon, 1980
Anja van de Sluis was daar mijn maatje in crime.
Anja van de Sluis was daar mijn maatje in crime. Destijds was de serie Angelique heel populair en Meneer Lely (met zijn stok, omdat ie mank liep) noemden we "Geoffry". De minnaar van Angelique was natuurlijk veel knapper, maar wij lagen steeds in een deuk. Ja je moet toch wat op zo'n taaie droge opleiding. Natuurlijk lekker iets drinken in de stad tijdens tussenuurtjes en naar dat hele kleine bakkertje een paar deuren verder (wij zaten toen in dat prachtige oude gebouw met die hoge plafonds in de Spoorlaan) waar maar net vier man binnen kon staan en dan een Brusselse bol halen. Ooo we groeiden helemaal dicht. Dubbel lagen we ook om onze stenolerares, want die hamerde steeds maar op het feit dat we hoge punten moesten halen, want aan het eind bij de diploma uitreiking werd altijd de beste leerling van de klas, van de hele school en de beste klas genoemd en beloond. Dat streberige jonge leraresje wilde dat natuurlijk haar klas en een van haar leerlingen de allerbeste was, nou wij kwamen niet meer bij, want wij zorgden er voor dat het gemiddelde van de klas aanzienlijk lager was. Wij hadden zo'n hekel aan steno en eigenlijk aan alles op Schoevers, wij wilden helemaal geen secretaresse worden. Ik wilde stewardess worden, maar was nog te jong. Nou ik ben uiteindelijk jarenlang secretaresse bij o.a. een Amerikaans bedrijf geweest. Anja riep ook altijd dat ze er gewoon heel goed uit wilde zien en als ze dan bij een bedrijf werkte ze zo snel mogelijk een rijke vent aan de haak zou slaan. De tranen liepen ons dan over de wangen van het lachen. Helaas ben ik haar helemaal uit het ook verloren.
Schoevers, 1979