Ontdek PLUS

Mattheus den Hartog

Kent 2 personen

Getrouwd , 2 kinderen
Woont in Wageningen

    Bekijk het volledige profiel van Mattheus den Hartog en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Mattheus den Hartog heeft 13 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    De hoofonderwijzer was de heer Van de Burg.

    De hoofonderwijzer was de heer Van de Burg. Zijn zoontje zat in mijn klas. Dat was in de 6e klas een ware worsteling met objectiviteit en betrokkenheid als vader. Een boeman van een leraar was de heer Van Dijk. Hele dikke zolen! Bijbelleer. Hij was enorm van zijn stuk toen geen van de leerlingen kon vertellen hoeveel Psalmen er waren. Mijn juffrouw in de 1e klas was juffrouw Pols. Ik was er helemaal verliefd op. Uit enthousiasme toen ik haar zag in Dordrecht stortte ik mij bijna onder een auto. Ware liefde! Zij had heel mooie stempeltjes. De goede herder was een geliefd thema. In de 6e klas was ik helemaal verliefd op Dora Picauly. Zelfs een gedurfde Valentijn kaart gestuurd en een mooi maar koddig gedichtje geschreven in haar Poësie album. Mijn grote concurrent in deze liefde, maar ook vriend, was Karel Wulfraat. Wij waren zo verlegen in concurrentie dat het met Dora helaas niets geworden is.

    Eben Haezerschool, 1959

    Ik kwam van de (M)ULO school in Ridderkerk.

    Ik kwam van de (M)ULO school in Ridderkerk. Het was toegestaan om aan te sluiten bij de 4e klas HBS-B. Wij voelden toe al de effecten van de Mammoetwet. Achter ons zat de bezemklas. Het grote verschil in attitude en de sfeer was voor mij een reality shock. Nooit zal ik meer vergeten hoe eigengereide leerlingen tijdens de biologieles er een spel van maakte een raam voor in de klas afwisselend te openen en weer te sluiten. En die leraar zei er niets van!! Dat had je op de ULO niet mee gemaakt. Doordat het maar 2 jaar was is de intensiteit van de belevingen en de herinneringen minder. Mijn grote vriend was Piet Krijgsman. Een noeste maar kleine jongen uit het zelfde dorp: Ridderkerk. Hij kwam van oorsprong uit Middelharnis. Naar ik begrijp is hij predikant geworden. Dat zat er toen al in. Samen met de (zware) tendem door Zuid-Nederland was een prachtige ervaring. Jeugdherbergen langs en in grote gemeenschappelijke slaapzalen proberen de slaap te vatten. Mijn pain in the ash was Wiskunde en wel analytische meetkunde: een gehaspel met formules totdat je weer een bruikbaar iets had. Laagste cijfer in mijn hele carrière: 4 op het rapport. De naam van de leraar was naar ik meende Mijnheer Buizerd.

    Develsteincollege Christeli..., 1969

    Op deze school zat ik van 1966 tot 1970.

    Op deze school zat ik van 1966 tot 1970. Sandra Plaizier, mijn echtgenote zat ook op deze school in een andere klas. Verder zaten nog in de klas: Leen Groeneveld, Lies Birahi, Rutger van Zanten, Ellen Goldbach, Rien van de Herik, Ronnie Visser, Rudie van Vuuren, Thea Crezée e.a. Meneer Boon, een aardige man maar een beetje een Zije Sok, die economie gaf. In die tijd moest ik voor mijn vader de verzekeringspremies ophalen, dus ook bij meneer Boon. Dan was het altijd een soort examen economie aan de deur. Spoelman had een snor a la André van der Louw. De Leraar Engels was de vader van Rutger van Zanten. De leraar Duits was Meneer Roth. De leraar waar ik heel veel aan te danken heb, was mijnheer De Zeeuw. Een geweldige leraar en een prachtig mens. Hij gaf wiskunde en omdat ik uit nieuwsgierigheid en omdat ik verkikkerd was op Ellen Goldbach mee deed met de ULO-B klas, kon ik later naar HBS-B en zo verder. Ik voelde niets voor wiskunde en ik zat er ook meer voor Ellen. Toch wist hij mij enthousiast te maken voor het vak. Op een keer wist ik heel verrassend antwoord te geven op een moeilijke opgaaf en kreeg toen als prijs zijn appel. Deze appel heeft vrijwel zeker een paradijselijke rol gespeeld in mijn leven. Toen ik hem daar vele jaren later in een brief voor wilde bedanken, lag hij net in het ziekenhuis met een grote beroerte en kwam daaraan te overlijden. Toen zijn echtgenote thuis kwam lag mijn brief op de deurmat. Meneer Van Elderen was eens een keer helemaal van slag toen wij als ondeugende jongens een science fiction film recentie zaten te geven met een sexy Jane Fonda die als lekkernij in een groot glas dobberde, waaraan een aantal mannen met een soort waterpijpconstructie zaten te lurken. Had hij nooit verwacht van zulke netjes opgevoede christelijke jongentjes. Thats all for now.

    Christelijke ULO, 1965