Masha Plasmans
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Masha Plasmans en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Masha Plasmans heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenNadat wij verhuisd zijn heb ik de vierde, vijfde en zesde klas op deze school gezeten.
Nadat wij verhuisd zijn heb ik de vierde, vijfde en zesde klas op deze school gezeten. Maria Vermeulen herinner ik me, en Lieke ? De nonnen waren wel erg ouderwets.
St. Theresiaschool, 1962
Een groot schoolplein, met laagbouw eromheen.
Een groot schoolplein, met laagbouw eromheen
Sint Jan, 1958
Gelukkig beviel mij het student zijn wel, het eerste jaar bij het Juridisch Kollektief op sleeptouw genomen door m.
Gelukkig beviel mij het student zijn wel, het eerste jaar bij het Juridisch Kollektief op sleeptouw genomen door m.n. Wouter Doolaard. Met Julius Vischjager én Daniël Schöngut als jaargenoten, apart! In het tweede jaar, jawel, de tijd van de medezeggenschap, deelgenomen aan een commissie om de tetamenregelingen gewijzigd te krijgen. Ook het jaar waarin we met z'n allen de kandidaatstentamens deden, die steeds in het Gebed zonder End eindigde. De doctoraal fase redelijk vlot doorlopen, lid geweest van het Klachtenbureau Politie optreden en met hen ons eerste boek "Een jaar Amsterdamse doofpot" gepubliceerd. Toch viel het niet mee om de studie te combineren met het opvoeden van een zoontje, en nog wel als alleenstaande moeder; in 1973 was hij 2 en ik was 22. De rolmodels om mij heen gingen allemaal 60 uur in de week werken, nou ik niet. In augustus 1979 begon ik bij de gemeente Amsterdam, de eerste jaren voor 30 uur per week, als bestuurlijk juridisch mederwerkster. Het afstuderen heeft toen nog een hele tijd op zich laten wachten, inmiddels had ik een zoontje, een beginnende carriëre en een onafgemaakte studie. Anyway, uiteindelijk met veel moeite en met dank aan Folkert van Aalsum, toch gelukt. Achteraf denk ik, dat ik in een fantastische tijd, de 7o-er jaren, heb gestudeerd, met heel veel leuke mensen om me heen. Verder ook die rare professor Ankum, met zijn gekuch; die lieve Ullie Jesserun als aktivist voor Reinwater. Mooie jaren.
UvA - Faculteit der Rechtsg..., 1973