Martin Van der Zeeuw
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Martin Van der Zeeuw en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Martin Van der Zeeuw heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet nimmer goed van de grond gekomen schoolbandje was een van mijn beste herinneringen aan 'het' Thorbecke.
Het nimmer goed van de grond gekomen schoolbandje was een van mijn beste herinneringen aan 'het' Thorbecke. Richard Legué en leraar Nederlands Hans van der Put op gitaar, Jan Bhagwandin op drums en moi op basgitaar. Paar keer geoefend in een halfduistere kantine, that's it. Er was gelukkig veel ruimte voor cultuur op Thorbecke - dat was misschien nog wel het meest interessante. Niet alleen vanwege de inspirerende persoonlijkheid van muzieklerares mevrouw Nieuwenhuizen Segaar, maar er waren ook regelmatig muziekdemonstraties en we konden met korting naar de jeugdconcerten van het Residentie Orkest. Medeleerlingen die in bandjes speelden hebben mij gestimuleerd om ook zelf muziek te gaan maken. Ik speel nu nog steeds gitaar, hobbymatig overigens. Mijn beroep is journalist, en ik moet toegeven dat mijn allereerste publicatie verschenen is in schoolkrant 'De Thorbecker'. Jammer dat het Colditz-achtige gebouw in de Theresiastraat, anno 1913, met zijn grote gewelven, brede granieten trappen en gele tegelwanden er niet meer is. Dát had wel iets, moet ik toegeven. Wat mij betreft had dat tot rijksmonument moeten worden verklaard. Het brugklasjaar zaten we trouwens aan het Isabellaland, tweehonderd meter van mijn ouderlijk huis, in de Wederopbouwwijk Mariahoeve. Ook dat gebouw, uit 1964, is jammer genoeg afgebroken. Later naar Atheneum gegaan in de Theresiastraat, na een korte stint op het Gymnasium. Leraren onder andere Wattjes (Nederlands, met zijn eeuwige Rederijkers), Bochove en bluesliefhebber Ragnar Randel (beiden Duits), Ton Richel (wiskunde) en Teerink voor scheikunde (nooit wat van dat vak begrepen, lag niet aan hem). Voor Frans Jonkvrouw Van Buttingha Wichers en later mevrouw Eigeman. Gym van Ruys en later Seidel (die tevens rij-examinator was). Bij Birkenfeld (aardrijkskunde), Verschoor (geschiedenis) en De Graaff (handelswetenschappen) kwam ik minder graag. Leraren van het Isabellaland waren onder andere mevrouw Laan voor biologie en Cor Gout voor Nederlands. Van Cor Gout heb ik een door hem geschreven boek in mijn bezit. Natuurlijk waren er de pennywafels van de stugge Quist voor een duppie per stuk, maar ook de broodjes kroket voor 55 cent bij de bakker om de hoek in de Adelheidstraat, al moest je de spraakwaterval van de bakker wel dulden. Bij Tim's Snackbar waren de broodjes zeker een piek, maar de vrouw van de eigenaar reed dan ook in een Matra Simca Bagheera. Auto's dus tot slot, voor wie dat nog wil weten. Tja, mijn hobby, dus ik herinner me het wagenpark nog wel. Mevrouw Laan reed een blauwe NSU, Cor Gout had een groene Hillman Imp en Berger, onze natuurkundeleraar-met-baard-en-sandalen reed (uiteraard) een grof met de hand geschilderde, matzwarte Eend. Douairière Buttingha bezat een heuse Fiat 1500 Cabriolet (!), toen al een zeldzaamheid. Hans van der Put verplaatste zich in een aftandse Ford Cortina en Verschoor had een Saab 99, die hem en zijn gezin nog eens het leven heeft gered bij een aanrijding.
Thorbecke Lyceum/Scholengem..., 1970
Eerste klas bij juffrouw Kuiper, de tweede bij juf Molier.
Eerste klas bij juffrouw Kuiper, de tweede bij juf Molier. We zaten de eerste twee klassen aan de (het?) Isabellaland, tweehonderd meter van ons huis. Van de dertig leerlingen in de eerste klas waren er twee linkshandig, dat viel erg op bij het leren schrijven! Het was groot feest toen Juffrouw Kuiper trouwde. Onze klas mocht naar de bruiloft, aan de Javastraat. Mijn tante had een fototoestel (!) en heeft nog plaatjes geschoten. Na twee jaar verhuisden we naar het schoolgebouw aan de Walenburg. Van juffrouw Kooijman (later Ghosh, 4e klas) was ik wel het meest gecharmeerd, moet ik toegeven. Heb bij mijn diploma-uitreiking nog een zoen van haar gehad. Hemels!!! En dan waren er natuurlijk de lieve Indische dames Neyndorff en Buschgens. A propos Indisch: Samuels, met zijn Triumph Spitfire, vetkuif en donkere bril. En zijn sigaret tussen zijn vingertoppen. Bij zijn collega Van Duijn heb ik in de 6e klas gezeten. Van Van Duijn kregen we ook nog Franse les (kon je je voor opgeven), 's ochtends in alle vroegte: 'Albert tombe' en - voor intimi - de 'kwartblaadjes'. Veel indruk maakten de emigraties. In die tijd was Leiderdorp al ver, dus laat staan als je klasgenootje voorgoed naar Nieuw-Zeeland of Canada vertrok. Maar als 'ie bij wijze van spreken naar Spijkenisse verhuisde, hoorde je ook nooit meer wat van 'm, dus feitelijk maakte het niet uit. Onze schoolgenoten waren trouwens erg jaloers dat Koningin Juliana wél een bezoek bracht aan de Waalse School (de vijand!) en niet aan de onze. In de vijfde klas, bij mevrouw Buschgens, hielden we de London-Sydney Marathon bij, met name de verrichtingen van de twee DAF-equipes. Is me als autoliefhebber natuurlijk altijd bijgebleven. Mevrouw Buschgens had een witte duif in de klas, die Japik heette. Vind het trouwens ontzettend jammer dat dat metalen jarenzestigkunstwerk wat aan de buitenmuur van de gymzaal van onze school hing, is weggehaald. Was toch een tijdsbeeld.
De Leeuwerikhoeve, 1964