Martin Sjardijn
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Martin Sjardijn en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Martin Sjardijn heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk herinner me nog de speeltuin aan de achterzijde van de school met het grote klimrek.
Ik herinner me nog de speeltuin aan de achterzijde van de school met het grote klimrek. Ook het gebouw aan de binnenzijde staat me goed voor ogen. Het hoofd juffrouw Grashof, en juffrouw Sillevis zie ik voor me. Het laatste was dat ik met linker been in het gips in het klasje zat. De school was op loop-afstand van huis en in het voorjaar liepen we langs de rozebotterstruiken en bloemen met de vele bijen, die we aandachtig bekeken. Een prettige tijd.
juliana kleuterschool, 1950
Als je in die tijd enkele minuten te laat kwam in de les bij portret/model tekenen van bijvoorbeeld de heer Vogelpoel, dan hoefde je niet meer in de klas binnen te komen.
Als je in die tijd enkele minuten te laat kwam in de les bij portret/model tekenen van bijvoorbeeld de heer Vogelpoel, dan hoefde je niet meer in de klas binnen te komen. Dat waren nog eens tijden! Niemand uit mijn klas zie ik meer in de kunstwereld. Ik kwam op de academie met mijn vriendin Thoby Kelling, Jan de Jong, Rob van Koningsbruggen. Rob tekende het model zo slecht dat hij al gauw van de academie werd gestuurd. Echter hij is nu de enige van wie je nu af en toe nog wel eens wat hoort. Zie in google "martin sjardijn" website en e-mail martin at sjardijn punt com
Koninklijke Academie van Be..., 1968
Tot mijn groot genoegen heb ik een paar zeer goede vrienden Bas en Kees van der Zwan ontmoet met wie ik nog steeds zeer goed bevriend ben.
Tot mijn groot genoegen heb ik een paar zeer goede vrienden Bas en Kees van der Zwan ontmoet met wie ik nog steeds zeer goed bevriend ben. Jammergenoeg nooit meer iets gehoord van Rob de Klark. Ik herinnner me Evert Wensink, Wietse Hof met wie we meerdere malen gingen vogelen in de duinen. Hij wist er veel van. De onvergetelijke heer Zwart (Zwartje): "Im gegenteil, die Dingen namen einen ganz andern Verlauf... Dat was ook zo: ik ging naar de Kon. Academie van Beeldende Kunsten, studeerde Cultuurwetenschappen en geef momenteel les aan de UvA in Virtual Reality technieken. Getrouwd, zoon en dochter van 20 en 23. Als ik terugdenk aan die tijd op de MULO, denk ik nog dikwijls aan de uiterst bekrompen en conservatieve sfeer, waarin het voor mij lastig aansluiten was. De hierarchische verhoudingen, maakte dat sommigen van ons, geen goede aansluiting konden vinden binnen het sociale klimaat van de school waardoor er een te grote afstand was tussen leerlingen en de leraren. "Les 45" (van Beek) maakte dat het gewone huiswerk onmogelijk werd. Het was dan ook net voor de grote omwenteling in 1968. De afstand was voelbaar tussen leraren en een aantal van ons... Geslagen werd er direct met de vlakke hand in het gezicht. Zij die echter in de pas liepen konden het contact nog behouden en benutten. De aanloop naar de het roerige jaar 68 was al aanwezig onder ons. Wij verdiepten ons in filosofie de sterren, en leerden vogels kennen buiten de school in de duinen. We voelden niets voor de in onze ogen achterlijke wijze waarop de kennis werd overgedragen aan de allerbraafsten. Nu is alles anders. Mijn zoon deed gewoon een categoraal Gymnasium, en zo hoort dat ook. Het zijn de laatse instellingen waar nog wat geleerd kan worden, met bevlogen en toegewijde leraren, die liever niemand laten vallen, zich volledig inzetten voor ieder in de klas. Strafwerk wordt ervaren als een brevet van onvermogen. Voor wie wil weten wat ik vandaag de dag doe, zoeke martin sjardijn met google
Zuiderpark Mulo , 1961