Marjoeska Vrees
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Marjoeska Vrees en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Marjoeska Vrees heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet zal in 1963 zijn geweest dat ik op deze school zat.
Het zal in 1963 zijn geweest dat ik op deze school zat. Ik herinner me Ap Breijer en Hannie van Nierop en Caroline Hoogslag nog en Rob Allebes. Juffrouw van Arum was een hele lieve juffrouw, de schoolrapporten die ik later op de Ottoburghschool kreeg liet ik altijd aan haar zien. Je mocht met verf gaan schilderen wanneer je je ogen heel wijd open kon sperren en er was een zandbak met nat zand in de klas en eentje met droog zand buiten. In de herfst gingen we in het park aan de overkant na schooltijd zo veel mogelijk kastanjes rapen om er met luciferhoutjes poppetjes en pijpjes van te maken. Wat ik nooit heb kunnen vergeten is dat er door iemand mijn broche, een muis van bont, van mijn jas moet zijn weggenomen. Die had ik gekregen en was er zo blij mee, en op een dag nadat ik mijn jas's morgens had opgehangen,bleek hij toen de school uit ging verdwenen.Het was onbegrijpelijk dat iemand zoiets kon doen! Maar de tijd op dit kleuterschooltje is onvergetelijk. Ik herinner me het als een periode van aangename geborgenheid.
Arcadia kleuterschool (Nuts..., 1963
de tekeningen van dhr Donkers op het bord en die in mijn poesie album.
de tekeningen van dhr Donkers op het bord en die in mijn poesie album. hij kon prachtig voorlezen, de rustige hr, v, hofwegen, we noemden hem Ploffie. de angst die ik had voor mw Beek de echtgenote van het schoolhoofd.Ik kreeg nooit extra geld mee voor haar handenarbeidlessen. Dat werd mij wel ingewreven. Boterkoek en appeltaarten meenemen om breuken te leren. Dhr Hilvers die mij op het bord liet tekenen. Hij vroeg ons welke kleur krijt hij moest gebruiken vanwege zijn kleurenblindheid. De vreselijk vieze lauwe flesje melk, en later de driekantige pakken melk met bijsmaak!brrrr. De blauwe gymbroeken en de geur in de kleedkamer, ook brrrr. De concierge uit Marokko? die kon vloeken in het Nederlands. Volgens mij pestten we hem. Mieke Withaar bg de Jong, Henriette van Oyen, Gerda Pellen!! Hanneke van Nierop en mw Schouten die we twee jaar achtereen voor de klas hadden staan. Mw Schoen, herinner ik me, maar weet niet meer of ze mij les heeft gegeven. In de schoolvakantie kregen we plantjes mee te verzorgen en hoe spannend was het wanneer we film mochten kijken en later de film een stukje achterstevoren werd vertoond bij het terugspoelen. ik bestierf het voor de tandartsassistente die ons kwam halen voor controle. En hoe spannend was het in december of Zwarte Piet iets kwam strooien. Met verjaardagen mocht je uitdelen en de klassen rond met je favoriete vriendinnetje. Ik werd natuurlijk veel minder gekozen dan een ander. Ik trakteerde steevast op roze wijnballen van Jamin en kersenbonbons voor de juffen en meester. Hans Borsboom wilde met met trouwen en we waren allebei bang met zwemles. Ik was verliefd op Frans Jung, dat is wel overgegaan hoor.Hester Boutkan kon prachtig schrijven, heel netjes. Frank Bos herinner ik me opeens nu ik zijn naam las. En een jongen die altijd met zijn handen in zijn zakken liep rochelde zijn rochel er op het schoolplein uit, precies op mijn haar, ook vreselijk brrrr. waar is Ronald Diets of Dietz gebleven? En Gerda Pellen, die later verkering kreeg op de MAVO met Otto? Wie weet of er nog leerkrachten leven uit deze tijd? Wat klinkt dat vervelend, maar al terugkijkend zijn we een flinke tijd verder. We hebben ook eens een schoolreis gemaakt waar we overnachten en we niets mochten, bij aankomst kregen we een reeks verboden te horen en er was weinig wat mocht. Iemand heeft daar ook voor straf op de koude gangvloer metblote voeten moeten staan. Het eten was ook niet lekker. We hebben ook een avond of nachtwandeling gemaakt. Een van de jongens deed steeds een voorstel waar ik jaren later pas van begreep wat hij daarmee bedoelde. Wanneer de schoolbel ging moesten we ons in een rij opstellen en langs dhr Beek heen de gang door naar je klaslokaal lopen. Die priemende blik van hem leek door je ziel heen te kunnen kijken. De doosjes met roze lettertjes voor op het leesplankje en de inktpotjes met kroontjespen. En de lineaal die aan het begin van het jaar werd uitgedeeld met de kleurdoos. Als meisje hoopte je een roze potlood bij de kleurtjes te hebben. Zat die erbij dan was die half opgebruikt. De stempels en vlaggetjes en de plaatjes die je kreeg voor goed werk.wat was je trots. In een jaar kregen we iets lekkers voor de mooiste tekening. Chocola met rozijnen en noten.En we zongen over de wielewaal en uilen in de olmen. En verplicht een gedichtje uit je hoofd leren! op de gang gestuurd worden en daar ook nog eens bang zijn of Beek je er zag staan. Dan kreeg je het nog eens extra voor de kiezen. IK BEN ZO BLIJ VAN SCHOOL TE ZIJN EN ME VERBAAL TE KUNNEN VERWEREN TEGEN WIE DAN OOK!!! mw Beek had iets tegen me, wat is me nooit duidelijk geworden. Ze zag er altijd zongebruind uit. We waren ook klaarover, met een spiegelei en een gele jas. Ik dacht me niet veel te kunnen herinneren; er is een wonder geschied! Hartelijke Groet!
Ottoburgschool, 1963
De lessen van o.
De lessen van o.a."Smittie", Regeer, Moorman en Goossens en Jurriaan Koolen, Frank Constandse, de heer Vrijenhoek hebben mij een onvergetelijke tijd op deze school bezorgd. Smit gaf Duits op zo'n manier dat wanneer je gevoel voor de taal had, je het ook perfect kon spreken en schrijven. Hij bloosde om het minste of geringste en ik weet nog hoe ik te laat binnen kwam om braaf in de klas te zitten terwijl hij nog het lokaal in moest komen en we trekrotjes aan de deurkruk hadden bevestigd. Verscholen op de wc zat ik met bonkend hart te wachten op de klap! Regeer spatte bij het minste of geringste uit zijn bloedvaten en spuugde en siste dat het een lieve lust was. Ik weet nog dat ik in een flits bukte toen hij een krijtje naar mijn hoofd gooide, dat oppakte en in een impuls terug smeet. Je begreep dat dat het einde van je leven kon betekenen! Zijn lessen geschiedenis en aardrijkskunde waren onovertroffen en ondanks zijn opvliegenheid hield ik van die man. Hij probeerde me tijdens een tentamen te redden door me voor te zeggen waar Smit notabene naast zat. Ik was te trots om het voorgezegde antwoord aan te nemen en Smit vroeg toen maar iets anders wat ik wel wist. De gymlessen van Koolen hielden altijd in volley-of basketballen en tijdens de sportdagen moesten we softbalwedstrijdenhouden om te bewijzendat je als MAVO-leerlingen niet te stupide was dat spel te kunnen spelen. Eén van de meisjes was altijd zo fel dat ze de knuppel niet neerlegde maar naar achteren smeet. Bij Frank Constandse heb ik 1 keer een 8 voor wiskunde gehaald en daarna is het cijfer nooit hoger dan een 3 gekomen. Ik snapte werkelijk in die tijd niets van wiskunde. Op de Havo begreep ik het wel, alleen zat het toen niet meer in mijn pakket. Ik geloof dat ik wel verliefd op Constandse was en dat zal ook niet bevordelijk zijn geweest voor de resultaten. Rob Moorman was/is een werelddocent! Met Janneke Schuurmans zat ik vooraan tegen zijn bureau aan en heb ooit zijn veters, die altijd los hingen, aan zijn tafelpoot vastgestrikt. Moorman was een fan van Wolkers en las veel uit zijn boeken voor. De improvisatielessen die hij gaf met toneelstukjes waren soms een tikkie banaal geloof ik. Ik blijf hem dankbaar dat hij me tijdens een Frans multiple choice tentamen zei niets te veranderen in mijn werk en me hielp tijdens een tentamen Nederlands door niets uit Morgen bloeien de abrikozen te vragen, want ik was door de tentamenzenuwen vergeten het boek te lezen. Blommers had een keer ter educatie een stel reusachtige kikkers meegenomen. Joekels van monsters die in de winter bij hem achter de kachel sliepen. Ze waren glad en nattig en vet. Brrr. Maar het kokende aquarium was een rampzalige toestand. Voor de vissen. Het opwarmen van de aarde is toen begonnen! Een stank en een viezigheid, het was een ravage! Dhr Vrijenhoek was een superkerel. Hij begon zijn eerste les met: "even mijn jurk ophangen" en hing vervolgens zijn colbert aan een scharnier van het bord op. Hij legde dan zijn appel op de hoek van zijn bureau en probeerde ons noten te leren lezen. We keken altijd af, dus moesten de tafels uit elkaar. Op een dag hebben we die appel met Bizon kit aan de tafel vastgeplakt en hebben we allemaal van die kit bulkjes gedraaid en die in ons neusgat gestopt. Zo zaten we met zo'n snottebel aan ons neus. Nu, hij pakte ons terug. Hij zei er niets van en liet ons flink zingen! We hadden op een Italiaans liedje een andere tekst gemaakt: Calvé Livorno slasaus, met mayonaise erbij, en ook tomatenketchup, dat maakt ons oh zo blij! Hij vond het prachtig! Vele jaren later heb ik via via gehoord dat hij onze klas de leukste uit heel zijn carriëre had gevonden! De heer Goossen hebben wij geplaagd omdat hij snoepte. Hij sabbelde op pepermunt of dropjes en bood ons er soms ook eentje aan. In de grote vakantie is hij overleden hoorden we toen we weer op school kwamen: hij bleek al die tijd ongeneeslijk ziek te zijn geweest en had nooit verteld dat hij keelpijn had. Onze directeur de heer Burger gaf geloof ik natuurkunde. Snapte ik destijds ook niets van. Het luik voor die vakken ging pas open toem ik van af was. Burger was fel tegen onnatuurlijke stoffen aan je lijf. Het moest wol of katoen zijn en geen nylon en plastic. Als de jongens na de pauze bezweet van het voetballen binnenkamen kregen we een tirade over de nylon shirts die ze droegen! Meneer Leeds! Wow, altijd vrolijk, altijd met zijn gitaar en zingen in de klas. Hij gaf geloof ik Engels. Hij was er van overtuigd toen hij me de eerste keer zag dat ik een Francaise was,en begon toen ik nog niet verder kwam dan een eenvoudig zinnetje, in het Frans tegen me te ratelen. De heer Nijssen was het toonbeeld van rust en beheersing. Zijn lessen waren degelijk. Marja van Bommel is nog een keer groen weggetrokken tijdens een tentamen en bijna flauw gevallen. Zouden de docenten Frans,Duits en Engels geweten hebben dat ik 1 scriptie-onderwerp in 3 talen heb vertaald en ze als origineel heb ingediend?....De tussenuren waren ook te gek. In buien van studiezin leenden we de landkaarten en leerden alle landen en steden uit ons hoofd, maar tafeltennis en tafelvoetbal met HenkSchellevis en Frank Onderwater? en was toch wel het leukste. Waar is Hans Borsboom gebleven? Hij en Barry Duijkers gingen vaak met en paar meisjes dingen doen die niet erg netjes waren. Tenminste, voor die tijd. Ik meen dat Titia en Ronald, die stevig verkering hadden, betrapt waren op liggen zoenen in een leeg lokaal en van school af moesten. Van Marga Gerritsen heb ik nooit meer iets vernomen. Wie weet waar ze is gebleven? Weten jullie nog ons afscheidstoneelstukje? Het heette de Lellebellen en met Tony Duijkers had ik geloof ik de hoofdrol. In het stuk was ik een dienstmeid, hij een advocaat? en we hadden een verhouding met vele verwikkelingen. Tony had een net pak geleend van iemand, en in het verhaal moest hij iets uit zijn jaszak halen, dat bleek een kapot rauw ei.Daar was de eigenaar van het pak niet zo blij mee. Het instuderen van het stuk was bij tijd en wijle hilarisch. Mandy van de Graaf, of de Graaf (waar ben je gebleven Mandy) had thuis een tam tortelduifje. Het beestje was een keer ontsnapt, en Mandy ontroostbaar. Op een dag zat er op het plein op een vuilnisbak een tortel, Mandy keek eens goed, stormde zonder te vragen of ze weg mocht naar buiten, en jawel, het was haar duif! Voorlopig is dit het even wat er uit mijn geheugen komt bovendrijven. Later meer!
Dr. Anton Philips MAVO, 1970