marijke hendriks

Wat het eerste bij me boven komt als ik aan school denk is het bloemen brengen naar het H.

Wat het eerste bij me boven komt als ik aan school denk is het bloemen brengen naar het H. Hartbeeld. De geur van Violieren komt helder boven drijven! Van al het mystieke op deze katholieke school heb ik volop genoten. Nog een geur: die van zure melk en melkdoppen die we spaarden voor de missie. Wilde lang daarna nog missiezuster worden.. Nonnen ik zie hun gezichten duidelijk voor me. Weet alleen de naam van zuster Reineria nog. Denk nog regelmatig aan haar als ik veldbloemen zie en de namen dankzij haar feilloos weet. Heleen Raamsdonk die later naar de Havo ging en mij gedichten liet lezen; vond ik heel byzonder. Ben benieuwd hoe het met haar gaat. José, Trudie, Wilma, Riet en Maria laatst na 40 jaar opnieuw ontmoet. Wonderlijk gewaarwording: in eerste instantie nauwelijks herkenning, al snel leken ze weinig veranderd. Allerlei gezichten komen langs waarvan ik geen namen meer weet. En verder Ria, Ada, Toke, meisje Vis. Leraar engels, vader van Sunneke: "I scream, you scream, we all scream for icecream" en dan trakteerde hij de hele klas op ijs! Smout, leraar wiskunde: wat kon hij blozen. Leraar duits: huiskens met kniebroek en later een kind gekregen. Ze verschijnen ineens allemaal levendig voor mijn geestesoog. Mevrouw Brunt met haar stok. De lerares nederlands (naam?), joods, moeder van een groot gezin liet ons naar klassieke muziek luisteren (Peter en de Vos) en gedichten lezen. Heerlijk vond ik het. Had ze van mij veel vaker mogen doen! Mevrouw Kinker met gekruiste benen op tafel voorlezend. De herinneringen buitelen verder. Ga eerst maar eens op zoek naar klasgenoten in schoolbanken.

heilig hart school, 1958