Marianne van Bakel
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Marianne van Bakel en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Marianne van Bakel heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk heb een goede en intensieve periode gehad in de verpleegopleiding.
Ik heb een goede en intensieve periode gehad in de verpleegopleiding. We hadden vaak veel lol, maar waren daarnaast ook bloedserieus met onze innerlijke queste. Coby Geurts was mijn hartsvriendin. Daarnaast trok ik veel op met Anke Jegerings, Lia van Hoof, Linda en Wilma. Dingen die je niet vergeet: de bakken met kwikthermometers die over de ziekenzaal kapotvielen. Een van ons die toen ze de 1e keer een patient moest wassen de prijs trof van een stevige erectie in haar (was)hand. Patient met gebroken sleutelbeen die acrobatisch op de stang van de achterkant vh bed balanceerde. De po's met stevige inhoud die in de spoelkeuken over de grond ging. Het strenge hoofd vd afd. chirurgie, waarvoor je probeerde te duiken.De beddenraces door de gangen als er geen toeziend oog was. De intieme gesprekjes met patienten. Het afleggen van overledenen, de operaties en bevallingen die je bij moest wonen. En dan de stervensbegeleiding,welk mij altijd enorm aantrok. Het verdriet en leed waar je jong mee geconfronteerd werd. Als jonkie werd je toch maar in de arena gegooid. Gelukkig was daar ook de vriendelijke en behulpzame zr. Magda en Connie Frijns die ons moreel bijstonden. Ronald die vanuit de B verpl. erbij kwam en een vrolijke en ondersteunende noot vormde in het geheel. Maar ook was er veel twijfel: of dit de juiste opleiding was die je wilde volgen, het hierarchische systeem, de beperkingen van de allopathische geneeswijze. Deze laatste dingen speelde toen al sterk voor mij en ik zie ze nog steeds als een tekortkoming in het gezondheidssysteem. Al met al heeft deze opleiding toch een rijke ervaring opgeleverd die in mijn leven een positieve doorwerking heeft gehad.
Sint Anna / Inservice A / V..., 1972
Mijn hartsvriending de hele Mavo-periode door was Liesbeth van Dorsten.
Mijn hartsvriending de hele Mavo-periode door was Liesbeth van Dorsten. Thea v Gestel was alle jaren klasse-voorzitser en vrij populair. Andere namen die ik goed herinner:Beatrijs v Hulst, Juul Vrijdag, Ellen Melis en Trudy vd Wiel, Tessa, Bob en Rob, Tonneke van Santvoort, Joice 2x, Marcel, Jan 2x. In de 3e klas Surpriseavond bij Marion Hoeimans en alle meiden bij broer Walter (Sinterklaas) op schoot. Tjeerd Scheepstra kwam in die tijd als jong broekie wiskundeles geven. Heel vooruitstrevend mochten we hem bij zijn voornaam noemen, wat bijna niemand nog durfde. Hij had een extra oogje voor mooie meisjes die zich al goed bewust waren van hun vrouwelijkheid. Deze kregen extra beurten of leuke taakjes, extra aandacht.....Maar we zagen hem verder wel zitten; bij zo'n vergrijsd lerarencollege een frisse wind. Kort daarna kwam de Nederlandse leraar Bert van Solingen, bevriend met Scheepstra. Toffe gast en wat bescheidener dan Scheepstra in onze ogen. Geleidelijk kwam er wat meer jong bloed zoals de sportleraar Sloot, die wij, de sportievelingen vd klas, gemakkelijk om onze vingers konden winden, dachten we...... De direkteur,van Engeland, die in onze tijd met pensioen ging, was streng maar kon toch soms zijn geamuseerde blik om de jeugd, niet verbergen. Zoals toen Liesbeth en ik voor zijn kantoortje moesten wachten voor straf en wij de slappe lach hadden. Toen hij boos naar buiten kwam en ons aanmaande te stoppen met lachen, gaf Liesbeth als commentaar dat ze er niets aan kon doen en wees naar het straaltje vocht dat langs haar benen naar beneden liep. Rennend naar het toilet liet ze een heel spoor na. Deze goedhartige man vergaf ons instant onze ondeugendheid toe hij zag hoe nerveus we waren geworden van het wachten op straf.
IVO MAVO de Roosten, 1963