Ontdek PLUS

Marianne Schintz

Kent 0 personen

ASK_ME , 2 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Marianne Schintz en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Marianne Schintz heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Omdat mijn ouders - toen ik 8 of 9 was - van Diepenveen naar Schalkhaar verhuisden, kwam ik pas in de derde klas op de Nicolaasschool.

    Omdat mijn ouders - toen ik 8 of 9 was - van Diepenveen naar Schalkhaar verhuisden, kwam ik pas in de derde klas op de Nicolaasschool. Juffrouw Klunder was pas van school; zij werd opgevolgd door een juffrouw wiens naam ik niet meer weet, maar van wie ik me goed herinner dat ze met nauw rokje en naaldhakken in de gymles voor wilde doen, hoe je over een (laag, weliswaar) evenwichtsbankje moest lopen. Je kon er natuurlijk op wachten: ze heeft een fikse smak gemaakt. Maanden was dit voorval het gesprek van de dag. In de vierde klas zat ik bij meester Groot Koerkamp, een schat van een meester, in de vijfde had ik een meester, die ik me nog wel voor de geest kan halen, maar wiens naam ik echt niet meer weet (nee, niet die man met die tic, eentje daarvóór, een beetje een dikke) en in de zesde zat ik bij meester Tijhaar. Ik weet nog dat ik als kind maar niet kon begrijpen, dat hij altijd zijn bril áfzette als hij las. Hij kon ongelooflijk goed voorlezen: Pim Pandoer, de schrik van de Imbosch. Muisstil kreeg hij ons daarmee. En wee je gebeente als iemand in de klas overdag vervelend was geweest, dan ging het voorlezen aan het eind van de middag mooi aan je neus voorbij! Zondag 1 augustus jl. zag ik bij een van de eerste kramen van de boekenmarkt op de Brink een aantal Pim Pandoeren liggen en jawel, ik heb er twee gekocht. 'De schrik van de Imbosch' had ik 's avonds meteen al uit; 'Pim Pandoer in het web van de Rode Spin' heb ik de dinsdagavond daarop gelezen. En weet je, ik was weer helemaal 12. Heerlijk! Zo, nu jullie, klasgenoten. Laat wat van je horen!

    Nicolaas, 1956

    Heerlijke tijd, die meisjesulojaren!Juffrouw Schutte had de wind eronder, juffrouw Marsman heeft me de liefde voor de Nederlandse taal en letterkunde bijgebracht en juffrouw Moezelaar zie ik nog zo de klas binnenschrijden, une grande dame: kaarsrecht, tas

    Heerlijke tijd, die meisjesulojaren!Juffrouw Schutte had de wind eronder, juffrouw Marsman heeft me de liefde voor de Nederlandse taal en letterkunde bijgebracht en juffrouw Moezelaar zie ik nog zo de klas binnenschrijden, une grande dame: kaarsrecht, tasje onder haar arm, perfect gekleed, opgemaakt, knalrode nagels en gouden armbanden. Kijk maar eens naar de klassenfoto, die in het schooljaar 1961-1962, toen we in 3b zaten en zij de klassenjuf was, gemaakt is. Zie je haar parelketting? Zij schreef altijd met zwierige letters iets Frans' op het bord en vroeg dan:'Qu'est-ce que c'est que ça?' Prachtige juf. Maakte veel indruk op me. En jawel, ook Frans vind ik nog steeds een hele mooie taal. In mijn tijd kwam ook de eerste haan in het kippenhok: meneer Exel. Alle meiden waren van slag: drie jaar alleen maar vrouwen en meisjes om je heen en nu ineens een man! Ik weet niet precies meer hoe lang onze verwarring heeft geduurd. Van ons mondeling examen Frans (9 juli 1963) herinner ik me nog heel goed de examinator. Hij, de gecommitteerde en ik zaten aan een klein formica tafeltje. Het was zo krap onder dat tafeltje, dat onze knieën (die van de examinator en die van mij) tegen elkaar gedrukt werden. Pfff! En dat was nog niet het ergste: hij had zo'n zenuwtic, je weet wel: met zijn hak tikte hij heel snel op de grond, terwijl zijn voorvoet bleef staan. Kun je je voorstellen hoe ik me voelde? En maar Frans blijven praten. Was ik maar niet zo afgrijselijk bleu en blozerig geweest toentertijd, dan had ik er iets van kunnen zeggen: Monsieur, il y a quelquechose avec votre jambe, of zoiets. Ik vind ************* echt een uitvinding en hoop daar veel klasgenoten terug te kunnen vinden!

    Sint Bernardus MAVO Van Het..., 1959