Lommy Ros
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Lommy Ros en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Lommy Ros heeft 14 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenEen typische lagere school in een katholiek dorp waar de pastoor het voor het zeggen had.
Een typische lagere school in een katholiek dorp waar de pastoor het voor het zeggen had. Op de schoolrapporten stond het cijfer voor kathechimus bovenaan, gevolgd door het aantal bezoeken aan de schoolmis van woensdagmorgen. Enfin, dit is geen kritiek, gewoon het vaststellen van de feiten die toch deze jaren erg markeerden. In het begin van de jaren 50 begon het nieuwe schooljaar in de maand april. Voor diegenen die zoals ik in de maand mei geboren waren, wilde dit zeggen dat je een jaar "verloor" ten opzichte van al je kameraden. Samen met Jacoba van Rijckevorsel en Jacques Raaijmakers kregen we gedurende het laatste jaar van de kleuterschool bijles om de eerste klas van de lagere school over te slaan en meteen naar de tweede klas te gaan. Ik herinner me juffrouw Wouters (3e klas) die alsmaar briefjes stuurde naar een meester van een andere klas en het was Bea Jansen die als postbode fungeerde. Dan was er natuurlijk de lieve juffrouw Cato van Roosmalen van de 2e klas die, toen ik 6 weken met bronchitis in bed moest blijven, elke dag met mij de lessen van de dag kwam doornemen. In de 4e klas hadden we meneer Schippers, die de stoute kinderen met een lineaal op de vingers sloeg. De 4e klas duurde een paar maanden langer omdat het nieuwe schooljaar naar september werd veranderd. En tegelijkertijd kwam er naast de school een nieuw schoolgebouw wat de meisjesschool ging worden.
Sint Annaschool Hintham, zi..., 1950
Na de MMS was dit jaar Vormingsklas een "makkie", maar een makkie waar ik veel heb geleerd en vooral dingen die ik nog dagelijks in praktijk breng.
Na de MMS was dit jaar Vormingsklas een "makkie", maar een makkie waar ik veel heb geleerd en vooral dingen die ik nog dagelijks in praktijk breng.
MARIENBURG, 1962
Achteraf bezien.
Achteraf bezien... Desondanks heb ik geweldig leuke herinneringen aan mijn jaren op de HBS/MMS. Leuke klasgenoten, leuke schoolgenoten en leraren waar ik ook goede herinneringen aan heb. Het overgrote voordeel waren de kleine klassen en dat was dan weer een gevolg van de status dat we niet een katholieke school waren. In alle MMS jaren hadden we nooit een klas van meer dan 14 leerlingen. Ik deed eindexamen in een klas van 9 leerlingen, doodgewoon een luxe. Voor Frans hadden we een heel défilé, beginnend met juffr. Plancken (un privilège), dan mevr. Ebeling (een lieve grootmoeder), dan meneer Vogel (Lily Lach-de-Bère vond een foto van hem in een publiciteit voor Franse of Italiaanse les per correspondentie), verder meneer Smeets en de laatste 2 jaren juffr. de Boer. Engels had ik van dhr. Schley (ik zie hem nog met een zakspiegeltje de leerlingen proberen de "th" te doen uitspreken) en van juffr. Bientjes, een geweldig mens met een super gevoel voor humor. Duits kwam eerst van Wim Sebregts (super Wim waar ik in de jaren 90 weer veel kontakt mee had en nog steeds mis sinds zijn dood) en daarna van de heren Aldenhoff en Erkelens. Aardrijkskunde was iedere les weer een belevenis van dhr. Willems (de Snuf) en om de les de doen omslaan naar iets speciaals hoefde je hem alleen maar een archeologische tip te geven of een vraag te stellen over Indonesië. Dhr. Klop was niet hetzelfde, maar wel een bijzonder mens. Geschiedenis en kunstgeschiedenis kwam van dhr. Merten en die deed ook zijn best de lessen zo interessant mogelijk te maken, iets wat niet altijd gemakkelijk is. Arme meneer van Meeteren (Piemeltje) van natuurkunde die zijn Maagdenburger halve bollen uit elkaar getrokken zag door Aatje Stuurman. De goede ziel Niels Wiedenhoff die het met bijlessen bij hem thuis en met eindeloze koppen thee van zijn vrouw me tot een voldoende in scheikunde kon brengen. Cees van Alphen, de Cees, (gymnastiek), opgevolgd door Wil Breslau en door Boet Mallens. Hier geen gedoe meer van de menstrueerende meisjes van: meneer, ik "kan niet meedoen". De concierge meneer Willems (proberen of hij je niet zag als je laat kwam), de con-rector dhr. Truijens (de Reet) die meisjes met lippenstift op een ruwe manier naar de kraan sleepte voor een wasbeurt. Wat "leuk" was, waren de eindexamendagen. Behalve de zenuwen van de studenten waren er ook de zenuwen van de leraren en dat maakte een band. De MMS op zich was misschien niet voldoende om daarna een universitaire studie te volgen, maar dat was in die tijd voor veel meisjes ook niet het doel. Ik heb er een goede basis gekregen voor taalkennissen die ik zelf verder heb ontwikkeld. En behalve de talen kregen we een redelijke portie van algemene ontwikkeling. Overdoen?? Ja, maar dan met dezelfde klasgenoten... en dezelfde leraren???
Rijks HBS, 1956