Lideke Smits
Kent 2 personen
Bekijk het volledige profiel van Lideke Smits en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Lideke Smits heeft 0 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenGedrild door de nonnen van het internaat, waar make-up, de legergroene pukkel en roken taboe was kwam ik de eerste schooldag blue op Magister Vocat.
Gedrild door de nonnen van het internaat, waar make-up, de legergroene pukkel en roken taboe was kwam ik de eerste schooldag blue op Magister Vocat. Mijn ogen rolde uit mijn hoofd toen iedereen tijdens de introductie in de aula zat te roken. Terwijl ik voor die eerste schooldag mijn sigaretten juist úit mijn tas had gelegd! Ipv nonnen waren er nu broeders, die schijnbaar een stuk minder wereldvreemd waren als hun vrouwelijke collega's. Bovendien hadden docenten opeens ook voornamen. Wat een cultuurshock! Vreemd was ook het kennismakingsrondje: Theo Smits, directeur; Jan Smits, docent Nederlands; Lideke Smits, leerling Havo 4A alsook Hilde Smits, leerling Havo 4B (tevens mijn moeder die na de moedermavo de smaak te pakken had en met mij mee ging naar school). Waar zij slaagde met negens en tienen zakte ik helaas op één tiende punt voor Frans. Leuk waren de projecten als "krant in de klas" en de projectweek "arbeid" waarin wij oa onderzochten of "huisvrouw" ook een beroep is. Verrassend vond ik de hereniging met Desiree Hoonhout van de lagere school in Amstelveen en de leuke werkweken in Hooghalen en Wit-marsum
Magister Vocat, 1977
Juist door de strenge regelgeving hadden we waarschijnlijk extra veel lol met elkaar om alles wat er heimelijk gebeurde.
Juist door de strenge regelgeving hadden we waarschijnlijk extra veel lol met elkaar om alles wat er heimelijk gebeurde. Zoals het trotseren van de groene daf van mw. van Noort als we rokend naar de overtocht liepen. Dit heeft in menig jaszak wel een brandgat veroorzaakt bij het snelle verstoppen van rokende sigaretten. Maar ook die lieve meneer de Winter, met zijn sokophouders, die bij het eruit sturen van leerlingen ook weer de reddende engel was als hij gelijktijdig mw. van Noort of Seour Salvatrix op de gang ontdekte. Alsof hij een luchtje ging scheppen trok hij de deur weer nét zo hard dicht als dat hij openging! Verder één en al lof aan Mijnheer van Elsen die 3 jaar lang mijn steun en toeverlaat was, door wekelijks met mij in gesprek te gaan over het wel en wee op het internaat. In de eerste week sprak hij mij toe "dat het om zou zijn voor ik er erg in zou hebben". Waarop hij 3 jaar later tijdens het examenfeest nog eens beamend zei "zie je nou wel!" Hoewel wij als internen buiten schooltijd weinig contact hadden met de externen omdat we in principe, als 2e jaar wist je dat je extra lesuren moest opgeven :) , linea recta naar de studieklas van het internaat moesten. Toch zijn er veel namen van klasgenoten blijven hangen. Waaronder natuurlijk de dames met wie ik voornamelijk optrok: Anneke (Tolido)Verhart (die ik al sinds mijn verhuizing naar de bollenstreek zoek) alsook Hanneke Gordijn, Marga Zwetsloot, Bernadette Helverstein, en Marijke Langeveld. Maar natuurlijk ook verschillende heren waaronder Marcel Smit, Paul Bader en Gerard van der Voort. En welke dame herinnert zich niet Boudewijn Ponsioen!
Duinzigt (nu Teylingen Coll..., 1974
Favoriete herinneringen? Weinig.
Favoriete herinneringen? Weinig. Herinneringen? Veel! Waar zal ik beginnen? Vele namen komen boven waarvan ik bij iedere naam wel een trefwoord kan invullen en het aan betrokkene overlaat het plaatje verder in te kleuren. Hè Marry Steltenpool (strandnacht), Jacqueline (en Beate) Dijker (madam tussaud), Saskia Westerman (paterbeeldje), Astrid Voortman, Pauline Wilting (trillende deursponningen), Astrid Snel (ouderavond), Ingrid Sleebach (weekenden overblijven), Joke van Veen en Jeanette, Monique (zwembad) Daniëlle van Hove (gatver....!), Annemarie de Ruyter (spiekgordijntjes), Marianne Kersbergen (shaggies), Daniëlle Engels (Rinus) Monica Geutjes (Zeemanskus), Karin van Hulsen (4=6) en Myra (zwarte Piet). Maar ook Ellen Kaag (station Sloterdijk) Hélene van der Pol (OK18) Anneke de Jong (meneer Klopper) Salesta Kooimans (Dialect) Miriam (paardrijden Uitgeest) Mennie Ruygrok (Wiegel) Carla de Knaap (boeken) Bernadette van der Klugt (Sinterklaas) en Lenneke van der Molen (kerststuk) Alleen dáár kunnen we al een boek over schrijven! Jongens waren taboe; De post werd opengemaakt; de telefoon afgeluisterd maar toppunt voor mij was het moment dat Seour Heliadora in de studieklas mijn dagboek afpakte en het voor ons neus uitgebreid ging zitten lezen! Dat was het moment dat we besloten met zijn allen weg te lopen. Dát was de limit, maar.....we bleven! Pas een aantal weken later kreeg ik het terug met de kloosterrescentie "dat ik leuk kon schrijven maar ........ !" Onrechtvaardig vonden we ook seour Consilia die vooral erg streng was voor "de kleintjes". Ronduit oneerlijk het feit dat Seour Salvatrix ons, i.t.t. de externen, 's avonds voor schoolzaken uit de studieklas van het internaat kon halen. Mijn mond viel pas écht open toen ik 's avonds dus op school moest komen om mijn moeder te bellen of het schoolgeld al overgemaakt was en ik vervolgens gesommeerd werd een kwartje voor de telefoonrekening te betalen! En dan tegen mij zeggen dat Amsterdammers schijnheilige kooplui waren, alsof ik verantwoordelijk was voor het reilen en zeilen van de Amsterdamse Koopvaardij! Het was duidelijk dat Salvatrix het niet op Amsterdammers had dus om nog aanvaringen te voorkomen onderging ik vanaf dat moment de (uiterlijke)metamorphose tot dametje. Ik denk dat de meeste van ons dezelfde film voorbij zien komen als we het hebben over de markt op dinsdag, pannekoeken bij "menken", saté bij rinus in de pepermolen, de studieklas, de refter, servetringen, eierballen, 3-in-de-pan, als straf geen journaal, de chambrettes, waterballonnen, de bel en de rector. Jan Wolkers "Terug naar Oegstgeest" was wellicht verplicht voor de boekenlijst maar voor ons als praktijk werkelijk ondenkbaar! Oegstgeest zou óns zéker noooooooit meer terugzien! Het zal de meeste dan ook vreemd in de oren klinken dat ik inmiddels al geruime tijd vlak bij duinzigt woon en mijn zoon hier nu zelfs al weer in het examenjaar van de Havo zit! Ik kan jullie garanderen dat het wel even wennen was om na 25 jaar weer als vanouds bij meneer van Elsen in de klas te zitten! Maar vooral ....... erg leuk!!
duinzigt (internaat), 1974