Ontdek PLUS

Leny Doelman Nieuwenbroek

Kent 1 personen

Getrouwd , 3 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Leny Doelman en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Leny Doelman heeft 16 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Het grote schoolplein omheind door hoge muren grenzend aan de pastorietuin.

    Het grote schoolplein omheind door hoge muren grenzend aan de pastorietuin. Daar hingen dan de verboden vruchten. Hele grote kastanjebomen op het plein. Met de kastanjes gooien en het lieft de appeltjes uit de bomen bij de pastoor. Bij de bel moest je per klas in de rij naar binnen. Scouting had de zolder in gebruik waar ik elke week naar toe ging. Het hok waar je doppen van de melkflessen in moest gooien stonk naar zure melk. De opbrengst was bestemd voor de arme kinderen in Afrika. Op weg naar school ging je langs de waterbaas die drop voor 1 cent verkocht. Leraren waren Van Wijk, Oudshoorn, Beek, Bowles, Fraiture, Kempen en Zr. Michelle. Halverwege de 1e klas in 1952 werd ik als Haags Bleekneusje naar Bunde in Limburg gestuurd om aan te sterken.

    St. Jeroen, 1951

    Leraren waren mw.

    Leraren waren mw. Jacobs, heer Bos, Zuster Arnoldi, Mw. Willems, Mw. Copray, Mw. Blijs, Ceula, Mw. Lindeman, Zr. Melita en Mw. Meershoek.Vriendinnen:Ineke Mensch, Ria Tons, Ellie van Rooijen, Rita Lokker, Lenny van Lingen, Marta Bonfatti, Thea Nieman, Marian Lucassen, Irene van der Leeden, Ineke van Velzen, Cokkie van Tol, Miep de Brabander. In 1960 hadden we typeles op school op zo'n opengewerkte schrijfmachine en na zoveel aanslagen per minuut en andere opgaven, kreeg je een type diploma. Ik was in 1961 klassevertegenwoordigster. Vele keren moest ik van alle klasgenoten aan de leraren vragen of we aub geen proefwerk zouden krijgen die dag. Maar dat is me nooit gelukt. Ik was toen coordinatrice voor de anti honger actie 10 x 10. Ook werd ik namens de school gemeenteraadslid van Madurodam. Hier moest ik in diverse talen mensen rondleiden en hield er een fooitje aan over. Ik kwam er toen achter dat onze taallessen toen niet voldoende waren om het te kunnen spreken. Ik heb wat zitten zweten op de teksten om de mensen door Madurodam te leiden. We haddden schoolreisjes naar Antwerpen, Heilige Land Stiching Nijmegen, schooluitvoering bij Overvoorde, Volendam en de Zaanse Schans. Ook herinner ik me de aardrijkskundeles waarin de lerares zei dat je toch minstens Kinderdijk in je leven moest zien. Ik ben er toen met Trees Mahieu een week later naar toe gefietst. Een hele onderneming in die tijd. Ook vergeet ik de verplichte retraite niet in Sassenheim. Wat een gedoe. In 1958 gingen we op schoolreis naar de Expo in Brussel en voor herkenning moesten we allemaal van rietjes een diadeem vlechten en opzetten en je deed het nog ook. Als ik de foto's bekijk schiet ik nog steeds in de lach. Ik herinner me ook nog dat ik me verstopt had onder een podium in de klas voor de lol, wat heb ik het benauwd gehad. Ook vele malen een bal van het dak moeten afhalen waarvoor ik vele malen gestraft ben door Zr. Arnoldi. Zij is nog eens bij mij thuis geweest toen mijn beide ouders ziek te bed lagen en gaf mij uit medelij een lapje stof waarvan ik toen een hesje in elkaar heb geflanst. Ik bleef dat jaar zitten want ik leerde de dingen op school die je net niet hoefde te leren en wat ik veel interessanter vond, de teksten met die kleine letterjes. De sokjes, de petticoats die ik graag zou willen hebben maar die ik niet kreeg en daarom naaide ik in mijn jupon waslijnendraad. Had hetzelfde effect als je het maar in de juiste vorm hield en menigkeer ben ik van mijn fiets gevallen omdat ik aan de waslijn bleef haken. Als kadootje voor mijn laatste schooldiploma mocht ik van mijn ouders op dansles want dat hoorde bij je opvoeding zeiden ze. Daarna ben ik bij de LUVA afgekeurd en bij de KLM gaan werken, vervolgens met gezin naar Amerika vertrokken, weer terug bij een hotelketen gewerkt, weer naar Amerika, weer terug en daarna in het vrijwilligerswerk gestapt.

    RK Meisjes Mulo Moerwijk, 1958