Ontdek PLUS

Koos Stadhouders

Kent 0 personen

MARRIED , 1 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Koos Stadhouders en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Koos Stadhouders heeft 9 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Het boekje, waarin de "Aantekeningen betreffende de Vorderingen, het Gedrag en de Vlijt" van Jacobus Stadhouders werden bijgehouden, vertelt op de voorkant over de ideititeit van de school onder meer het volgende: Maashavenschool (Openbare School voor ge

    Het boekje, waarin de "Aantekeningen betreffende de Vorderingen, het Gedrag en de Vlijt" van Jacobus Stadhouders werden bijgehouden, vertelt op de voorkant over de ideititeit van de school onder meer het volgende: Maashavenschool (Openbare School voor gewoon lager onderwijs A No. 50) Hoofd: H. Overeem Verder per klas onder meer (willekeurig eruit geplukt): Cursus 1952/1953; Klasse I; De onderwijzeres, A.J. Quanjer Cursus 1953/1954; Klasse 2; De onderwijzeres, A.J. Quanjer Cursus 1954/1955; Klasse 3; De onderwijzeres, C. Kooijman; Koos moet beter zijn best doen (2e rapport) Cursus 1955/1956: Klasse 4; De onderwijzer, J. Groeneweg Cursus 1956/1957: Klasse 5; De onderwijzer, J. Groeneweg; Gebruikt te veel zijn mond! (1e rapport); Koos is vaak wat erg vrijmoedig (2e rapport) Cursus 1957/1958: Klasse 6; De onderwijzer, J. v.d. Tak

    Maashavenschool, Openbare L..., 1952

    Ik geloof, dat ik ook op deze school regelmatig te laat kwam.

    Ik geloof, dat ik ook op deze school regelmatig te laat kwam. Niet dat ik me bepaalde gebeurtenissen in dat verband kan herinneren, behalve dan de dag waarop de diploma's werden uitgereikt. Dat was denk ik op een zaterdagmorgen in 1966. De telefoon ging. ik weet niet of mijn vader of moeder of ik zelf de telefoon opnam. Wel weet ik dat de concierge aan de telefoon was: "De aula zit vol. Er wordt op jou gewacht." Binnen enkele minuten zat ik in groene Peugeot 404 van mijn vader en was ik op school. De rector merkte bij mijn entree op: "Je hebt het wel tot eind toe weten vol te houden." Kennelijk had ik een reputatie hoog te houden. Te laat ergens binnen komen: je hebt wel even de aandacht.

    gemeente lyceum vlaardingen, 1962

    Sommigen hebben goede herinneringen aan deze school.

    Sommigen hebben goede herinneringen aan deze school. Nou, ik niet. En zeker niet aan het hoofd der school, de heer N. van Vliet. Ik meen mij te herinneren, dat ik op de eerste schooldag van deze man al een klap met de vlakke hand op mijn gezicht kreeg. De reden? Ik stond met de hak van mijn schoen over de rand van een opsluitband rond een perkje. De tweede frustratie kwam toen aan het begin van een zomervakantie naaimachines op de bovenste etage moesten worden verplaatst. Ik rolde zo'n ding door de gang, hoe moest het anders, en dat maakte kennelijk herrie. Weer een knal voor m'n kop. Derde frustratie: ik werd als enige van een groep in de 4e met een brandende peuk in mijn hand in m'n jaszak gepakt. Resultaat? Van Vliet leek het wel een goed idee mij een week naar huis te sturen en me in een schrift enkele honderden stupide strafregels te laten neerschrijven. Of waren het de woordenlijsten Nederlands/Frans, -/Duits en -/Engels? Ik kwam geloof ik wel eens te laat. Van Vliet bewoog mijn vader ertoe voor mij een wekker te kopen, ik moest 's morgens namelijk alles zelf regelen. Ik kocht bij die wekker toen een electrische deurbel, die ik via een batterij met een sigarenblikje verbond. Het draadje aan de andere pool van de batterij had ik aan het uiteinde aan een stuk metaal vastgemaakt. Dat legde ik op het opwindsleuteltje van de wekker. Als de wekker dan afliep, viel een en ander in het sigarenblikje, waardoor de stroomkring gesloten werd. Elke ochtend Bingo. Over dat "verslapen" komt nog een anekdote bij het Gemeente Lyceum Vlaardingen. Maar nog het ergste op de Rembrandt ULO was, dat men mij twee keer voorwaardelijk liet overgaan. In de vierde werd bij het eerste rapport, het kerstrapport, zelfs de opmerking gemaakt: "Beslissing wordt aanghouden tot eind januari '62." Getverdegetverdegetver. Ik mocht ook geen MULO B doen, slechts A met wiskunde. Toen ik gewoon slaagde met een gemiddeld cijfer van 7,66 (schrijven en tekenen buiten beschouwing gelaten) veroorloofde Klein zich de opmerking: "Ik wist wel dat je het kon." Met die wetenschap had hij beter eerder wat kunnen doen. Maar nu doe ik hem, gelet op de tijd waarin dit plaatsgreep, onrecht. Klein, overigens best een aardige man. Ik herinner me als ik aan hem denk, nog twee gebeurtenissen: 1. van het schoolreisje, waarvan Marijke Buitendijk een foto instuurde, de Tovercirkel; en 2. in de derde of vierde klas verloor hij van woede bijna zijn gebitsprothese. Wat was het geval. Ik dacht dat het Bert? Koreman was, die met z'n handen of voeten een piepend geluid maakte. Klein vroeg wie met z'n hand (als voorbeeld) dat piepende geluid maakte. Bert, die het in dit voorbeeld dan met z'n voet gedaan had, hield z'n mond. Wat kon hij anders. Toen de aap uit de mouw kwam .... Degene aan wie ik uitsluitend en alleen positieve gedachten heb overgehouden is Groeneveld. Daar kan ik niks anders van maken, sorry.

    Rembrandt ulo, 1958