Ontdek PLUS

Kees van Spijk

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Kees van Spijk en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Kees van Spijk heeft 4 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Dit was mijn beste opleiding van allemaal.

    Dit was mijn beste opleiding van allemaal. Vooral om bij mijn "eigen kunst" te komen en nog belangrijker: voor mijn spirituele ontwikkeling. Toen ik aan de akademie werd toegelaten, was ik ongeveer 8 jaar ouder dan de gemiddelde leerling. Ik had immers al een andere opleiding gevolgd en al vier jaar gewerkt. Eigenlijk wilden zij mij niet toelaten omdat ik zogenaamd al veel te ver persoonlijk gevormd was, maar de eerste jaren kon ik mijn eigen kunstvorm nog totaal niet vinden. Pas in het vierde jaar begon ik op een heel eigenzinnige wijze grote objecten te maken met een meditatieve inslag. Ik studeerde af met o.a. vier grote meditatieve "vloerbeelden", gemaakt van Belgisch Blauw Hardsteen, chroomstaal en geplijst staal, waarmee ik dat examenjaar afstudeerde met de "St Lucasprijs" van de stad 's-Hertogenbosch. Ik heb slechts drie jaar lang gewerkt als Vrij Beeldende Kunstenaar, want daarna ging ik mezelf ontwikkelen als Helderziende en Wichelroedeloper en startte enige jaren later met een eigen praktijk.

    Akademie voor Kunst en Vorm..., 1982

    Als heel onzeker en verlegen jongetje van 12 jaar kwam ik, samen met mijn tweelingbroer Mari, op de mavo met alleen maar heel veel zin in tekenen (en later ook in Nederlandse verhalen schrijven, beiden vakken onder andere o.

    Als heel onzeker en verlegen jongetje van 12 jaar kwam ik, samen met mijn tweelingbroer Mari, op de mavo met alleen maar heel veel zin in tekenen (en later ook in Nederlandse verhalen schrijven, beiden vakken onder andere o.l.v. mevrouw Vissers - van der Maazen gegeven), maar dat was niet voldoende, waardoor het mijn talen steeds helemaal mis bleef gaan en ik twee keer bleef hangen.... en na drie jaar van deze school af moest. Dat vond ik niet erg omdat ik het een saaie school vond. In het laatste jaar dat ik er op zat heb ik nog meegeschreven aan en meegeacteerd in een Kerstmusical. Ik zou eigenlijk de mannelijke (blanke) hoofdrol krijgen, maar ik moest een vrouwelijke (zwarte) hoofdrolspeelster kunnen opdragen, die voor mij echter veel te zwaar was en daarom kreeg ik een redelijke bijrol als zwarte jongen. Dat was mijn mooiste ervaring op de Mavo!

    R.K. MAVO 'J.P. van Rooij', 1966

    De Wilhelminaschool kwam ik, samen met mijn tweelingbroer Mari, binnen als een superverlegen jongetje van 6 jaar en ben er ook weer weggegaan als een superverlegen jongen van 12 jaar.

    De Wilhelminaschool kwam ik, samen met mijn tweelingbroer Mari, binnen als een superverlegen jongetje van 6 jaar en ben er ook weer weggegaan als een superverlegen jongen van 12 jaar. Ik wist toen nog niet dat ik een zeer hoog-sensitief persoon was met een vermogen om veel te veel persoonlijke informatie en energie van de ander op te vangen. Pas veel later wist ik dat ik paranormaal begaafd was en dat mijn verlegenheid mijn wijze van afsluiten was geweest voor alles wat ik van de ander oppikte. Nu heb ik van die "zwakke kant van toen" mijn beroep gemaakt, om een hulpvrager psychometrisch te "lezen". Ik kwam op deze school achter mijn tekentalenten, waarmee ik later als leerling aan de Kunstacademie ben aangenomen. Meester en directeur Jehoel was mijn grootste fan en inspirator om het tekenen verder te ontwikkelen. Hij was een heel integere, liefdevolle en goede leraar voor mij.

    koningin wilhelminaschool, 1960