kees kleinendorst

de leraren

Mevrouw Van Engenkoek-Berkhout gaf Fransde les. Ik zat toen op de houten berakken. tijdens de les mocht ik altijd voor haar boodachappen doen bij de slager; meestal broodbeleg. Weet nog steeds nioet of ik zo briljant was in Frans of dat ze me op die manier liever kwijt was. Meneer Boxtart, de tekenleraar was een kei in het uitdelen van strafwerk: vooral aan mij en mijn vriend Marc Versteeg. Hij schreef drie willekeurige getallen met twee nullen er achter op een vel tekenpapier en droeg ons op om die erste drie getallen honderd keer af te trekken. Moest uiteraard op 'nul'uitkomen. Zo niet, dan mocht je het opnieuw proberen. Na een paar keer ontdekten we dat hij steekproefsgewijs ergens wat controleerde en konden we daar tussenin volledig los gaan met willekeurige uitkomsten. Dat we toch door die handelingen veel tijd kwijt waren, realiseerden we ons toen niet: we putten uit de voldoening dat het minder tijd had gekost dan bedoeld. Meneer Schmidt (geschiedenis en boekhouden) praatte erg vochtig: de eerste rij bij de lessenaar werd pas allerlaatst ingenomen. Leraar Engels was dhr Van Beek; een waar schrikbewind voerde hij onder de jongens. Zijn huiswerk werd beoordeeld met een mondelinge overhoring: je kon een speld horen vallen als hij zei: "kom jij maar eens hier...." Opluchting bij 29 leerlingen en de dertigste was de klos: tenminste als je jongen was. Ik werd regelmatig naar mijn bank teruggestuurd nadat hij pontificaal een "een" had genoteerd en dat ook luid had geroepen. De meiusjes kwamen er beter van af: daarvan was het niet zo erg als die niet geleerd hadden: kregen een herkansing met de woorden"dat geeft niet hoor, doen we het morgen over".... Meneer Weber had inderdaad de gewoonte om iemand bij de oren te pakken zoals al eerder geschreven is onder het uitroepen van "OOOOH, wat heb jij vieze oren !!!!" Meneer Baars was al - in onze ogen - een oude leraar. Daar hebben we algebra en meetkunde van gehad. Ik weet nu nog de definitie van Logaritmen: "dat is zo belangrijk jongens". Hij was het ook die voor Arnhem de schoolbioscoop had opgericht: alle scholen gingen een keer per maand (?) naar de bioscoop! Meneer De Graaf leraar geschiedenis en aardrijkskunde leerde mij de alluviale en diluviale gronden kennen. Zijnkrakende schoenen herinner ik me nog goed. Meneer Doets, de directeur ken ik eigenlijk alleen van de donderpreken als we weer wat hadden uitgevreten (fietsen op het dak van de fietsenstalling om de ernaast gelegen meisjes van de meisjesschool te inponeren? neen meneer, dat kán toch helemaal niet!)Hiij liet je ook rustig naar school terugkomen na schoolrijd; tenminste als je ouders telefoon hadden.

Mariëndaal MULO, 1962