Josina Zomerdijk

1e herinnering: de geur van de school.

1e herinnering: de geur van de school. 1e klas Juffrouw Krol: Ga zo door en gij zult spinazie eten. Het groene vilt en de plakletters. De trouwerij van Beatrix en Claus: een schrift gekregen waarin we konden tekenen en krantenknipsels konden opplakken en we kregen een stempel met de gouden koets. Ouderavond: schriften op tafel met een kerstklokje erbij. De mijne ging op die avond stuk en ik mocht een nieuwe uitzoeken. 2e klas Juffrouw Pool: ze kreeg een keer bezoek van haar vriend, een piloot in vol ornaat. 3e klas Juffrouw Stapelkamp: erg streng. In de hoek staan. 4e klas Meneer van der Meer: bijlessen lezen in de pauze, het speelkwartier. Ik deed erg mijn best om zo snel mogelijk weer buiten te mogen spelen. 5e klas Meneer de Bie: krijtjes gooien als je niet oplette of met een liniaal op de tafel slaan. Breuken met grote houten schijven. De tijdbalk paste niet op het bord en belandde voor een deel op de muur. 6e klas: Meneer Bulthuis: oefenen om te zingen voor de zieken in het ziekenhuis. Juffrouw Tennekes: meerdere malen werd het breiwerk uitgehaald, zweterige lapjes. Natuurlijk ook nog de verhalen die de meesters en juffen voorlazen. De zendingscollecte ging in een soort spaarpot. Op het schoolplein met veel leerlingen: schipper mag ik over varen en jongens en meidenpakkertje. Als ik jarig was de klassen rond met een trommel snoep en mijn mooiste kleren aan. Afscheid van de lagere school: musical Meester Pennelik. MAVO: een trapje hoger. Dhr. van Willigen, nederlands: Tijdens een mondeling tentamen met andere leerlingen kreeg ik de slappe lach. Prompt kreeg ik daarna de beurt, toen verging me het lachen wel. Dhr. Wiersma, duits: wir fangen an mit ….., wir fangen an mit .... daar kwam niet veel van dus werd zijn hoofd steeds roder en met een diepe rimpel in zijn voorhoofd. Dhr. Horius, engels en frans: hij schrok behoorlijk, toen bleek dat we in de examenklas niet veel kennis van frans hadden (verschillende leraren gehad). De luistertoets was niet te verstaan, alleen maar gebrom. Resultaat 1 voldoende de rest alleen maar tweeën en drieën. Het werd gerekend als een repetitie en mochten we een werkstuk maken voor het tentamen. Dhr. van Viegen, engels: hij was verontwaardigd dat we een erge slechte uitspraak hadden. Hij hoefde maar met zijn priemende blauwe ogen de klas door te kijken en iedereen was muisstil. Hij had vaak een pepermuntje in zijn mond. Dhr. Harskamp, geschiedenis en wiskunde: een keer pakte hij mijn samenvatting af, die hij gebruikte als repetitie. Ik had daardoor een 10. Dhr. Vogelaar: een keer maakte hij grimassen, iedereen dacht dat hij lachte en wij lachten vrolijk mee. Maar hij bleek boos te zijn. Dat werd strafwerk, een heel hoofdstuk overschrijven. Dhr. de Vries, aardrijkskunde: net uit de schoolbanken. Samen met een vriendin had ik een keer straf. We hoefden geen strafwerk te schrijven, maar mochten ons huiswerk maken, als het maar aardrijkskunde was. Dhr. Koele, scheikunde: hij had zijn snor af moeten scheren, omdat tijdens het kijken van een voetbalwedstrijd een stuk van zijn snor was verbrand. Dhr. v.d. Kooij: In Duitsland een bezoek aan een bierbrouwerij: hij gaf niet het goede voorbeeld bleek toen we buiten waren. Dhr. Wolters: als hij een slecht humeur had, konden wij extra veel rondjes inlopen. De biologieleraar: hij peuterde en vertelde wat er allemaal in zat, o.a. mineralen. De godsdienstleraar: kwam op een keer niet opdagen …….. hij is ook nooit meer terug gekomen (iedereen weet wel waarom). De muziekleraar (zijn naam vergeten) had een lievelingetje in de klas. Een jongen die de pineut was, hij moest regelmatig voor de klas komen. Verder nog: het snoepwinkeltje vlakbij, de sigarenzaak die losse sigaretten verkocht, de lerarenkamer, de vensterbanken, de fietsenrekken, de “duistere” schoolfeesten met een glaasje fris, de examenfeesten: vliegen van hot naar haar.

1e Da Costaschool, 1965