jose g.m.visser

Ik woonde aan de Stationslaan aan de overkant van het treinstation.

Ik woonde aan de Stationslaan aan de overkant van het treinstation. Samen met mijn oudere zusjes liep ik de eerste jaren naar school waar we ongeveer een half uur over deden als de spoorbomen niet gesloten waren!In de eerste klas zat ik bij Juffrouw Bolle, zij kwam uit Enkhuizen. Zij stond toe dat ik mijn inktpen in mijn linkerhand mocht houden met als gevolg de nodige vlekken in mijn schrift...Op de gang hingen stoffen zakjes met slofjes die we aandeden op regenachtige dagen. In de tweede klas zat ik op de eerste verdieping bij juffrouw Moeilijker. Haar klas keek uit op de kloostertuin. Als je niet luisterde belandde je in de hoek en soms zelfs achter het zwarte gordijn. Het gebeurde dan wel eens dat ze het desbetreffende meisje zou vergeten! Gedurende de schooldag veegde ze menigmaal haar schouders schoon,met als gevolg giegelende leerlingen! Ze woonde in het bejaardenhuis wat ik als jong meisje maar vreemd vond. In haar klas moest ik plots rechts gaan schrijven want, zo verzekerde zij mij, als linkshandige was de toekomst op een baan minder positief! In de derde klas zat ik bij zuster Theresinia die altijd 2 kussentjes voor haar lessenaar meebracht. Het praatje ging rond dat zij steenpuisten op haar zitvlak had! In de vierde klas kregen we juffrouw Karel. Zij woonde in Bovenkarspel en had naast haar baan ook een gezin. In die tijd voor haar generatie ongewoon. Het was een zonnige klas welke uitkeek op mijn opa en oma's huis.In de vijfde klas kregen we meester Heijma, een man! Hij gooide graag zijn bordenwissers rakelings langs je oren als je niet bij de les bleef! Als je straf kreeg moest je op het bordenbankje zitten met je gezicht naar de klas. Uit schaamte hielden de meisjes dan het hoofd gebogen....Hij leerde ons van alles over de eerste maanlanding en bracht vaak zijn eigen in elkaar geknutselende Apollo modellen mee. Ook maakte hij modeltreinen en kon hij prachtige bordtekeningen maken. Hij droeg altijd hetzelfde bruine juteachtige jasje en liep wat gebogen waarschijnlijk door zijn lengte. Aan het eind van dit jaar besliste hij of je wel of niet naar de opleidingklas zou gaan. Ik kan me dit moment nog heel goed herinneren. Hij had twee stapels potlooddozen op zijn lessenaar staan met je naam erop. De ene stapel ging naar meneer Bregman en de andere stapel ging naar zuster Gabriela. Gelukkig kon ik bij al mijn vriendinnetjes blijven en gingen we samen door naar zuster Gabriela. Aan dit schooljaar heb ik ook nog de nodige herinneringen. Als zij bijvoorbeeld na moest denken bracht zij altijd haar wijsvingers met een krullende beweging naar haar slapen en zei ze met hoge stem:''Eeeven nadenken"! Als ze boos was werd ze vuurrood en kon ze behoorlijk tekeer gaan. Het wilde op zo'n moment wel eens gebeuren dat pastoor De Groot plotseling een bezoekje aan de klas kwam brengen en zij haar furieuze gezicht ineens in een schijnheilig vriendelijk gezicht moest veranderen! En wij natuurlijk weer grote schik! Ze hield van snoepen! Ze haalde deze uit de binnenzak van een witte onderrok onder haar zwarte gewaad. Haar bureau was in het midden open dus wij konden altijd goed zien wat zich onder haar rokken afspeelde ;)Ze hield van zingen en wekelings leerden we liedjes zoals o.a. het liedje Jantientje. Ook las ze graag voor en wij luisterden aandachtig want de boeken waaruit ze las hadden vaak verdrietige verhalen zoals bijvoorbeeld Vogeltje en Merel. Het speelkwartier was in de ochtend in de Burgemeester Boonlaan en ons favoriete spel was ''Beddenschudden''. Gym hadden we in een gymzaal naast het bejaardenhuis. Voordat de school begon speelden we met ballen tegen de muur, of speelden we tikkertje, bokspringen, hinkelen of elastieken. Al met al goede herinneringen, behalve het hardnekkig eczeem waar ik vooral in die jaren veel last van had en stinkende teerzalf het enige middel was om de jeuk tegen te gaan :( Hartelijke groeten, Jose Kreuk Visser, Raleigh- Noord Carolina, VS

St Franciscusschool, 1964