Ontdek PLUS

Joop Kraan

Kent 0 personen

NA
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Joop Kraan en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Joop Kraan heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Enkele markante leraren uit die tijd, van wie velen met een koloniaal verleden: meneer De Boer, de immer aan een sigarettenpijpje lurkende geschiedenisleraar, die in plaats van het door directeur Moora geschreven lesboek te hanteren, de lesstof uit het

    Enkele markante leraren uit die tijd, van wie velen met een koloniaal verleden: meneer De Boer, de immer aan een sigarettenpijpje lurkende geschiedenisleraar, die in plaats van het door directeur Moora geschreven lesboek te hanteren, de lesstof uit het hoofd dicteerde. Nadat hij een keer onder de hoogtezon in slaap was gevallen, hebben wij enkele dagen les van een pioenroos gehad. Wie herinnert zich niet meer Hopman, de tekenleraar met zijn imposante, in een witte stofjas gehulde corpus, met daarboven dat blozende, vlezige en bebrilde hoofd. Steevast liet hij aan het begin van elk schooljaar eerst de meisjes binnen, die dan ter kitteling van zijn netvlies vlak voor hem konden plaatsnemen. Pas daarna mochten de jongens (de "apies") ergens op de hogere rijen een heenkomen zoeken. De gedreven biologieleraar uit Deventer, de heer Kruseman. Die veel boeken op zijn naam had staan en veelvuldig door hernia werd geplaagd. Ooit hebben we hem na weer zo'n aanval van hernia achter op de fiets gezet en vanaf de bushalte aan de Barchemseweg naar school vervoerd. Hij deelde grif strafwerk uit, waarbij de hoeveelheid voor iedere volgende klant exponentieel toenam. Leraar Nederlands, Jacques van Belle, die hoorspelen schreef voor de radio en later ook een eigen tv-programma had over spirituele zaken. Favoriet gespreksonderwerp tijdens de lessen: professor Ten Haaf en de parapsychologie. Leraar Frans, Nijland uit Nijmegen, op wie we als klas op Aswoensdag een uur lang tevergeefs hebben zitten wachten, nadat hij daar te carnaval was geweest. Of Brouwer, eveneens voor Frans. Hij beweerde nog samen met excellentie Josef Luns te hebben gestudeerd. Dat zou best eens zo kunnen zijn, want als je de ogen iets toekneep, leek hij er warempel ook nog iets op: fysiek en in doen en laten. Meneer Broekhuizen, wiskundeleraar en latere directeur. Hij kon tijdens meetkundeles perfecte cirkels vrij uit de hand tekenen. Iets waar Hopman grote bewondering voor had. Mevrouw Calis voor Duits. Vroegrijpe jongens hadden het vaak gniffelend over het Nauw van Calis. Verder denk ik nog met schrik en beven terug aan natuur- en scheikundeleraar B., die het bestond leerlingen een menselijke keten te laten vormen om daar vervolgens een flinke stroomstoot doorheen te jagen. Medisch totaal onverantwoord. Hij vetrok naar Friesland. Al gauw verscheen in de landelijke pers het bericht dat op een middelbare school te Sneek door een mislukte scheikundeproef, verzorgd door een leraar met dezelfde initialen, een aantal leerlingen in het ziekenhuis was beland. En natuurlijk niet te vergeten: directeur Moora † (tevens geschiedenis), juffrouw Schulte voor wiskunde (jongens, wat zijn dat voor rioolgeluiden?), het echtpaar Stapert (Frans en Nederlands), Sieben (wis- en natuurkunde), De Gee (natuur- en scheikunde), Plukker (boekhouden en economie), Jorritsma (gymnastiek), Kamstra (Engels), Vos (aardrijkskunde), Tonino (scheikunde). Verder het trio ter ondersteuning van de leraren: Amanuensis Kremer, van alle markten thuis: van reageerbuizen klaarzetten via glasblazen tot goochelen. Conciërge ("Ik en de directeur hebben besloten") Bourgogne, vaak met een sigaar in het hoofd. Rots in de branding en dialectisch klinkende Beumkes, met een degelijke kaki stofjas als tweede huid. En dan de medeleerlingen uit die tijd. Dat zijn er door de wisselende samenstelling van de klassen natuurlijk velen. Julia van Winsen, Henk Hissink, Gerrit Haytink, Gerrit van de Broek, Anita Horst, Anneke Beltman, Pinny Baruch †, Toine van der Wal, Anneke van der Spek (door een van de leraren terecht "Anneke Kwek" genoemd), Ineke Meilink, Marijke van 't Lam †, Jan Kristen (gedeputeerde voor welzijn en grote steden in de provincie Overijssel geweest), Louis Heilbron, Wim Arfman, Liesbeth en Jaap † ter Steege, Job Bakker, Gerrit Pardijs, Henk Leunk, Bert Goldstein †, Gerrit Bannink, Jan Evers, Aatje Knip †, Marcel en Ton Bruins, Willy Both, John Simmelink, André Olyslag, Frits de Jong,

    Rijks HBS, 1954

    Van augustus 1948 tot juli 1954 ben ik door de volgende personen onderwezen: klas 1 en 2 bij juffrouw Leusink.

    Van augustus 1948 tot juli 1954 ben ik door de volgende personen onderwezen: klas 1 en 2 bij juffrouw Leusink. Klas 3, 4 en 5 bij meneer Van 't Oever. Nog vast bij velen bekend als de dirigent die met driftige gebaren leiding gaf aan de gebundelde zangkoren van alle lagere scholen in Lochem. Deze verzamelden zich elk jaar op Koninginnedag 's morgens om 9.00 uur voor het stadhuis, om een aubade aan burgemeester Beusekamp te brengen. Meneer Van 't Oever kon ook prachtige aquarellen maken en tekende af en toe ook wel eens met kleurkrijt een portret van een van de leerlingen op het schoolbord. De zesde klas werd geleid door het hoofd van de school, meneer Ras, een man met een rossig marinierskapsel, die een straf regiem voerde. Ik herinner mij dat wij in de klas nog kladpapier kregen uitgereikt dat bestond uit formulieren van de Duitse Wehrmacht. Onze school schijnt in de oorlog als depot voor de Duitsers te hebben gediend en die hadden bij hun haastige aftocht zaken achtergelaten die wij in die tijd van schaarste weer goed konden gebruiken. Het was grauw papier met een hoog houtgehalte, dat de inkt als het ware uit je kroontjespen zoog, waarna de inkt zich stervormig in het papier verspreidde. Ook kan ik mij nog heel goed de lange gang in de school voorstellen, met een lengte van zowat de halve Slootwijkersteeg. Een gang waar op bepaalde dagen een penetrante stank van urine hing, die haast niet te harden was. Veel leerlingen hadden in die tijd een bijnaam: Gerrit Kamsteeg (Bulletje) †, Bennie Nekkers (Pijpje Drop) †, Gerrit Wittenberg (Torra) †, Hennie Hofland (Poelie) †, Hennie Smeenge (August) †, Henk Vreeman (Oaks) †, Pepi Leusink (Peisa). Andere namen uit deze lagereschooltijd die mij zo te binnen schieten, zijn in willekeurige volgorde: Gerrit Nekkers, Gerrit Bannink, Jan Evers, Bert Goldstein †, Aatje Knip †, Marian Olthoff, Dinie Willemsen, Theo Schierholz, Appie Radstake, Hans Hooijerink †, Alex en Tiny Uitslag, Appie Smeenge, Jan † en Gerrit van der Worp, Jopie Salari, Geesje Smeenge, Henny ter Schegget, Gerrit Laar, Jopie Beumer, Dikkie Harmsen, Huipie Tukker, Henk Kappert, Marietje Biljard †, Trudie Pleiter, Betsie van Dijk, Janet Bello, Alie Timmerije, Rikie Horstman, Nellie en Dinie Fleming, Mimie Jansen en Hermien Leusink. Als al die namen zo de revue passeren, moet je helaas constateren dat, getuige het aantal overlijdenskruisjes, velen al niet meer onder ons zijn. Uit die tijd is mij ook nog bijgebleven dat de meiden in de klas altijd Beschaafd Nederlands spraken en dat wij, jongens van de streek, dat maar aanstellerig vonden en het gewoon bij het plat hielden. Het was meen ik in de zesde klas dat wij op een dag een dubbeltje moesten meebrengen. Er kwam namelijk een neger uit Suriname over dat land vertellen. En zo'n donkere man met kroeshaar was in die dagen een bezienswaardigheid. Ik zie hem nog zo, een emmer water op zijn hoofd balancerend, voor de klas heen en weer lopen. Nog een bezienswaardigheid was in die tijd een lilliputter die als bijrijder bij de naburige kruidenierswinkel van Wed. Oldenhof namens de firma Harenberg uit Zutphen kisten met eieren kwam afleveren. Hij schoof dan zo een kist van de vrachtwagen op zijn schouders en liep er dan zonder enige zichtbare inspanning mee weg. Hoe was het toch mogelijk dat iemand die net zo hoog torende als wij, zo sterk was. En het leek warempel net of de eierkist pootjes had. Ook daagden wij de jongens van de andere lagere scholen in Lochem uit voor een voetbalwedstrijd op woensdagmiddag, bijvoorbeeld illegaal op het toenmalige korfbalveld tegen-over het Openluchttheater. En als het tegen de jongens van de r.-k.-school van meester Van der Wal was, legaal op het veldje achter het toenmalige hotel Schoonoord aan de Barchemseweg, waar nu de tennisbanen zijn. Dat regelde Fons Bruins dan even met zijn vader, de hoteleigenaar.

    Openbare School 2, 1948