Ontdek PLUS

Jolande van Dam van der Putten

Kent 3 personen

Getrouwd
Woont in Heemstede

    Bekijk het volledige profiel van Jolande van Dam van der Putten en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Jolande van Dam van der Putten heeft 13 klassenfoto's en kent 3 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Jufrrouw Ladiegis (geen idee meer hoe je het schrijft) erg streng.

    Jufrrouw Ladiegis (geen idee meer hoe je het schrijft) erg streng. Met een rood brilltje in je onderbroek onder de hoogtezon; in een kringetje lopen..

    Noorderkleuterhuis, 1960

    In de eerste klas je eigen plantje op je tafeltje bij jufrouw Mos.

    In de eerste klas je eigen plantje op je tafeltje bij jufrouw Mos. Het bordje BEL boven de deur, (wijzen en roepen wanneer de bel ging) elke dag 'goedemorgen meneer Monscheer' roepen als ie binnenkwam. Ik herinner mij verder nog Juffrouw Van Leeuwen (prachtig handschrift), juffroujw Kool (met haar blokfluit), juffrouw Zijlstra, juffrouw Suiskens (suisebol). Zomaar wat herinneringen: melkprikken, zilverpapier sparen, leren breien op roestige pennen en natuurlijk de directeur de heer Kok met zijn driftbuien, op het schoolplein in rijen staan. In de 5e en/of 6e klas Franse les van meneer Kok.

    Noorderschool, 1962

    Bijna de gehele schoolperiode heb ik met mijn zusje Hilde in dezelfde klas gezeten.

    Bijna de gehele schoolperiode heb ik met mijn zusje Hilde in dezelfde klas gezeten. Met name de 4e klas (havo) was dolle pret (hebben we gewoon met bijna de hele klas gezellig nog een keer mogen overdoen). Tjee wie kent ze nog: Van Wingerden (Nederlands): een ongelooflijke goede leraar ondanks zijn plotselinge woedeaanvallen; Eichelberg (aardrijkskunde): ‘spreekbeurt’ (die kast met al die kleine boekjes waaruit je ‘mocht’ kiezen om voor straf een spreekbeurt te houden) en die klein briefjes die uitgedeeld werden voor een schriftelijke overhoring over definities (wat was ook als weer die van de oosterlengte etc.). Van Zalingen (biologie), ook wel Piet Paling genoemd: wat een zije hein was dat zeg, een glibber, zat ook altijd met zijn duimen over de bovenarmen te wrijven van de meisjes die in de voorste rij zaten (ik dus niet!). Halewijn (Engels) daar hebben Hilde en ik nog eens met een paar trekbommetjes de poot van de tafel en z’n stoel aan elkaar vastgebonden: een knal!! We dachten dat ie erin bleef. En wat te denken van Herr Fischer (geschiedenis) liep altijd belangrijk te doen en te rammelen met z’n gigantische sleutelbos (leek wel een cipier). Hij vond het dan ook niet leuk dat ik kauwgum in het sleutelgat van de deur van zijn klaslokaal had gestopt en nog minder dat ik het was die een punaise op z’n stoel had gelegd (hij had … Baars al helemaal verrot gescholden en nu bleek dat niet terecht, ja dat was ff slikken voor hem). Goh, ik zie ze nog allemaal voor me: Beekelaar en Missaar (gymnastiek) Kniese en Bragt (Frans), Rehbergen (Duits): wat een lieve man was dat . En natuurlijk Van Linschoten (toen hij nog conrector was het nog gemoedelijk ‘Bolle Jan’, maar dat werd toch wel anders toen hij eenmaal het stokje had overgenomen). En onze werkweek op het Wisselse Veld in Epe of Ede, samen met een klas of school uit het Rozenprieel (foutje van de Gemeente); moesten we vooraf eerst met groepjes van 4 naar die school om kennis te maken! Wat een zooi was dat zeg, die kinderen waren nog nooit van huis geweest en wij van de Havo waren toch wel errugge kakkers in hun ogen. Tijdens die werkweek hebben we elkaar wat beter leren kennen en een geweldige week gehad! Verder herinner ik me nog Luirink, Dooyer, De Jong, Faber, Seinstra, Zuidema, Van Soest, Bosch en natuujrlijk de concierge meneer De Mooij, goh die man heeft me menig keer behoedt voor nog een keertje ‘vijf-voor-acht’ als hij me door de fietsenkelder naar binnen smokkelde. Tegen het einde van ieder schooljaar werd de stand van zaken op het schoolbord in de centrale hal vermeld: Jolande van Dam 23 x vijfg-voor-acht, Hilde van Dam: 22 keer etc. etc. Altijd met de hakken over de sloot over (helemaal uitgerekend) en op mijn eindlijst nog ff fijntjes door Van Linschoten opgemerkt dat dit et eerste rapport van mij was zonder een enkele onvoldoende, ‘nou’, heb ik hem toen gezegd: ‘hier gaat het toch om?’. Ondanks het soms overdreven strenge regiem: we moesten een keer eerst schriftelijke toestemming van onze ouders hebben voor het wel/niet mogen ‘slijpen’ (dicht tegen elkaar aan dansen) op het schoolfeest en zat je nog in de ‘onderbouw’ dan moest je vroeger naar huis. Ook al was je introduceé van een ‘bovenbouwer’ het gaf niets, je werd tijdens het dansen omsingeld door een paar leraren en de school uitgedreven. Ondanks dit ouderwetse strenge gedoe, heb ik vreselijk veel plezier gehad op deze school, heel veel gelachen:

    Marnix van St Aldegonde, 1968