Jeroen Polak

Tsja.

Tsja... Er zijn zoveel herinneringen! 'k Heb heel wat meegemaakt op het Mencia. Natuurlijk blijven de pauzes je nog het meeste bij, simpelweg omdat je dan constant met je maten bezig was dingen te doen die je wél leuk vond. Midden jaren '80 was grafitti helemaal 'in' en begon dance muziek aan een opmars. In de klas waren we altijd degenen die hiphop en rap helemaal te gek vonden. Er werden platen gekocht, playback shows voorbereid en zelfs voor het goede doel heb ik nog eens met Skate (Richard Simon) en Pose (Frank Meeuwsen) een live showtje in de kantine gegeven. En dat is dan nog maar één herinnering! De school trip naar Praag was ook een hoogtepunt. Het was herfst 1989, in Oost Berlijn stond de Muur nog fier overeind en wij, Mencianen, mochten met een van staatswege toegewezen gids door het communistische Berlijn van de DDR rijden. Erg grijs en miserabel allemaal. Wisten wij veel dat twee maanden later de Muur plat ging! Wij hebben de DDR nog gekend zoals het was vóór de Muur verdween! Da's nog eens deel van de geschiedenis zijn... Praag was een groot feest. Er werd veel gezopen en gelachen, terwijl we tussendoor nog wat van de stad zagen. Kortom: als we de spanning van proefwerken, schriftelijke overhoringen even vergeten, kan ik gerust stellen dat ik op het Mencia een aardige tijd heb gehad. Tot slot: het Mencia ligt intussen zwáár in verbouwing en het zou jammer zijn als dát een hoop van de oude sfeer naar de vaantjes helpt. Voor je het weet is ook het Mencia omgetoverd in een Mammoetschool waar zoveel leerlingen rondlopen dat je simpelweg verzuipt in de massa. En dat is niet 'Menciaans'!

Mencia de Mendoza, 1984