jantje kiewiet

Er zijn zoveel herinneringen.

Er zijn zoveel herinneringen. Het begint al op de kleuterschool bij juf Trijnie, waar we liga's kregen te eten op een stuk behang uit zo'n behang boek en die mocht je dan later inkleuren. Het liefst wilde je allemaal het chinese behang die glom zo mooi, nu denk ik daar kon je volgens mij helemaal niet op kleuren. Dat meester Boes de eerste meerdaagse schoolreisjes invoerde en we met de beurtschipper en onze fietsen naar Harlingen werden gebracht en we zeeziek werden. Of de kachel die regelmatig plofte en dan kwam Jacob v/d Laag en die ging dan op de zolder en een van die keren zakte hij met zijn voet door de vloer en zagen we in eens zijn klomp. En die keer dat we kopjes gingen sparen van prodent tandpasta daar kreeg een kind ergens in Nederland een rolstoel voor we gingen met z'n allen in meester Boes zijn eend naar de vuilnisbeld waar nu het ballumerbos is en zochten heel veel doosjes prodent dus kopjes bij elkaar. Minder was dat Tet de vinger tussen de deur van de eend kreeg en de vinger lelijk in scheurde dus direkt door naar Straatsma. En dan kregen we regelmatig kinderen die een tijdje op Ameland woonden zoals Petra van Beyeren Bergen en Henegouwen. De schooltandarts niet te vergeten, nooit mochten we zomaar naar de wc zonder het te vragen maar als de bus de bocht om kwam. En als er dan iemand uit de bus kwam dan hoorde je of de voorste of de achterste tandarts de liefste was en dus het minder pijn meende je. Rond sinterklaas maakte Cor Wijnberg altijd zijn speelgoed etalage, in mij beleving maar 1 week van te voren. Het was zaak om voor de openbare school er te zijn want dan wees je aan wat je wilde en zei je omtrom nooit weerom die is van mij. En als de openbaren kwamen zei je nee die is al van mij Handwerkles van Tante Annie van Syts (Wijnberg) En de opvoeringen van de mucicals zoals proffessor knap als je in de hoogste klassen zat. De lagere klassen deden liedjes ik weet nog dat iedereen zo in zijn rol zat maar wel goed naar elkaar luisterde dat Sylvia die net had gehoord dat de heks je zou pakken zelf als dominee niet zong naar de kerk naar de kerk maar ik zal je pakken. Voor Sylvia heel sneu maar ze kreeg wel de hele Ambla plat. En dan natuurlijk juf Kok die als je iets deed wat niet mocht je velletje van je bovenarm pakte en omdraaide wat deed dit zeer. Met de reunie hoorden we dat ze net van de pabo was en alleen zo ons in de hand kon houden als het te bar werd. Maar ze was verbaasd dat we dit allemaal hadden onthouden. Met de openbaren hadden we trouwens een haat/liefde verhouding als wij woensdagmiddag naar school moesten, (omdat we godsdienst kregen ging van de reguliere schooltijd af en moest dat woens.midd worden ingehaald). Kwamen de openbaren altijd en die riepen dan: kiep kiep kiep hok in. Toen wij een keer onverwachts vrij hadden omdat de meesters en juffen naar de wal moesten hadden wij het al helemaal in't hoofd wij zouden die morgen naar de openbaren kiep kiep roepen. Ware het niet dat meester dat ter oore kwam en vlak voor de bel zei jongens en meisjes een ding jullie bezoeken de christelijke school en dan gaan jullie niet naar de openbare school ze de gek aan steken dat jullie vrij zijn en zij niet. En in die tijd deed je het dan ook niet maar wat baalden we (hoewel dat woord toen nog niet bestond) En dan natuurlijk de avondmarkten grote hylaritijd en wat was je blij met een stoffen balletje aan n elastiekje dat je met touwtje trekken won. Zelf hadden we met de verloting een keer een schaap die we konden winnen. Op de lagere school was Joke Brouwer mijn vriendin ze verhuisde naar Kampen (nog lang met haar gecorrespondeerd) haar broer Wybren was net als ik op 27 augustus jarig, maar ook Hykie Helmantel, Joke Smit,Lobke Winia, Peter Faber, Petrina Pollet, Peter en Sylvia Ney en bij de Akkermantjes hebben we wel gespeeld of bij Harmen in de hut van tante Annie haar boom schuin t.o.ons En toen kwam de nieuwe school en moesten we verhuizen, mijn moeder die hoog op de trap stond in de nieuwe school en naar beneden viel.Gelukkig viel het mee en was alleen haar enkel gebroken en kwam ze voor sunneklaasspeulen weer thus en kon Hidde toch in't pak Tijdens die verhuizing waren we met een groepje nog in de oude school en vonden een mysterieus flesje er zat wat in toen wij het er uit goten waren het allemaal kleine balletjes maar als je er met de vinger aan kwam werden het nog kleinere bolltjes. Geen idee dat dit kwik was. En vonden het maar gek dat meester boos was dat we daar mee speelden , nu besef ik dat hij verschrikkelijk moest zijn geschrokken, want kwik is niet voor kinderhanden laat staan om mee te spelen. En toen gingen we van school en trakteerde je de hele school op snoep van 5 cent zoals bazooka kaugom of een ruiten drop aan een knijper en de meester en de juffen kregen een reep.

Koningin Wilhelmina, 1965