Janneke van der Veen

Het schoolgebouw lag tegenover de kleuterschool.

Het schoolgebouw lag tegenover de kleuterschool. In de 1e klas had ik juffrouw de Bruin. Een vage oude dame die wel vriendelijk was. Er was (op vrijdag geloof ik) een soort van speeluurtje waarin we bepaalde spelletjes konden kiezen. Ik nam altijd een puzzle met de nummers achterop de stukjes. Als die aaneensloten, kon je de boel omdraaien en zag je de voorkant met alle stukjes netjes op hun plaats. In de tweede klas hadden we juffrouw Buma, of Buurma of zoiets. Een heel lief mens. Ze trachtte me te leren breien. Ik verloor steeds alle steken. Ik was zeven!! Later ging ze naar de Zending. Geen idee wat dat was. Benieuwd wat er van haar terecht gekomen is. Ze was nog zo jong. Maar ik weet haar voornaam niet meer. In de derde klas kregen we les van juffrouw Haima. Een wereldse dame voor Broek op Langedoikse begrippen. Met hoog opgestoken haar en nette mantelpakjes en op hakken. Toen ze ging trouwen mochten we op de receptie komen. Daartoe moesten we wel een lied instuderen waarin een aantal klasgenootjes een stukje eigen tekst hadden. We mochten allemaal voor de juf een tekening maken. Die van mij werd uitgekozen en ik mocht hem zelf overhandigen. Dat wou ik eerst niet (verlegen). En achteraf begrijp ik niet waarom ze gewoon niet alle tekeningen kreeg. In de vierde klas zat meester De Vries. Een licht ontvlambare man. Volgens mij gooide hij met dingen. Marion van der Heide verklikte eens een meisje dat haar ogen open had gehouden tijdens het bidden. Ze kreeg toen zelf de wind van voren. En dan het zondagsschoolversje. Elke maandag kreeg je de hit aangereikt die je de week erop voor de klas moest zingen. Ik herinner me Bartje Bakker die voor de klas met gebogen rugje stond te stamelen. Ik ging op mijn tiende naar Heerhugowaard. Naar een openbare school. Daar was het cijfer voor mijn zondagsschoolversje (een tien!!) niks meer waard. Dat was nou effe jammer.

J.D. van Arkelschool, 1964