Jan Willem Brouwer
Kent 30 personen
Bekijk het volledige profiel van Jan Willem Brouwer en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Jan Willem Brouwer heeft 3 klassenfoto's en kent 30 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet eerste jaar les gehad in het oude gebouw aan de Snaarmanslaan.
Het eerste jaar les gehad in het oude gebouw aan de Snaarmanslaan. Ik was 's morgens vroeg altijd als eerste ter plaatse, vaak samen met klasgenote Evelien die bij mij in de buurt woonde, en dan wachten op het bordes voor de voordeur totdat conciërge Ted Eskens kwam aanfietsen die het gebouw kwam openen. Dat eerste jaar zaten we maar met 4 jongens in de klas, de rest meiden. Daar zaten van die struise Westfriezinnen tussen. Leuke grieten. Ik heb nog meegewerkt aan de totstandkoming van de schoolkrant, de "Vojo-dojo" (voor jou door jou). Het jaar daarop is de school verhuisd naar een gloednieuw schoolgebouw aan de Havinghastraat. Heb twee jaar over de tweede klas gedaan omdat de commerciële richting niet bleek te zijn wat ik ervan verwachtte. Overgestapt naar de bestuurlijke richting en in die materie voelde ik mij beter thuis. Ik kan mij nog de zes weken stage herinneren bij de Gemeente Alkmaar, op de bibliotheek van de afdeling Openbare Werken. Van die zes weken ging mijn stagebegeleider (de bibliothecaris) drie weken op vakantie. Daar zat ik dan in mijn eentje, de koffiejuffrouw kwam 3 x per dag langs, en verder niemand die ooit een boek kwam lenen. De verveling sloeg al snel toe, en ik wist vanaf toen dat gemeente-ambtenaar worden nooit in mijn planning zou voorkomen! Weinig speciale herinneringen aan klasgenoten, al herken ik er nog wel een paar op de overzichtsfoto van 1983. Zelf was ik een einzelgänger, ik had niet veel contact met anderen. De laatste twee jaar heb ik wel veel met Ben de Groot uit Heiloo opgetrokken. Misschien omdat hij net zo'n einzelgänger als ik was. Tijdens een werkweek in Arnhem waren we de enigen die van een echte nachtrust hebben genoten. Hoe zou het nu met hem gaan? Over het algemeen kundige en aardige leraren gehad, uitgezonderd die ene rampzalige: de heer Henk Koole, een warhoofd zonder enige uitstraling. Wat hij aan wijsheid in zijn brein had wist hij niet of nauwelijks over te brengen. Zijn lessen waren een aanfluiting en hij zorgde er steevast voor om de boel op een chaotische manier uit de hand te laten lopen (zijn standaardkreet was dan "Verdeurie, nu ben ik het beu!"). Zelfs nu, na meer dan 30 jaar, werkt die man nog op mijn lachspieren. Hij was overigens al snel weer verdwenen, dus de schade die hij aanrichtte bleef gelukkig beperkt. Maar verder heb ik alleen maar goede herinneringen aan onder andere Axel Bolderheij (recht), Peter van Bergen (Duits), Leo Rijnhout (informatica), Bram Abrahamse, Cees van den Berg en Pieter Schmidt (economie), Jan Seijbel (statistiek), Henk Schoonheim (maatschappijleer), Jacques Miltenburg (Esthetische vorming), Margreet Lips (Nederlands), Petra Bus (Engels)... In 1984 behaalde ik mijn diploma en heb ik de schooldeuren achter mij dichtgedaan.
Mr. J.L. de Bruyn Kops scho..., 1980
Ik heb een leuke tijd op de Oosterwijk gehad.
Ik heb een leuke tijd op de Oosterwijk gehad. Veel herinneringen aan de twee jaren dat ik er les heb gehad, zoals in de examenklas de deelname aan de televisiequiz Land Inzicht van de EO. Met z'n allen in de bus naar de studio in Hilversum. Het thema van de quiz was Indonesië, helaas won ons team niet, maar dat maakte niet uit. Ik ken nog heel wat klasgenoten van naam, zoals Fake Lammers, Caroline Petersen, Paul Reichenfeld, Wietske Sjoerdsma, Christine Schraa, Ilona Ruiter en Bert van Pelt (die elkaar al snel in de liefde vonden!), Jenno Leenstra (uitblinker bij het voetballen), Rob Verkerk, Karin van der Kamp (die betrokken raakte bij een ernstig verkeersongeval, waar zij weer bovenop kwam; hoe zou het nu met haar gaan?), Anja Kuiper, Annette van Abs, Irene Vosgezang, Ralph Niggebrugge, Shirley Elshot, Jeroen Streefland (de Pietje Bell van onze klas), Hella Nijssen (die ook aan ballet deed), Arlette van de Kemp (die met haar Kate Bush-imitatie de show stal op een schoolfeest), Tanja Kluft (is zij nog steeds zo'n enorme Neil Diamond-fan?), Moni Engel, Ingeborg Evers, Diny Munniksma, Jan Hein de Jong, Evelien Essenberg, Richard Mol, Dirk Jan van Tuinen, Wilma Dwarswaard, Wilma Wijntjes, Jeroen de Vos, Corinthe Ridderikhoff, Luigi Pinna en Peter Sminia, een wereldvreemde snoeshaan die iedere week wel enkele ochtenden flink uitsliep. Wat zal er toch van hém geworden zijn..? Enkele leraren van wie ik les heb gehad: dhr Los, de oude directeur die op mij altijd een nerveuze en opgejaagde indruk maakte. Hij ging na het examen van 1980 met pensioen. Dhr van Zwol (Duits), een vriendelijke man, maar als leraar behoorlijk streng. In 1996 las ik zijn overlijdensbericht in de krant, daar schrok ik wel van. Dhr van Schaik (scheikunde, natuurkunde) vond ik een ongelikte beer, een onbetrouwbare vent die zich groter voordeed dan-ie in werkelijkheid was. Tijdens de lessen en de proefwerken was overduidelijk wie van de leerlingen zijn voorkeur had en wie niet. Hij kon zijn handen niet thuishouden. In de examenklas had ik gelukkig geen les meer van hem. Hij organiseerde dat jaar de schoolreis naar Parijs die we met de klas hebben gemaakt. Dat deed-ie prima. Hij had veel beter reisleider kunnen worden dan zoveel middelbare scholieren het leven zuur maken! Ben Smit was een toffe peer, gaf interessante lessen Nederlands, ik heb veel van hem geleerd. Daarnaast was hij ook een fanatiek voetballiefhebber. In het najaar van 1980, een half jaar nadat ik de Oosterwijk met diploma gedag had gezegd, werd zijn zoon Arvid geboren, die later profvoetballer zou worden. Dhr Nico Hendriks gaf boeiend geschiedenis en maatschappijleer. Vooral in het examenjaar heb ik veel aan hem gehad, ondanks de zweetwalm die hem altijd omringde! Hij had wel zijn eigenaardigheden: zo wilde hij zijn diktaten altijd letterlijk terugzien in de antwoorden tijdens proefwerken. Als je andere woorden dan de zijne gebruikte ging er vaak een rode streep door. Verder veegde hij altijd het bord in kaarsrechte verticale banen schoon. Hij scheurde eens finaal uit zijn broek toen hij voor onze klas enkele gymnastische oefeningen ging voordoen toen we het tijdens maatschappijleer over "lenigheid bij ouderen" hadden! Van dhr Langeveld kreeg ik Franse les in de examenklas. Hij zat altijd in een soort umpire-stoel op zijn leerlingen neer te kijken, en had de merkwaardige gewoonte om bij aanvang van de les een kookwekkertje op te winden. We namen op een dag onze eigen wekkers mee en lieten die tegelijk in de klas afgaan. De goede man wist niet wat hij meemaakte en kookte... van woede. Mevrouw Diny Schimmel gaf Engels, een leuk mens dat ontzettend kon blozen. Wie herinnert zich nog het leesboek "Kasangwa"? Gymleraar Pieter Ravensbergen voetbalde in die tijd op hoog niveau bij de amateurs van VV IJmuiden. Dat vond ik wel fascinerend, ik heb hem vaak op de zaterdagmiddag bij wedstrijden aangemoedigd. Jan Wentink kende ik nog van de lagere school, waar hij bijna 3 jaar mijn onderwijzer was, maar het weerzien met hem als leraar op de Oosterwijk was niet bepaald met open armen. Hij gaf biologie, en dat was niet mijn favoriete vak. Hij vond dat ik beter kon dan wat ik bij hem presteerde, en daar had hij gewoon gelijk in. Gelukkig is het later allemaal weer goedgekomen, we zien elkaar nog wel eens en we zeggen elkaar dan altijd vriendelijk gedag.
Oosterwijk Mavo, 1978
Een weinig gelukkige tijd gedurende de drie jaren die ik op het Berlingh heb doorgebracht.
Een weinig gelukkige tijd gedurende de drie jaren die ik op het Berlingh heb doorgebracht. Achteraf bezien had ik helemaal niet naar die school moeten gaan, ik heb er mijn draai nooit kunnen vinden. Ik vond het één grote onpersoonlijke leerlingenfabriek waarin ik de eerste 2 jaar vrijwel kopje onder ging. De brugklas kwam ik nog wel met hangen en wurgen door, maar in 2-MAVO presteerde ik vervolgens ver ondermaats, en pas toen kwam het heilige vuur in mij terug, en wist ik het jaar daarna de overgang naar klas 3 alsnog vrij gemakkelijk te bewerkstelligen. Maar ik zag een voortzetting van mijn schooljaren op het Berlingh niet meer zitten, en heb de overstap naar de Oosterwijk MAVO gemaakt, waar mijn zus toen ook op zat. Klasgenoten in de brugklas waren o.a. Erica Boonstra, Marleen Plooy, Hans Kremer, Ton Lassche, Eric Spruit, Eric Hegeman, Sven Dijkstra, Gré Rijkhoff, Robert Greve, Simone Greve, Robert Lokhorst, Leonie Kruyze, Ingrid Kempen, Mieke Nunnink, Ronald de Bie en Marcel Lindeman (die later zélf leraar zou worden op het Kennemer College). Klasgenoten in de jaren daarna o.a. Eric Goedhart, Frank Visser, Hans van de Steege, Ineke Alberts, Gregory van Haasen, Sietske Roos, Richard Kerkman, Anja Platje, Nancy Krijnen, Froukje Jelgersma, André Bolhuis, Bert Banga, Rüdiger van der End, Henk van de Kerkhof, Danny de Jong, Martin Wijnberg, Louis Horeman, Richard Korthout, Denise Tausent, Sylvia Weidema. Ondanks de minder prettige tijd heb ik op het Berlingh wel een aantal markante leraren meegemaakt: de oude conrector dhr Tukker, een lieve en innemende man. Als je bij hem werd ontboden zei hij vaak "Ik ben niet boos, alleen maar verdrietig". Dhr Moes, afkomstig uit het Limburgse Brunssum, gaf geschiedenis en Duits. Hoe vaak heb ik niet na een Duitse overhoring zijn standaardkreet "páááál" moeten aanhoren? Ik denk nog wel eens aan hem terug. Ergens mocht ik hem wel, ondanks al die keren dat ik leerstof in veelvoud moest overpennen als ik wéér een paal had gescoord. Maar hij liet je wél in je waarde, ik kon geen hekel aan hem krijgen. In lokaal 7, waar hij lesgaf, zal zijn penetrante zweetlucht waarschijnlijk nog jaren zijn blijven hangen... Dhr H. Warger gaf ons Frans, een aardige, al wat oudere man die niet zonder zijn sigaartjes kon. Jean-Claude sprak hij altijd uit als Jean-Kloot. Hij was ook kunstschilder. Eind jaren '90 is hij overleden. Tekenles van dhr Kerschkamp, dat was bijna wekelijks een vrij uur, want hij was meer ziek dan aanwezig. In de brugklas interessante muziekles van dhr Ed Wertwijn, zelf pianist/componist, die mijn interesse in klassieke muziek opwekte, en in mijn laatste jaar op het Berlingh kreeg ik muziek van dhr van Lith, dat was altijd een gezellig uurtje. Het was meer naar muziek luisteren dan zelf muziek maken. Engels in de brugklas van de heer Komen, een kettingroker die in een walm van nicotine voor de klas stond. Mevrouw G. Hartman was een lopend Lady Penelope-kapsel waar ik in de tweede klas Engels van kreeg; ze zat graag met haar benen wijd achter haar bureau, dat viel mij zelfs op. Dhr P. de Groot (aardrijkskunde), een broodmagere man die slaapverwekkend les gaf, en volgens mij altijd hetzelfde blauwe pak aan had. Dhr Jaap Gouda (wiskunde), die mij vaak met "professor doctor ingenieur" aansprak. Een geduldige en kundige leraar met droge humor. Het lag zeker niet aan hem dat wiskunde het eerste vak was dat ik liet vallen. Een markante man! In juni 2011 vernam ik dat hij na een slopende ziekte was overleden. Ondanks dat ik maar kort les van hem heb gehad kwamen toen toch weer de herinneringen aan hem naar boven. Dhr Hugo Delchot, waar ik korte tijd Nederlands van heb gehad, vond ik een boeiende man die schitterende verhalen kon vertellen, helaas inmiddels ook overleden (2005). Dhr Hans Boer, Boertje noemden we hem altijd, zijn gymlessen waren een verademing, ook voor de meehobbelaar die ik was. Hij is ook veel te vroeg overleden. Dhr C. den Boer (natuurkunde, handelskennis) was een nare vent met een ringbaardje, een notoire chagrijn die volgens mij nooit met plezier voor de klas stond. Ik kan mij niet herinneren dat er in zijn les gelachen werd. Ja, hij lachte zelf, om zijn eigen sadistische trekjes, hij schepte er genoegen in om je tot op het bot af te zeiken. En mevrouw Irene Kwik, die in 1977 nog piepjong was toen ze op het Berlingh haar entree als lerares Nederlands maakte. Dat jaar (mijn laatste jaar op Berlingh) had ze met onze klas grote moeite met orde houden en ik weet nog dat ik zo'n medelijden met haar had als ze weer eens vertwijfeld reageerde als de klas niet rustig te krijgen was. Ze is nog tientallen jaren aan het Kennemer College, waar het Berlingh in was opgegaan, verbonden gebleven. In ruim 35 jaar zijn de tijden rigoureus veranderd. Zou ze zich dat eerste jaar nog kunnen herinneren?
Berlingh College, 1975