Jan Struijk
Kent 1 personen
Bekijk het volledige profiel van Jan Struijk en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Jan Struijk heeft 6 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenFoto toegevoegd, maar zelf nooit op deze school gezeten.
Foto toegevoegd, maar zelf nooit op deze school gezeten.
Van Asch van Wijckschool vo..., 1956
Ik ben erin geslaagd deze school uit te zitten, maar het klimaat op deze school heeft me absoluut niet geïnspireerd en ontmoedigde me op effectieve wijze te leren.
Ik ben erin geslaagd deze school uit te zitten, maar het klimaat op deze school heeft me absoluut niet geïnspireerd en ontmoedigde me op effectieve wijze te leren. Vaak werd ik de gang opgestuurd, omdat ik niet oplettend zou zijn. Ik heb me dikwijls vernederd en meestal heel allenig gevoeld. Het Mulo-diploma halen heeft mij veel meer moeite gekost dan later de universiteit. Dankzij Jan Smink vielen de eerste twee jaar me nog mee. Hij was schijnbaar immuun voor het m.i. repressieve regime en bleef opgewekt reageren op alle reprimandes. In de tweede klas bleven we allebei zitten en werden in parallelklassen geplaatst. In de examenklas gaven leraren er blijk van liever niet te willen dat ik ook examen deed. Ik zou immers kansloos zijn. Heer Schotanus was hierin het meest uitgesproken. Hij kon het niet nalaten in de klas hierover te grappen. Zo vroeg hij mij: “Jan, wanneer doe jij examen?” “18 juni, meneer”, gehoorzaamde ik, waarop hij me triomfantelijk van repliek diende met “Dat is de slag bij Waterloo!” En de klas brulde van het lachen met de leraar mee. Neen, veel onderlinge solidariteit heb ik niet ervaren. Eigenlijk was ik die hele Mulo-tijd zó boos, om bang van te worden. Ik kon geen uiting daaraan geven. Ik werd er heel dwangmatig van. Al die dwanghandelingen waren louter bezweringen. Na de Mulo is het roer helemaal omgegaan en ben ik eigenlijk een nieuw leven begonnen. Door allereerst te gaan werken en op mijzelf te wonen ben ik goed voor mijzelf gaan zorgen. Ik heb mijzelf toen een nieuwe naam gegeven: Ameon. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt en ben een steeds vrijer leven gaan leiden. Studeren werd voor mij een liefhebberij.
Dr J.W. de Nooy, 1964
Eén jaar kleuterklas, omdat mijn moeder me nog een jaartje thuis wilde hebben.
Eén jaar kleuterklas, omdat mijn moeder me nog een jaartje thuis wilde hebben. Toen ze me in de kleuterklas achterliet, had ze het zelf helemaal te kwaad. Naast me zat een jongetje, die tranen met tuiten huilde. Ze zei me nog: “Troost hem maar”, maar wist ik veel. Zodra al die opgewonden moeders vertrokken waren, heerste er spoedig een orde en regelmaat. Zo’n beetje alles werd voorspelbaar. Ook de schoolmelk met een smaak die me zo tegenstond, dat ik er nooit aan heb kunnen wennen. De blauwe binnenkant van de buitendeur, of was die toch groen, waarnaar ik bleef turen totdat daardoor Kees of Henriette of mama tevoorschijn kwam tot die ene keer dat niemand kwam en de juf mij daar tenslotte moederziel alleen aantrof en mij toen hoogst persoonlijk naar huis heeft gebracht. De weg naar school liepen Kees en ik langs de houtcentrale, de heerlijke geuren van vers gezaagde planken, die daar opgestapeld stonden. De eerste klas met als juf de zo stille dochter van de bovenmeester. Op het schoolplein: “Joepie, joepie is gekomen, …” Ik dorst geen kleur te bekennen. Na schooltijd meegegaan met een vriendje, die wist waar de grote kinderschrijver (W.G. van de Hulst sr.) woonde. Vertrouwd met “Het plekje dat niemand wist”, “Het klompje dat op het water dreef”, “In de Soete Suikerbol”, “Van Bob, Bep en Brammetje” en nog veel meer, was ik diep onder de indruk, toen we uiteindelijk vanaf een paadje tussen de huizen door stilletjes naar een raam gluurden waardoor we achter de vitrage het silhouet van de oude man gewaar werden. Gewoonlijk kwamen we na school via de Karperstraat op de hoek van de Julianaweg langs kruidenier Bosma en daar kocht Kees dan kauwgom van Bazooka Joe om de stripplaatjes en dan had ik mijn mond vol.
Nederlands Hervormde Gemeen..., 1957