Jan Ram
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Jan Ram en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Jan Ram heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOver mijn herinneringen aan deze school kan een vuistdik boek geschreven worden.
Over mijn herinneringen aan deze school kan een vuistdik boek geschreven worden. Ik kwam er op als een argeloos ventje, een kop kleiner dan de meeste meisjes. Zes jaar later vertrok ik er (met diploma HBS A, een godswonder) een halve kop gtoter dan de meisjes en een bomvolle tas met de meest schiterende herinneringen (het merendeel ook weer aan de meisjes en een paar goede vrienden) en vaste verkering met klasgenote Regina. Nog steeds is Regina mijn vrouw en kameraad. Nog steeds koester ik de vriendschap van enkele goede vrienden en klasgenoten uit die tijd. (wordt vervolgd).
Overvoorde, 1958
Ik zat in de vierde en vifde klas bij meester Heij en daarna in de opleidingsklas van meester Valkenier.
Ik zat in de vierde en vifde klas bij meester Heij en daarna in de opleidingsklas van meester Valkenier. Meester Heij bespeelde een gigant van een blokfluit. Meester Valkenier rookte (ja, dat kon toen nog) uiterst dunne shagjes in de klas. Verder weet ik vrijwel niks meer van die school, behalve dat ons schoolplein grensde aan de naastgelegen RK school, waar kinderen speelden (katholieke elastieken) die godsdienstig en dus ook in werkelijkheid van een andere planeet afkomstig waren. Zo was het er bij ons thuis en op school althans ingehamerd. Het hoofd van de school heette Geleijnse. In retrospectief zeg ik nu: een godvrezende gezant van de Dordtse synode met een verdacht lachje. Een kneder van de kinderziel in het aanschijn des Heeren. Maar wat wisten wij toen helemaal. Ik was een onschuldig, schattig blond kereltje dat er een eer in schiep om het over hem gestelde gezag te behagen. Ik moet de school nageven dat de mannenbroeders daar geen misbruik van hebben gemaakt. Dus toch een gezond, christelijk, pedagogisch klimaat op de school aangetroffen "after all". Maar wel eenzijdig, de luiken potdicht voor de wereld om me heen. Maar zo waren die tijden, dus. Wel een bloedhekel aan blokfluiten opgelopen.
P. Oosterleeschool, 1956