Ontdek PLUS

Jacques Vriens

Kent 0 personen

NA
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Jacques Vriens en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Jacques Vriens heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Het was voor mij een bijzondere tijd.

    Het was voor mij een bijzondere tijd. Ik was een wat onhandig puisterig joch, verlegen tegenover meisjes, kortom weinig zelfvertrouwen. Maar ik mocht meedoen met het schooltoneel (o.m. Minna von Barnhelm), de revue van 'Weck', werd gekozen in het schoolparlement (want ik kon goed kletsen, dat wel) en schreef regelmatig in de schoolkrant. Daar word je langzaam maar zeker flink van. Ik voerde eigenlijk op school niet zoveel uit, maar toen 'de dirk'(de inmiddels legendarische rector Beuken) dreigde 'dat het afgelopen was met het schooltoneel als ik zo doorging' (in zijn kamer vlak naast de ingang met het rode lampje boven zijn deur) begon ik te werken en het lukte ook nog om over te gaan. Ik denk nog vaak aan bijzondere leraren zoals Breukers (die mij de belangstelling voor geschiedenis bijbracht) en Reniers die het geduld had om mij wat wiskunde bij te brengen (tegen de verdrukking in) en die op zaterdag vaak voorlas uit Beekman en Beekman. Met spijt verliet ik in 1962 de school om met mijn moeder naar Amsterdam te verhuizen.

    Carolus Borromeuscollege, 1958

    Het was nog een degelijke kweekschool, alhoewel sommige mensen (o.

    Het was nog een degelijke kweekschool, alhoewel sommige mensen (o.m. Kabos) er een leuk potje van maakte. Van mensen als Noordzij, Blauw, juffrouw Blom en Van Rooijen, Bos, Buenk en een aantal andere docenten heb ik veel geleerd.

    Gem.Kweekschool voor onderw..., 1965

    Ik begon in 1969 als 'broekie' op de Merkelbach.

    Ik begon in 1969 als 'broekie' op de Merkelbach. Ik had op deze school al 'gekweekt'als 'kwekeling' (tegenwoordig ben je stagiere) en de directeur was enthousiast over mij en vroeg om bij hem te komen werken nadat ik klaar was op 'de Kweekschool'(Pabo). Dat viel tegen. Het was (in het begin) afzien. Voor ik kwam, had deze vijfde klas al drie invallers versleten. Weggepest of die zagen het zelf niet meer zitten. De bedoeling was dat ik BLEEF. De eerste tijd was pittig. Ik was onervaren en mijn groep dacht: 'Kijken hoever we bij hem kunnen gaan'. Ik heb wel eens huilend in het kamertje van Andries Oldersma (directeur) gezeten. Maar Andries was een uitstekend begeleider en bleef vertrouwen in mij hebben ('Je kunt het, je bent echt geknipt voor dit vak' En ik dacht: 'Ja ja , het zal wel, maar niet heus') Maar langzaam maar zeker kreeg Oldersma gelijk en won ik 'terrein'. Op zijn aanraden, vertelde ik vaak verhalen (ook in reken- en taallessen)en speelde veel toneel met mijn klas. (Oldersma zei: 'Je moet beginnen met de dingen waar je je zeker in voelt) Mooi chantagemiddel trouwens: "Als jullie vanochtend goed jullie best doen , gaan we vanmiddag toneel spelen") Maar het werkte wel! Steeds minder gedonder en gedoe en ik kreeg steeds meer de kans om de aardige kanten van mezelf te laten zien. Ik ben met deze groep meegegaan naar de zesde klas (groep 8) en het werd uiteindelijk ontzettend leuk. Af en toe moest ik nog wel eens ontploffen, maar meestal was het gezellig (Achteraf hoor ik van oud-leerlingen dat mijn ontploffingen berucht waren, zo van :'Hij wordt niet gauw kwaad, maar als hij ontploft dan berg je maar." Vaak zeggen ze er wel bij: 'Maar het was eigenlijk ook spannend en soms konden we onze lach niet inhouden.") Ik denk met heel veel plezier terug aan die tijd . Het was mijn eerste eigen klas en later stonden de kinderen uit deze klas model voor mijn boek 'Die rotschool met die fijne klas'. (En de ontploffende meester voor mijn boeken over Meester Jaap) Na het vertrek van deze groep (38 kinderen!) was het wennen in een nieuwe groep, Maar ook dat was weer bijzonder. Veel gelachen en met die kinderen ook mooie toneelstukken gemaakt en natuurlijk op schoolkamp naar Zuid-Limburg.Heel spannend was ook ons weekje filmen samen met het Werktheater, een groep die toen net begon en later beroemd is geworden . In 1972 nam ik afscheid van 'De Merkelbach' maar ik denk er nog vaak aan terug, want daar begon het allemaal.

    Merkelbachschool, 1969