Jac Verheul
Kent 11 personen
Bekijk het volledige profiel van Jac Verheul en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Jac Verheul heeft 6 klassenfoto's en kent 11 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenBijna acht maanden heb ik in Laren gekuurd, vanaf half november 1963 tot begin juni 1964.
Bijna acht maanden heb ik in Laren gekuurd, vanaf half november 1963 tot begin juni 1964. Dit als gevolg van een TBC-uitbraak toen ik eerstejaars was op rijksuniversiteit van Utrecht waar ik wis- en natuurkunde studeerde. Meer dan 80 studenten zijn toen in Laren terechtgekomen. Ik was een van de laatsten, ruim een half jaar later na de uitbraak in het voorjaar van 1963. Door mijn huisarts was me verteld dat ik rond Kerstmis 1963 weer thuis zou zijn. Toen ik dit bij mijn aankomst aan mijn drie nieuwe kamergenoten vertelde, barstte er een hilarisch gelach los. Tien maanden duurde een kuur in het NSS gemiddeld. Welkom in Laren! Ik heb het echter behoorlijk kunnen doorstaan. Mede als gevolg van de relaxte sfeer. Er vonden de nodige nachtelijke feestjes plaats. Met door bezoekers meegesmokkelde - maar uiteraard verboden - alcoholische dranken. Dit totdat de 'nachtpit' er na een halfuur of hooguit drie kwartier een einde aan maakte. Dan stoven we alle kanten op, via de gang of via de buitenloggia terug naar de eigen kamers. 'Hoogtepunt' was - 't moet rond april 1964 zijn geweest - een nachtelijke ontsnapping. Schilders hadden een ladder tegen de achtergevel laten staan! Samen met een student uit Groningen zijn we het raam uitgestapt en de bijna 8 meter lange ladder afgedaald om vervolgens, via de achtertuin, linea recta naar café 't Bonte Paard in Laren te gaan. Ongeveer een kwartiertje lopen. Zelden heeft een biertje zo lekker gesmaakt! Saillant detail in dit verband was het volgende. Ongeveer vier maanden eerder, ik was er toen ongeveer een maand, stond er ook al een ladder tegen de achtergevel. Pal tegen het raam van onze 4-persoonskamer. Een van mijn kamergenoten ging er toen vandoor. Met de tekst: 'Zo'n kans doet zich maar één keer in de 1000 jaar voor. Als ik die nu niet pak, lukt het nooit meer.' Op zijn vraag of ik mee wilde gaan was het antwoord nee. Ik was er nog maar zo kort. Niet wetende toen dat er zich een paar maanden een tweede kans voordeed. Die heb ik niet laten lopen... want een derde kans in 1000 jaar zou zich vast niet meer voordoen. De dagen erna gonsde het overigens door het sanatorium dat er een paar patiënten vandoor waren gegaan, maar men is er nooit achter gekomen wie. Ontdekking zou zonder meer tot ontslag uit het NSS hebben geleid... Een paar maanden later werd ik weer gezond verklaard en kon ik het sanatorium via de hoofdingang verlaten. Een feit is en blijft dat de relaxte sfeer die er heerste heeft bijgedragen aan een aanzienlijk kortere verblijfsduur dan in die periode elders in ons land gebruikelijk was. Ik had het geluk nog eens twee maanden eerder te kunnen vertrekken. De laatste maanden van mijn kuur heb ik doorgebracht op de zogeheten radiokamer. Dat was de kamer waar een paar keer in de week de overige patiënten via de huisomroep van nieuwtjes werden voorzien en waar verzoekplaatjes werden gedraaid. Op deze kamer bevond zich een ruime kast met grammofoonplaten. Voornamelijk klassiek. En als groot liefhebber draaide ik de gehele dag klassieke muziek! Voor mijn eigen plezier, maar hopelijk ook voor dat van andere sanatoriumbewoners. Leuk detail is dat mijn maatje op de radiokamer later geluidstechnicus bij de omroep in Hilversum is geworden. Jaren later ben ik hem een paar tegengekomen toen ik - na mijn studie in Utrecht te hebben ingeruild voor een 5-jarige opleiding aan de kunstacademie (film en fotografie) in Breda - als filmeditor bij de NOS, later NOB, werkzaam was. De periode in Laren bleek ook een bezinning op mijn toekomst te zijn geweest. Mijn studie in Utrecht - ik wilde door in de sterrenkunde - was niet bepaald een succes gebleken. Van de overstap - fotografie was al jarenlang mijn hobby - heb ik nooit spijt gehad.
Nederlands Studenten Sanato..., 1963
De Heilig Hartschool
De H. Hartschool aan de Min. Nelissenstraat was mijn eerste school. Ik zat er op vanaf september 1950 (juffrouw Tromp) tot eind december 1951 (juffrouw Sarneel). Begin 1952 ben ik naar de pas gebouwde Petrus en Paulusschool gegaan. Mijn vader was er de architect, vandaar. Maar ook omdat we daar dichterbij woonden.
Heilig Hartschool, 1950
Vijf prachtige jaren, totaal omgeturnd!
Vijf prachtige jaren, totaal omgeturnd! Na eerste basisjaar, twee jaar fotografie en vervolgens nog eens twee jaar film gedaan.
Kunstacademie St Joost, 1964