J Stork
Kent 1 personen
Bekijk het volledige profiel van J Stork en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
J Stork heeft 14 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk woonde op de hoek Wagenweg/Schouwtjeslaan en kon thuis de schoolbel horen.
Ik woonde op de hoek Wagenweg/Schouwtjeslaan en kon thuis de schoolbel horen. Een mooie, voorname school, stukken chiquer dan de naburige Dreefschool (vonden wij). In de oudervereniging zat o.a. dr. Spoelder, een naam die mijn moeder met ontzag uitsprak. Spoelder was rector van het Gymnasium en ook voorzitter van de Koninklijke HFC, dus deze man was een echte notabele... In de aula (niet onder die naam bij ons bekend: wij hadden het altijd over "boven")stond een piano, waar ik tussen de middag mijn pianoles op mocht oefenen, onder toeziend oog van mijn moeder. Bijzondere herinneringen: -juffrouw Vernout (1e klas) met haar hoofddoekje. -Mevrouw Sperwer (3e klas) die als hoogbejaarde vrouw nog eens een van mijn concerten bezocht. -Juffrouw Souwer (5e klas), op wie ik als 11-jarige hopeloos verliefd* werd, ondanks haar wat ouderwetse kleding en haardracht. Ze woonde in de Hoofmanstraat nr. 26 waar ik vaak stiekem even naartoe fietste. Haar vader was kunstschilder. Door juffrouw Souwers toedoen was ik met mijn klasgenoten in 1960 getuige van een uitvoering van Bachs Matthäus-Passion in de Gemeentelijke Concertzaal. Een onvergetelijke indruk die nog versterkt werd doordat juffrouw Souwer als koorlid van de COV-Haarlem tussen de aria's door tersluiks naar ons - lees: naar mij - zwaaide... Na bijna 60 jaar heb ik Hanna Souwer recentelijk weer ontmoet! Een ongelooflijk toeval bracht ons samen. Hanna is op haar 85ste nog zeer ondernemend en maakt diverse reizen. Haar huis is verrijkt met talloze fraaie schilderijen van eigen hand. De appel valt niet ver van de stam, zo blijkt maar weer. -De gymleraar Kick Hoek; een hippie avant-la-lettre met zijn woeste baard en Harley-Davidson. -Het hoofd der school: mijnheer Hoitsma. Streng, doch rechtvaardig. Hij kon zo vervaarlijk met zijn trouwring tegen het vensterraam van lokaal 6 rammen wanneer hij op het schoolplein iets onreglementairs bespeurde.. -De afscheidsmusical van 1961: "Dorp zonder muziek" geheten, met Floeps de Muzikant als hoofdrol. Tera de Marez Oyens had de muziek geschreven die ik na gedegen studie op de piano uitvoerde. Van onderwijzeres mevr. Gartz kreeg ik daarvoor als dank het boekje "Daar sta je dan" van violist Theo Olof. Samenvattend: een heerlijke school, lieve, betrokken onderwijzeressen en onderwijzers en leuke medescholieren, van wie ik enkele nog steeds tegenkom. *verliefd: in deze rij passen ook Olga de Vries, die een keer tijdens een filmvoorstelling zomaar mijn hand pakte (vlinders als adelaars in mijn jongensbuik van 8), en Liezelot Monté (Twijnderslaan 22) die mij echter niet zag staan: ze was met haar feeërieke vlechten eenvoudig te mooi voor mij, met mijn pleeborstelkoppie..Ook was ik verliefd op Inez van der Peet, die ons in de zesde klas gezelschap ging houden. Inez was al iets ouder, had prachtige donkere ogen had en sprak bedwelmend mooi Frans vanwege haar moeder...
Floraschool (basisschool), 1955
Bijzonder vond ik de redelijk losse sfeer tussen docenten en leerlingen die voor mij na mijn overstap van het "openbare" Coornhertlyceum naar dit christelijke bolwerk toch als een verrassing kwam.
Bijzonder vond ik de redelijk losse sfeer tussen docenten en leerlingen die voor mij na mijn overstap van het "openbare" Coornhertlyceum naar dit christelijke bolwerk toch als een verrassing kwam. In de aula van deze school stond een echt kerkorgel waardoor mijn liefde voor dit instrument werd verhevigd. In een straffe dienstregeling mocht ik met enige andere (talentvolle!)leerlingen de ochtendopeningen begeleiden, wat mij dankzij ellenlang naspel weer de nodige absentietijd in het eerste lesuur opleverde. Markante docenten: -dhr. de Rijk (Frans): "....Wilt U ons Uw onmisbare zegen schenken en laat alles zijn tot eer en grootmaking van Uw naam, Amènnnn...." -dhr. Vetten (Engels): "....Laten we zeggen: Lieve Heer, wilt U bij ons zijn in het verkeer en thuis en bij het huiswerk, enzovoorts, enzovoorts, Amen...." -Gé de Vries (Geschiedenis). Toen ik na mijn overstap naar deze school door conrector Bomhof mijn leraren in de klas hoorde aankondigen, ging er een gejuich op toen de naam "de Vries" viel. Hij was populair, want jong en inderdaad: Gé was een toffe docent. Wel deed hij bij de schoolleiding de wenkbrauwen hevig fronsen door zijn amoureuze band met leerlinge Fieke Mandersloot, die inmiddels al decennia met Gé is getrouwd.... -juffrouw Houtman (Nederlands) die buitengewoon veel aandacht aan haar uiterlijk besteedde (spiegeltje, spiegeltje in de kast...) en die wat bekommerd aankeek tegen zowel de seksuele geaardheid van Gerard Reve als de communistische overtuiging van Theun de Vries. Na een ernstig auto-ongeluk was zij lange tijd uit de roulatie. Toen ze hersteld terugkwam werd ze door ons met meer dan open armen ontvangen. Later zag ik haar wekelijks met haar Hongaarse echtgenoot in de Aerdenhoutse kerk waar ik organist ben. Inmiddels is ze overleden. In haar laatste periode in 'de Houttuinen' heb ik haar nog bezocht. Het was een mooi moment waarin woorden niet nodig waren... -dhr. de Wolf (Scheikunde) die graag pochte over zijn monumentale huis op de hoek Lanckhorstlaan/Dreef in Heemstede. Een keer zei hij triomfantelijk dat de heer Maarse (van de busdienst Maarse&Kroon) een bod op zijn huis had gedaan, waarop klasgenoot Frans Ingwersen antwoordde: "Jaja, om het af te breken en er een bushalte neer te zetten.." Vanwege dit antwoord heeft Frans zich direct bij rector Barends moeten vervoegen..... -Sjerrie Wierda (Duits) met zijn altijd montere humeur. Piepjong was hij; in 1966 waren wij van 4A zijn eerste klas. Na exact 40 jaar heeft hij in 2006 afscheid genomen vanwege het bereiken van de pensioenleeftijd.Een ongelooflijke prestatie die veel laat zien van Sjerries liefde voor zijn vak en voor zijn leerlingen...
1e Christelijk Lyceum, 1966
Hier deed ik mijn eerste stappen op weg naar mijn muzikale loopbaan dankzij mijn "ontdekking" door meneer H.
Hier deed ik mijn eerste stappen op weg naar mijn muzikale loopbaan dankzij mijn "ontdekking" door meneer H.H. (Hajo Hindrik) Zwager die mij twee door hemzelf geschreven Revues liet begeleiden. Gedenkwaardige schooltijd gehad m.n. vanwege de vele culturele evenementen op deze school (revues,thé-dansants, cabarets) waaraan ik als pianist kon meedoen, samen met medeleerlingen als Aryan van der Leij (met wie ik nog altijd geregeld samenwerk), die toen al (omstreden) cabaretteksten schreef; met Boudewijn (Boudy) de Groot, toen al een begenadigd troubadour, en met Lennaert Nijgh, die vanaf 1960 zijn heil op het Kennemerlyceum had gezocht en mij als gastpianist daar twee musicals, w.o."Kenneme(r) Lachen" liet begeleiden. Ik heb een bijzondere herinnering aan onze gymleraar Beets (Michelinhandje!) die mij, in weerwil van zijn barse imago, zo warm-menselijk opving na de plotselinge en schokkende dood van mijn moeder. Herinneringen aan andere docenten: -Dr.Jaap Meijer (Geschiedenis) die vanuit zijn rigide joodse identiteit maar slecht tegen Sam-en-Moos-moppen kon en mij een keer, toen ik er argeloos een in de klas vertelde, toebeet: "Ik krijg je wel Stork, antisemiet!!" -Drs.Jan van Stralen (Geschiedenis): "First came the Bible, then came the Trait en then the Flag" (in abominabele uitspraak). Ik weet alleen bij god niet meer wat hij met deze zin wilde zeggen. Misschien wel hoe iemand als hij van gelovige tot socialist kon uitgroeien. -Ir.Hertstein (Natuurkunde), die altijd eerst de onvoldoende gescoorde proefwerken uitdeelde en aan het eind daarvan een keer uitriep: "Zo, nou is de rotzooi deruit, godverdomme!". Hertstein keek ook graag ongegeneerd naar rondborstige meisjes en riep in mijn klas Pertie Jepsen verdacht vaak naar voren ("Jepsen, kom es effe hier, dan krijg je een beurt") -dhr.I.(Isaac?)Sinke (Duits) die 3 foute antwoorden zonder mededogen honoreerde met een onvoldoende en na 2 missers al sardonisch lachend met zijn rode potlood in de aanslag ging zitten. Sinke reed overigens in prachtige Volvo B18 ("kattenrug"). -mej.Petronella Peeters (Muziek). Bevlogen, wat zuur kijkende lerares zonder enig overwicht in de klas. Wel leidde zij het schoolorkest met vaste hand, o.a. een keer in Haydns Pianoconcert in D, met Cees Pinxteren aan de vleugel en Peter Meerman (in korte broek) op triangel. Juffrouw Peeters was 'not amused' als ik het schoollied ("In de stad van Hout en Spaarne") van overdadige romantische harmonieën voorzag. Ze verplaatste zich trouwens in een leuke Austin Mini. -Dr.Klaasje Akkerman (Biologie). Deze lieve dame had het altijd koud en zat doorgaans zo ongeveer op haar straalkacheltje. Ze vroeg regelmatig op luide toon om de assistentie van de amanuensis, dhr. van Alewijk. Op een keer, toen ze bij plantkunde het ontkiemen aanschouwelijk wilde maken schreeuwde ze geagiteerd door de gang: "Alewijk, waar is je zaad???!!!" -Drs.Joost van der Elst (Aardrijkskunde) die opviel door zijn bijna altijd zonnige humeur en bovendien zo lekker vaak films draaide in zijn lokaal 15. Op zaterdag 23 november 1963, daags na de moord op president John Kennedy, besteedde hij de hele les aan deze schokkende aanslag. -rector drs. A.C.(Ton) Noordegraaf, met wie ik na mijn schooltijd verzoend ben geraakt na vele, vele aanvaringen daarvoor. De man kon geweldig pissig worden en liep dan vlekkerig en purperrood aan, hetgeen onvermijdelijk op mijn lachspieren werkte. Gevolg: een extra zware straf. -dhr.(Theo)Strobel (Frans). Vond ik een uitstekende docent. Hij kon ook goed orde houden en reageerde op onrust in de klas kalm en bijna laconiek. Op spaarzame momenten kon hij echter zeer driftig worden. Dan rolde hij vervaarlijk met zijn ogen en beet zijn slachtoffer toe: "Ga der maar uit. Idioten worden hier namelijk geweerd!" Op een dag verscheen meneer Strobel in de klas met zijn linkerarm gewikkeld in een mitella. Hij was tijdens het linoleum snijden met zijn stanley-mes uitgeschoten en had het topje van zijn duim er bijna afgesneden. Het hechtingsproces mochten wij in de loop van de weken daarna met eigen ogen aanschouwen. Een voor een kwamen we naar voren en wierpen dan een begerige blik vol afschuw op Strobels ontblote, pimpelpaarse en zwaar verfomfaaide duim... Ik heb hem ook wel eens gevoelige chansons horen zingen, waarbij hij zichzelf op de gitaar begeleidde. Later is Strobel in zijn geliefde Frankrijk gaan wonen, waar hij helaas betrekkelijk jong is gestorven. - Drs.G.(Gé) Tromp (Wiskunde). Zei vrij regelmatig op bedaarde toon tegen mij: 'Hee jôh, jij, ja jij daar....deruit!' Meestal omdat ik ieder wiskundig inzicht/gevoel ontbeerde en van lieverlee snel zat te zieken en te keten.Tromp rookte Egyptische (platte!) sigaretten. Ik vond hem een man die eigenlijk meer in zijn mars leek te hebben dan hij op school in zijn overigens voortreffelijk beheerste vakgebied toonde en zag hem veeleer als filosoof dan als wiskundige. Tromp had een merkwaardige spraakkronkel. Zo had hij het b.v. over: 'Het is belangrijk TOT je dat weet'.... Sinds 2009 had ik na 45 jaar weer contact met de nog altijd zeer vitale heer Tromp. Samen met Boudewijn de Groot hebben we onze oud-leraar een keer op een dinertje en aansluitend concert in de Haarlemse Philharmonie getrakteerd. Tot onze verbazing zagen we daar nog 3 andere oud-Coornherters die daar hun vitale 88-jarige wiskundeleraar tegen het lijf liepen. Tromp overleed begin 2014 plotseling na complicaties tijdens een heupoperatie. Kerst 2013 was ik nog gezellig bij hem op bezoek.. - Dra.H.(Hilda)Schuuring (Oude Talen). Een lieve, kwetsbare vrouw die het maar moeilijk had met jongens zoals ik en Paul Ligtvoet (al in 2002 overleden) die vaak dubbelzinnige grappen maakten over teksten van Caesar,Cicero en Ovidius. Ze riep dan wanhopig: 'Schei uit met dat gevies!!' -dhr.G.(Gé)van den Rijn (Engels). Stond altijd voor zijn lokaal 24 tussen de lessen door als een gek aan zijn pijp te lurken met collega's Strobel en Siepelinga (wiskunde), waardoor de gang daar werkelijk blauw stond, en de heren een indringend aroma verspreidden.De boomlange Van den Rijn (ook wel 'Tommy Cooper' genoemd) maakte indruk met zijn castraatachtig klinkende imitaties van Winnie-the-Pooh en Piglet. Hij vond het heerlijk om zo op zijn eigen manier creatief te kunnen zijn. Wij vonden het vooral potsierlijk en hadden het op zeker moment wel gehad met die piepstemmetjes.. -Dr.H.H.(Hajo Hindrik)Zwager (Nederlands, Latijn, Geschiedenis, tja, wat niet?). Misschien wel de veelzijdigste docent van allemaal. Zeer erudiet, zeer intellectueel, maar daarbij ook de geestelijk vader van een aantal fameuze Revues waarvan hij zowel tekst als muziek schreef. Zwager was naast zijn leraarschap een autoriteit op het gebied van de numismatiek (kennis van oude munten)en schreef het voorts het boeiende essay 'Nederland en de Verlichting'. Samen met regisseur Theo Ruygrok (Nederlands) was hij de man achter prachtige produkties als "Van twee tot een" (1957), "Sweet Fifteen" (1962) en "'t Is Te Kort" (1967), alle opgevoerd in het Heemsteedse Minervatheater. Ik heb nog een bandopname waarop Hajo a capella de sountrack van 'Sweet Fifteen' inzingt. Zo muzikaal, zo ontroerend naturel...Ben nog steeds dankbaar dat hij me ooit uitkoos twee van zijn revues te begeleiden. Hajo Zwager was als mens beminnelijk, liet gevoelsmatig echter nooit het achterste van zijn tong zien en maakte op mij een wat eenzame indruk. Hij leefde in Amsterdam tot zijn dood samen met zijn moeder die al lang weduwe was. Zwager stierf net als Ruygrok nog voor zijn vijftigste jaar aan een hartkwaal. Ook toen, in 1973, op Westerveld, heb ik zijn muziek gespeeld...
Coornhert lyceum Gem, 1961