Ontdek PLUS

Ita van Dijk

Kent 17 personen

Burg. staat - , 1 kinderen
Woont in Deventer

    Bekijk het volledige profiel van Ita van Dijk en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Ita van Dijk heeft 3 klassenfoto's en kent 17 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik voelde me af en toe een vreemde eend in de bijt, geen echte, harde journaliste.

    Ik voelde me af en toe een vreemde eend in de bijt, geen echte, harde journaliste. Maar het was wel een heerlijke school om je eigen weg in te vinden, vakken te kiezen die bij jezelf pasten en op tijden die je prettig vond. Zo plande ik standaard de maandagochtend vrij. Ik herinner me sokken van Recht-docent Edzard Mik, de mij onbekende levensstijl van journalisten (liters koffie, pakjes shag) en populaire genodigden bij Ontmoetingen. Koot en Bie werden voorzichtigheidshalve in de kantine ontvangen, zodat alle leerlingen konden meeluisteren in plaats van die paar groepen die in de collegezaal aan de Ravellaan pasten.

    School v/d Journalistiek, 1985

    Ik herinner me vooral dat ik zat te breien in de collegezaal, die vaak overvol was.

    Ik herinner me vooral dat ik zat te breien in de collegezaal, die vaak overvol was. Maar, werd er gewaarschuwd, aan het eind van het jaar is de helft van jullie gestopt met de studie. Wat een waar woord! Ondanks twee pogingen hield ik het steeds na een half jaar weer voor gezien. Toch te vrij, te saai en te eenzijdig. Op naar Journalistiek!

    KUN, psychologie, 1983

    Dat was wel wennen, komend van een piepklein protestants schooltje op het grote College van het Heilig Kruis, nog aan de Kruisstraat.

    Dat was wel wennen, komend van een piepklein protestants schooltje op het grote College van het Heilig Kruis, nog aan de Kruisstraat. Het was een uitgestrekt terrein met veel barakken, waar ik me als brugklasser tamelijk nietig voelde. In de tweede was dat al over, toen ik met Jolande menige docent verblijdde met onze afwezigheid. Vogelkooitjes poetsen was nou eenmaal leuker. Daarna kwam de verhuizing naar de Rode School en werden we een beetje serieuzer. Ik heb vooral nog leuke herinneringen aan de dingen die we buiten de lessen om deden, het maken van de schoolkrant, muziek maken op de jaarlijkse feestdag, de fancy fair en het toneelstuk als schoolonderzoek voor Nederlands. Het eindexamencabaret, waaraan we enthousiast werkten met een aantal 6-vwo-ers, was een fantastisch afscheid van een heerlijke schooltijd.

    Kruisheren Kollege, 1977