Herman Wals
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Herman Wals en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Herman Wals heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMarx, Marx, Marx - vreselijk.
Marx, Marx, Marx - vreselijk...
Universiteit van Amsterdam,..., 1971
Heb een erg leuke tijd gehad op het Ig en de herinneringen worden ieder jaar weer mooier! Zou vele bladzijden vol kunnen schrijven over wat er in de periode 1965 - 1971 gepasseerd is.
Heb een erg leuke tijd gehad op het Ig en de herinneringen worden ieder jaar weer mooier! Zou vele bladzijden vol kunnen schrijven over wat er in de periode 1965 - 1971 gepasseerd is. Het grootste deel van de middelbare schooltijd zat ik in een jongenshuis in de De Lairessestraat, De Brink. Daar voelde ik me niet heel erg thuis, zodat ik op school gezelschap en gezelligheid zocht - en voor de poort van Fons Vitae. Laatst (we schrijven mei 2009) is iemand gepromoveerd op de internaten van de Jezui"eten. Het was heel herkenbaar: goed, degelijk onderwijs met diepgang, veel aandacht voor de intellectuele ontwikkeling en de individuele vorming. Je werd op school niet zozeer op je afkomst beoordeeld, maar eerder op je intellectuele vermogens. En dat bevalt me zeer - zeker achteraf. Maar de meest sprekende herinneringen zijn wat banaler... Eén van mijn favorieten gaat over de komst van Henny Bresser, de explosieve uitwerking die dat had op de hele school en de komst van de zogenaamde schaamschotjes in de sectie Nederlands. Ach Henny... Vandaag (6 juni 2009) stond een groot interview in de Volkskrant met Frank Bovenkerk, die afscheid nam als hoogleraar Criminologie. Op het Ig was hij een jaartje onze leraar aardrijkskunde. Aan het begin van de eerste les zei hij dat we voortaan geen aardrijkskunde meer kregen, maar 'sociale geografie'. We braken de klas af en het bleef de rest van het jaar onrustig. Bovenkerk stuurde mij er regelmatig uit, wat me zelfs een keer een schorsing van drie dagen opleverde (Verhofstadt verkeerde in e'e'n van zijn beruchte slechte buien). Een paar jaar geleden kwam ik Bovenkerk tegen in de trein van Utrecht naar Amsterdam. Het bleek een beminnelijke man, die nog maar vage herinneringen aan het Ig had. En mij wist hij zich helemaal niet meer te herinneren... In de derde klas hadden we voor het eerst een feest met meisjes, in een loods achter station Sloterdijk. Er zaten zeven jongens in de klas, die van de Mulo kwamen en dus twee jaar ouder waren. Die pikten binnen de kortste keren de leukste meisjes in. Ik stond langs de kant te kijken en kwam niet van mijn plaats. Meisjes waren wezens van een andere planeet - en iets daarvan blijft de rest van je leven hangen... Kwam gisteren (28 juni 2009) in het Beatrixpark Richard Fritschy tegen, die al sigaren rokend een sudoku-puzzel op zat te lossen. Ik heb bij RKAVIC wel eens met het samen gevoetbald. Hij is getrouwd met Monique Hazen, die samen met haar tweelingzus Marie-Louise op het Fons Vitae zat. Ik moest opeens denken aan de strikte codes die er heersten: (1) pas in de derde klas waren er gemengde klassefeesten (waar de school geen verantwoordelijkheid voor nam, stond er in een brief aan de ouders), (2) de daarvoor benodigde meisjesklas wierven we voor de poort van het Fons Vitae, ook al gingen we wel eens 'vreemd' met de Pius MMS (eigenlijk voorbestemd voor de jongens van het Nicolaas) en zelfs met de Catharina Mulo (waar de bloedmooie zussen van Roy Stuur op zaten), (3) meisjes mikten op een jongen uit een hogere klas (jongens in de derde hadden daardoor een probleem, want een meisje uit de tweede uitnodigen hoorde niet - maar dat kwam in de hogere klassen wel weer goed), (4) het was uitgesloten dat een meisje een jonger vriendje had (vertelde ik laatst aan zoon Tobias, wiens Lizzy een paar maanden ouder is) en(5) de mening was wijd verbreid dat MMS-meisjes het leukst waren en die van het gymnasium het houterigst. Monique Hazen viel overigens in een buiten-categorie, zij zag jongens van haar leeftijd sowieso niet staan, maar leek zich meer op studenten te richten. Richard is tien jaar ouder, dus dat is goed gekomen. Voetbal was natuurlijk ook belangrijk. Ik was matig getalenteerd, maar beleefde er heel veel plezier van. Op de lagere school zat ik nog niet op een vereniging, maar bezocht iedere week het Olympisch Stadion - de ene week DWS (landskampioen in het seizoen 1963 - 1964!), de andere keer Blauw-Wit. Eenmaal op het Ig was de keuze makkelijk: voetballen bij RKAVIC. Iedere maandag hingen de uitslagen en standen op een bord beneden bij de garderobe. Ik heb aan de onderkant van de Amsterdamse Voetbalbond alle uithoeken van alle sportcomplexen van de stad verkend. Verbaasde me wel eens over de agressiviteit die er bij mij los kon komen op het veld. Heb het lang vol gehouden bij Vic, tot en met de veteranen. Twee jaar geleden ben ik gestopt, vond het wel genoeg zo op m'n 55ste (en er bestaat helaas geen competitie voor 50-plussers) - maar soms kriebelt het nog... De komst van de eerste meisjes viel in het schooljaar 1970 - 1971. In de pauze stonden ze in een plukje bij elkaar op de cour. Een van de meisjes, Rosa Meijer, maakte zich uit de groep los en liep naar me toe. 'Je krijgt de groeten van mijn zus,' zei ze (Liesbeth, van het Pius, met wie ik ooit eens op een feestje gezoend had) en liep apetrots terug naar de andere meisjes - ze had met een jongen uit de eindexamen-klas gepraat! In de laatste paar maanden voor het eindexamen vormden we een klein groepje jongens, dat een paar keer per week bij elkaar over de vloer kwam om de vakken door te spitten. De meeste steun hadden we van Peter van Velzen, die op de Amstelveenseweg woonde, en de beta-vakken beter begreep dan de leraren - althans, hij kon ze beter aan ons uitleggen. Op het laatste schoolbal in de vijfde (op 19 februari 1971) ging het aan met Moniek Raadt - die ik al van de Sint Jozefschool kende, waar ze een klas lager zat. Het was een opvallend mooi en vrolijk meisje. Dat schoolbal verzorgde Brainbox de muziek en zaten we allemaal op de grond, want gedanst werd er niet in die periode. De oom van Moniek was pater Van der Lee, de adjunct-directeur van de HBS. Zo kwam het dat ik als eerste van de klas wist dat ik geslaagd was voor m'n eindexamen, want dat had Moniek er bij haar oom uit gekregen. Daarna mocht ik pater Van der Lee oom Wim noemen. Peter Helsper behoorde ook tot het groepje dat samen voor het eindexamen blokte. Ik kon goed met hem overweg en kwam wel eens op zijn zolder in de Osdorpse Maria Montessoristraat naar platen luisteren (waarbij ik helaas zijn passie voor Mike Bloomfield & Al Kooper niet kon delen). Na het eindexamen hebben we een paar weken samen door Engeland gelift, waarbij we nog zo noordelijk als Inverness kwamen. Eenmaal terug in Nederland namen we afscheid op het Hoofddorpplein en hebben nooit meer contact met elkaar gehad - vreemd eigenlijk. Maar het studentenleven riep, voor mij in de vorm van een studie politicologie, waar ik me slecht thuis voelde tussen al die marxisten-leninisten uit hun villadorpen. Als in een volksbuurt opgegroeide Amsterdammer voelde ik me daar ver boven staan. En wat miste ik de geborgenheid en saamhorigheid van het Ig... Gelukkig vond ik compensatie bij RKAVIC, in veel naar de film gaan en met de weekeinden door brengen met Moniek, die in Utrecht de Academie voor Expressie door Woord & Gebaar volgde.
Ignatius College, 1965
Heb de eerste klas op de (inmiddels opgeheven) Albertus Magnusschool in de Rivierenbuurt gedaan - en trouwens de kleuterschool in de Rijnstraat - fro"belschool staat daar nog steeds op de gevel.
Heb de eerste klas op de (inmiddels opgeheven) Albertus Magnusschool in de Rivierenbuurt gedaan - en trouwens de kleuterschool in de Rijnstraat - fro"belschool staat daar nog steeds op de gevel. Kwam in de zomer van 1960 bij de nonnen in het kindertehuis aan de Kalfjeslaan terecht en stapte over naar de Jozefschool. Had in de tweede klas juffrouw Smiers, in de derde en vierde Abbo, in de vijfde Geerlings en in de zesde Martron. Zat dat laatste jaar in het gebouw van de Schippersschool. Bewaar weinig goede herinneringen aan de Jozefschool, waar ik als dwars jongetje uit de Mercatorbuurt misschien ook wel wat uit de toon viel. Afgelopen zondag (22 maart 2009) weer eens langs de Kalfjeslaan gefietst, op weg naar de Amstelveense musea. De oude schoolgebouwen waren verdwenen, net als het bejaarden- en kindertehuis even verderop. De strook tussen Kalfjeslaan en De Cuserstraat is onherkenbaar veranderd - alleen de Augustinuskerk staat er nog net zo bij als vroeger.
sint Jozefschool, 1960