Herman Beerding
Kent 20 personen
Bekijk het volledige profiel van Herman Beerding en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Herman Beerding heeft 6 klassenfoto's en kent 20 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMeneer Lohman was de adjunctdirecteur en deze man was de handhaver van bijzonder strenge regels.
Meneer Lohman was de adjunctdirecteur en deze man was de handhaver van bijzonder strenge regels. Ik kan me bijvoorbeeld een schoolfeest herrinneren met de toen beroemde groep Teeset waarbij we niet te dicht tegen de meisjes aan mochten dansen!! Dat waren nog een tijden!! Ook het geluid mocht niet te hard. De band werd er doodziek van. Ik herrinner me meneer Verkerk die gaf Engels, meneer Stok die gaf geschiedenis (kon er geweldige verhalen bij verzinnen). Ik zat in de eerste groep die Weg en Waterbouw ging doen met meneer van Leusen en later kwam van der Velden er bij. In het praktijk lokaal houtbewerking hebben we nog eens twee leraren (ik weet helaas hun namen niet meer) opgesloten in een uitneembare keet die daar door de leerlingen in elkaar gezet werd. Alle wanden stonden al alleen het dak moest er nog op. De twee leraren stonden het geheel te bekijken en een van ons draaide de deur op slot. Toe ze riepen dat ze er uit wilden was iedereen opeens erg hard aan het werk en aan het timmeren en we hoorden hun geroep daarom zogenaamd niet. Na enig tijd kwam er een rood hoofd van een leraar boven de rand uit (hij stond op de handen van zijn collega). Hij moest eerst beloven dat we geen straf kregen (schoolregelementen schrijven oid) voordat we ze bevrijdden.
M.T.S., 1966
Ik herriner me de periode dat we in verband met een verbouwing op de Kuipersdijk tijdelijk voor de praktijklessen houtbewerking in de oude Bosschool waren gehuisvest.
Ik herriner me de periode dat we in verband met een verbouwing op de Kuipersdijk tijdelijk voor de praktijklessen houtbewerking in de oude Bosschool waren gehuisvest. We kregen toen een nieuwe leraar (ik weet helaas zijn naam niet meer) die voor het eerst in Enkhuizen was. Hij reed in een Trabant en wij moesten hem de weg wijzen van de Kuipersdijk naar de Bosschool. Op de heenweg ging het zonder problemen maar op de weg terug naar de Kuiperdijk leek het ons een goed plan hem een alternatieve route te laten rijden. We gingen met de fiets voorop en eindigden midden op de klucht (in goed Enkhuzers) van 't Zand en wezen naar boven naar de Dijk dat hij daar tegenop naar boven moest. Wat hij ook probeerde met zijn Trabantje het lukte hem niet boven te komen. Toen het hele Zand blauw stond van de tweetaktrook en de koppelingsplaten begonnen te stinken hebben we hem maar via het Venedie laten rijden. Later hebben we ook nog eens een steen achter zijn wiel gelegd met vergelijkbaar resultaat. Ik geloof dat hij kort daarna vertrokken is. De arme man kon niet tegen het gepest van die rotjongens. Ik heb ook goede herrineringen aan meneer Houtkamp. Dat was een geweldige leraar waar ik veel van geleerd heb. Hij is helaas veel te jong overleden. Ik heb met mijn vriend Anton Bart (ze noemden ons toen Beerding en Bart een paar apart)de fiets van meneer Houtkamp opgeknapt. Helemaal uit elkaar gehaald en overgeschilderd in een pijn in je ogen kleur groen. Mijn klasgenoten die het zich nog kunnen herrinneren weten nog dat mijn vader naar school kwam om het gereedschap op te halen dat ik even geleend had. Hij miste dit gereedschap op zijn vaste brommerritje met gerepareerde horloges (hij was horlogemaker) naar Hoorn. Toen hij controleerde of zijn gereedschap compleet was miste hij het een en ander en wist toen direct dat daar zijn lieve zoontje voor verantwoordelijk was. Hij verscheen in lange leren motorjas met helm bij de Bosschool en bulderde "waar is Herman"(ik was gelukkig even spullen halen bij fietsenmaker Dekker) maar Anton Bart begreep direct wat er aan de hand was en overhandigde mijn vader het gereedschap. Ik geloof dat ik in achting steeg bij mijn klasgenoten met zo'n indrukwekkende vader. Gelukkig kon mijn vader wel erg bulderen maar slaan deed hij niet zodat ik s'avonds zonder vrees naar huis ging.
Lagere Technische School (D..., 1963
Ik kan mij juffrouw Nel Rodenburg herrinneren.
Ik kan mij juffrouw Nel Rodenburg herrinneren. Dat was een vriendin van mijn moeder. Ik moet nog ergens een filmpje hebben waarin we voor de gemeentegarage het spelletje zakdoekje leggen speelden. Kleien (met van die grote vierkante echte zeeklei) deden we ook graag. We maakten dan de Zuiderzeewerken na waarbij het zandtransport d.m.v buizen nagemaakt werd met rolletjes klei. Piet Batenburg had hierbij dan de leiding want zijn vader werkte bij Zuiderzeewerken. Het kon in die lokaaltjes ook enorm naar dieseluitlaatgassen stinken als de wagens van gemeentwerken uit de garage onder ons wegreden. Lekker gezond voor die peutertjes maar daar stond toen nog niemand bij stil.
Duiventil, 1955