Henk Th.Bijman
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Henk Th.Bijman en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Henk Th.Bijman heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet was een prima tijd vooral voor dingen die niets met school te maken hadden.
Het was een prima tijd vooral voor dingen die niets met school te maken hadden. Althans dat vond ik. De volgende belevenissen staan mij nog goed bij. Meester Pinda bijvoorbeeld, sorry ik moet Keizer zeggen, een aardssadist met een oorlogssyndroom. God hebbe zijn ziel. Hij bewerkte de kinderen met meetlatjes en gymschoenen. Maar om het een en ander goed te maken deelde hij zaterdags 'smorgens snoepjes uit en de meeste aan de rij die met hoogste kerkscore. Dinsdags de zondag voor de boeren uit de wijde omgeving van Purmerend. Er staat mij nog bij dat de koeienboot altijd afmeerde in de Where, dat was het verbindingskanaal tussen de Purmerringvaart en de Beemsterringvaart. De koeien die met de koeienboot aangevoort werden gingen voor de verkoop naar de koemarkt. Er kwam ook iedere dinsdag voor schooltijd een oud bejaard maar uiterst vriendelijk boertje de purmerenderweg afgelopen naar de stad toe. Aan deze man kon je altijd een pepermuntje vragen. Hij gaf het altijd met een grote glimlach. Als het op dinsdag geregend had moesten de marktkooplui en ook de bezoekers het meestal ontgelden. De volgeregende dakjes van de kramen werden dan vakkundig geleegd en dat moesten sommige marktbezoekers dan met een nat kledingstuk bekopen. Ook op dinsdag werden de overlopende koeien gemolken door collega Jaap Molenaar van de "Varkensmarkt". De opbrengst was een welkomstgeschenk, want velen hadden het niet zo breed in die jaren. Ook troffen we het nog weleens met een pittig wintertje. Rooie Meijer had dagelijks 2 extra onderbroeken mee omdat hij per dag minimaal twee keer door het ijs zakte op de Herengracht. Dit naar aanleiding van het feit dat hij altijd als eerste de nieuwe stukken ijs moest proberen. Maar een geruststelling voor "onze" rooie was dat zijn kleding vakkundig op de verwarming in de klas gedroogd werd. Dat had wel tot gevolg dat de "rooie" ietwat schaars gekleed in de klas zat. Visboer Plooi had een ruimte in een steeg naast de Catharina meisjesschool en daar bewerkte hij vis die hij met de kar aan de man bracht. Fris rook het nooit in die steeg. En als je dan toevallig door die steeg fietste en langs de openstaande deuren van het "vishok"van Plooi reed dan riepen de insiders van Purmerend altijd: "Plooi wat stinkt je vis". Waarop Plooi zich onmiddelijk achter je aan spoedde en terug riep "Je moer stinkt en je familie erbij". We hadden ook nog zoiets als het "Candij-kartel". Tegenwoordig spreekt men eerder van "Cocaine-kartel". Maar dat even terzijde. Slijterij Siem de Jong gelegen aan de Weerwal had altijd wel een paar kratten lege colaflesjes buitenstaan. Een paar lege flesjes mochten we altijd zonder te vragen lenen en verzilveren voor een dubbeltje per stuk bij de Coop in de Breedstraat. Waarna de tocht verder ging naar Appie Heijn in het Padjedijk waar alles besteed werd aan grote zakken candij. Op de vrije zaterdag die toen zijn intrede gedaan had waardoor het rustig op straat was, viel er ook veel te beleven. Zaterdag 'smorgens werden er vaak een paar Solexjes geleend uit de fietsenstalling bij het NACO-station. Dit had tot gevolg dat er op het einde van de dag wanneer de eigenaar zijn voertuig wilde starten de brandstof op was. Dit heeft menig ergernis opgeleverd. De laatste les op zaterdag in klas 6 was altijd een film- of diauur. Dit leverde uiteindelijk een enorm waterballet op in de klas. In het lokaal was een luikje aan de raamkant waaronder een keldertje zat. Daarin werden de grote lege inktflessen bewaard. De flessen werden met water gevuld en als het donker was tijdens dit uur dan werd er een plastic bekertje gevuld uit de inktfles en heel stiekum onder het statieftafeltje gezet. Alwaar de heer van Wonderen nietsvermoedend en heel enthousiast stond te vertellen. Tijdens de voorstelling had hij wel enige keren een bekertje omgeschopt zonder dat hij het wist. Arme Gijs, want zo werd hij genoemd, moest ongelukkiger wijs iedere week de vloer van het lokaal dweilen, want niemand had het gedaan. Jootje
RK jongensschool st. Jozef, 1956
Hard werken.
Hard werken. Lange avonden. Weinig slaap.De geschiedenislessen van de Heer Boonstra spraken wij het meest aan.
Knorringa avondscholengemee..., 1974