Henk Meesterberends

Herinneringen aan de Dorpsschool? Teveel om op te noemen.

Herinneringen aan de Dorpsschool? Teveel om op te noemen. Juffrouw Bertha Wolters was m'n eerste juffrouw. Strenge uitstraling, maar wel vriendelijk. Netjes rechtop zitten in je stoel, armen over elkaar en vooral goed luisteren en geen enkele vorm van kattekwaad. Er gingen veel makke schaapjes in de klas. In latere schooljaren kwamen we meester Arendshorst tegen, juffrouw Doedijns, meester Lodewijks, meester Brouwer en m'n favoriet Gert Jan van 't Holt. Naarmate we ouder werden steeg de mondigheid in de klas en daarmee ook de gezelligheid. Muzieklessen werden, afhankelijk van de voorkeur van de leraar, opgesierd met blokfluit, viool, piano of gitaar. Weekopeningen hadden iets bijzonders. Het inzamelen en wegen van oud papier vergeet ik nooit meer. Met het aanbrengen van schilden op de balustrade voor degenenen die de meeste kilo's hadden ingeleverd, werd het competitie-element nadrukkelijk ingebracht. Met knikkeren, overlopertje en tikkertje werden speelkwartier en pauze doorgebracht. Voetballen was niet toegestaan. Toen we het laatste schooljaar doorbrachten in de noodlokalen van de Scholen Gemeenschap aan de Haarstraat mocht dit favoriete spel wel worden beoefend. Het vieren van Koninginnedag, de herdenkingen op de Canadese begraafplaats, de schoolreisjes en het zingen van het Sallandlied onder de bezielende leiding van meester Brouwer kunnen wat mij betreft tot de hoogtepunten van 6 jaar Dorpsschool worden gerekend. Het meest bijzonder vind ik trouwens dat 4 klasgenoten van de lagere school nog steeds m'n beste vrienden zijn. Elke maand leggen we een kaartje met elkaar en verder komen we op elkaars verjaardagen. Forever friends en dat al vanaf ons 6e jaar.

O.L. Dorpsschool, 1960