Ontdek PLUS

Hedwig van der Jagt

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Hedwig van der Jagt en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Hedwig van der Jagt heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik herinner mij de "brutale Amsterdamse" jongens: Coen de Groot en Fred Goossens.

    Ik herinner mij de "brutale Amsterdamse" jongens: Coen de Groot en Fred Goossens. Mede onder invloed van hen werd ik (thuis) ook nogal brutaal wat mijn moeder meermaals deed verzuchten dat ze me net zo goed niet naar die degelijke katholieke MAVO had kunnen sturen. Leuke herinneringen heb ik aan meester Albers (frans was duidelijk mijn favoriete vak), meester Augustinus (jong, maar toch enigszins ouderwets), juffrouw .... (die non), meester de Boer (gym, leuke vent). Minder leuke herinneringen aan "Papoea" (leraar Duits, een vreselijk vak/taal), meester Vesseur (wat een engerd)

    Thomas van Aquino Mulo / Mavo, 1971

    Ik was bevriend met de halve klas: Patricia du Pau, Anneke de Boer, Brigitte Vink, Mary Raadschelders enz.

    Ik was bevriend met de halve klas: Patricia du Pau, Anneke de Boer, Brigitte Vink, Mary Raadschelders enz. enz. Ik herinner me een verjaardag waarop ik tegen iedereen gezegd had die hij/zij wel mocht komen. Bijna de hele klas was er dus mijn moeder heeft de kinderen zonder kado naar huis gestuurd.

    St Antonius, 1965

    Ik heb 2 jaar op deze school gezeten en een ontzettend leuke tijd gehad.

    Ik heb 2 jaar op deze school gezeten en een ontzettend leuke tijd gehad. Wouters/Sikkink/Beukers/vdMade waren mijn favorieten. Ik ging om met Margaret Brazier, Patricia du Pau, Joke (achternaam weet ik niet meer, ze kwam uit Nieuwkoop) en natuurlijk nog veel meer jongens en meiden waarvan ik de namen inmiddels vergeten ben.

    Alkwin Kollege, 1975