Harry Peijs
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Harry Peijs en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Harry Peijs heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVan 1974-1983 studeerde ik filosofie aan wat toen heette: de Centrale Interfaculteit.
Van 1974-1983 studeerde ik filosofie aan wat toen heette: de Centrale Interfaculteit. Deze was gevestigd op het Roeterseiland. Die studie heb ik niet afgemaakt. Mij werd gaandeweg duidelijk, dat mijn eigenlijke levensweg toch elders lag. Het was me te veel hoofd-werk. Ik ben nog een tijdje kandidaats-assistent geweest, eerst bij Harry Kunneman, daarna bij Hartwig Berger. Mijn zwaartepunt was sociale filosofie en ik was toen helemaal weg van Wilhelm Reich. De laatste jaren was ik deeltijdstudent en werkte daarnaast als secretariaatsmedewerker voor het bestuur van Folia Civitatis. Ik voel me nu pas rijp genoeg om echt een filosoof te zijn. Toen miste ik nog levenservaring en was slechts theoreticus. Als ik het zou overdoen, dan zou ik geheel andere studieonderdelen nemen, zoals metafysica en vergelijkende wijsbegeerte. Ik zou zelf het vak bewustzijnsonderzoek willen invoeren. En mijn favoriete filosoof zou nu de integrale denker en bewustzijnsonderzoeker Ken Wilber zijn. Terugkijkend zie ik de westerse wijsbegeerte sinds Aristoteles als een ontwikkeling van de arrogantie van de rede. Deze ontwikkeling eindigde met het post-modernisme, die het waagde de leugen te verkondigen dat er geen waarheid is. Omdat ze dit als waarheid poneerde, groef ze daarmee haar eigen graf. Door de levensleren van de yoga, de boeddha dharma en de Tao (de Weg) ontdekte ik, dat ik veel méér ben dan de rede en dat het denken weliswaar een goede knecht kan zijn, maar een slechte leermeester. En ik ontdekte dat wij op de eerste plaats spirituele wezens zijn, die zich door een lichaam en door de rede uitdrukken kunnen. IK BEN, dus ik denk. En met onze geest scheppen we onze wereld. Daar is zelfs de quantum-fysica al achter gekomen. ZIJN wie IK BEN is de Weg van het Leven en niet denken wie ik ben. "Wees de verandering die je in de wereld wil zien." (Gandhi) Ware filosofie is Liefde voor Sophia en dat is Wijsheid. Het is geen kennis die geproduceerd wordt door de rede. Het is de Wijsheid die uit het Hart - het Centrum van ZIJN - komt.
UvA Faculteit der Wijsbegeerte, 1974
Kan me de nonnen nog herinneren: zuster Bernadette en zuster Isentruda (of zo iets).
Kan me de nonnen nog herinneren: zuster Bernadette en zuster Isentruda (of zo iets). Van de kinderen herinner ik me alleen nog Fientje Boesten. Kleuterschool werd vroeger bewaarschool genoemd. We werden er bewaard tussen de maaltijden in die we thuis nuttigden. Tevens werden we door de nonnen al geprogrammeerd voor het roomse katholicisme. Met zoetsappige plaatjes uit het leven van Jezus. Daardoor verloren we onze kinderlijke onschuld en moesten voortaan als zondaars, belast met een erfzonde die onze verre voorouders ooit gepleegd hadden, door het leven gaan. Het heeft me jaren van mijn leven gekost om me hier weer aan te ontworstelen. Jezus is gebleven - maar niet de RK-Jezus, die niet bestaat.
Kleuterschool oud Geleen, 1957
Was wel een erg dorps schooltje.
Was wel een erg dorps schooltje. Pastoor moest gevraagd worden of we ijsvrij mochten hebben. Hoofdmeester Van Kan was een verademing na meester Nijsten. Ik heb er leren schrijven, lezen en rekenen - vaardigheden die best nuttig zijn in het leven. Maar het is de eerste stap in een schoolsysteem dat als doel heeft je te integreren in een samenleving, die gebaseerd is op concurrentie en je vergelijken met anderen. Op de lagere school werd de samenleving al opgedeeld in verschillende lagen van bevolking en werd je plaats in de samenleving - ook financieel - al min of meer vastgelegd. Je zou het de terreur van het IQ kunnen noemen. De eerste klas was natuurlijk de eerste heilige communie, de laatste klas de plechtige communie: de hernieuwing van de doopbelofte. Wisten wij veel wat dat concreet inhield. We hadden wat vage ideeen, maar de cadeaus waren belangrijker. Toch drukte het roomse katholicisme een stempel op ons - ook en vooral onbewust. Kerkverzuim werd op de rapporten vermeld. Je werd als zondaar aangezien als je niet regelmatig naar de kerk ging. Protestanten werden als iets minderwaardigs gezien: die hadden aparte scholen. Zo bestond er ook apartheid in Limburg.
Antoniusschool, 1959