Guy Eigeman

In de 3e klas kreeg ik te maken met juffrouw S.

In de 3e klas kreeg ik te maken met juffrouw S.M. Kolb. De ervaringen met haar staan in mijn geheugen gegrift. Zij was een gezette vrouw van middelbare leeftijd, eigenlijk te oud om voor de klas te staan. Ze droeg een lorgnet uit de jaren '20 en kleedde zich te vaak in die donkerblauwe bloemetjesjurk. In haar boosheid gebruikte ze uitingen als: mispunt, ben je helemaal dwaas en brutale aap. Bij de laatste kwalificatie stond het schuim in haar mondhoeken. Zij schroomde niet je haardos te pakken en er flink aan te trekken tot de tranen in je ogen sprongen. Ook liet ze zich er niet van weerhouden aan je oren te trekken tot je het hoorde kraken en suizen. Ik maakte het helemaal bont toen juffrouw Kolb over een laagje sneeuw in de Vlierboomstraat uitgleed en zij languit op het middenpad lag. Ik keek er naar maar deed niets. Kan je mij niet helpen, klonk het verongelijkt. Als 8-jarig jongetje kan je een kolos van een vrouw niet even overeind helpen. Dit voorval is zij nooit vergeten. Ik ook niet. Ze had flink de pest aan mij. Bij het uitreiken van het laatste rapport van dat schooljaar vertelde ze me dat ik als enige de 3e klas over moest doen.

Hyacinthschool, 1951