Gerda van Gorp-Laurijssen
Kent 27 personen
Bekijk het volledige profiel van Gerda van Gorp-Laurijssen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Gerda van Gorp-Laurijssen heeft 0 klassenfoto's en kent 27 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVoor we aangenomen werden moesten we toelatingsexamen doen.
Voor we aangenomen werden moesten we toelatingsexamen doen. Er waren nog veel broeders toen ik in de eerste klas zat. Toen ik in de vierde zat, waren ze volgens mij al bijna allemaal uitgetreden. Wij kwamen vanuit Ulicoten naar deze school, het tweede jaar dat de school gemengd was. Wij hadden daar in Ulicoten al enkele jaren ervaring mee. Leuk om te zien was dat de leerlingen uit Baarle, Alphen enz. daar nog aan moesten wennen. Ik was vriending met Nelly v.d. Corput en Wilma van Leeuwen. De leukste tijd was de tijd in het oude gebouw. Vooral de fuiven in de aula waren hartstikke leuk. In het begin moesten we op zaterdagmorgen nog naar school. Soms mochten we dan film kijken in de aula met de hele school. De leukste herinnering is onze reis naar Wenen in de vierde klas. Met twee bussen een week weg naar de Salzkammergut, concentratiekamp Dachau (waar de grootste druktemakers nog stil van werden), slot Schönbrunn, het Prater met het reuzenrad, de Spaanse rijschool, de Stefansdom, de Donau. Geweldig.
De La Salle Mavo, 1969
Eerst heb ik bij zuster Mathea gezeten in het crechje, of hoe je dat ook mag schrijven.
Eerst heb ik bij zuster Mathea gezeten in het crechje, of hoe je dat ook mag schrijven. Daarna bij juf van Beek, juf Loes Kusters, Annie Sprangers, Ria Janssens (Baarle) en Albert Jansen. Mijn beste vriendin was Marleen de Bont. In de vijfde klas verhuisden we naar de jongensschool. We waren een grote klas (ongeveer 25 leerlingen). In de jaren 80 hebben we een reunie gehad. Veel mensen wonen nog in de buurt en zie ik dus regelmatig. Ikzelf heb na mijn huweljk vier jaar in Baarle-Nassau gewoond. Daarna zijn we teruggekomen naar Ulicoten, waar we nog steeds heel graag wonen.
Bernardus, 1961