Gerard Pelgrim
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Gerard Pelgrim en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Gerard Pelgrim heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIn vier jaar tijd maak je heel wat mee.
In vier jaar tijd maak je heel wat mee. Zeker op zo'n internaat. We hebben prachtige wandelingen meegemaakt, zoekgeraakt, stiekem een fles wijn gekocht, met pater van Schie met een zaklampje de grotten van Margraten in geweest, tussen de lessen en de studie 's middags gauw even naar Jana snoep halen of zelfs even naar Bemelen ijsjes halen. In de derde had je op vrijdag twee uren duits, daarna vrij en stonden we het busje van Bessems op te wachten. In het laatste jaar moesten we om de beurt stiekem naar Bessems patat halen op zaterdagavond. Verschrikkelijk spannend. Pianoles van pater Bouchier. Eén stuk ken ik nog van buiten. Dat speelde iedereen. De shag werd over de w.c.muurtjes gegooid. Dat moet toch gestonken hebben! In de proefwerkweek wemelde het in het bos al heel vroeg van studenten die eindelijk aan het werk gingen. Prachtige opmerkingen van broeder Verhagen in de studiezaal. Vaak nog raker dan klappen. Je kon zien dat hij er zelf ook pret in had. Maccaroni!! Heerlijk. Ik heb het later, toen ik met mijn jongens aan het kamperen was een keer per ongeluk nagemaakt: Men neme maccaroni en men gooie daar een zakje tomatensoep doorheen. De jongens vonden het heerlijk. Sinds die tijd heet het maccaroni à la Cadier en Keer. Drie jaar geleden zijn we nog op de Bemelerberg geweest, waar we vaak vlagverovertje deden. Er was niets veranderd. Ik stop er mee.
College O.L.V. van Lourdes, 1964
Eigenlijk zat ik in Cadier en Keer op het missiecollege.
Eigenlijk zat ik in Cadier en Keer op het missiecollege. De school werd in 1967 opgeheven. We gingen toen met 5 of 6 "man" naar het Sophianum in Vaals. Hoewel we uiteraard ook veel gelachen hebben, hadden we - althans ik - het idee dat we hier niet zo welkom waren. We waren de eerste jongens die werden toegelaten op dit oorspronkelijke meisjesinternaat. De meisjes moesten nog in uniforme kleding komen: groen en grijs. Een verschrikkelijke combinatie. Dat vonden ze zelf waarschijnlijk ook. De sfeer onder de leerlingen was over het algemeen goed, alhoewel je een duidelijke scheiding had tussen de internen en de externen. Het leukst vond ik het Sinterklaasfeest bij Eileen. Dat was onder in de kelder. Er werd - geloof ik - ook gedanst. Hein Brullemans moest ik later in Cadier en Keer helemaal de "berg" opduwen. We zijn ook naar de fabrieken van Henkel geweest, in Duitsland. Het uitstapje naar het Evoluon met de eerste kleurentelevisie was ook geweldig. De tentoonstelling van Jeroen Bosch heeft destijds ook een enorme indruk gemaakt. De kerstmaaltijd vond ik ook heel gezellig. Ik had toen nogal regelmatig last van hoofdpijn. Ik vond het wel erg dat je voor een aspirientje toen al een dubbeltje moest betalen. Als er liedjes uit dat jaar op de radio komen, moet ik altijd weer denken aan de kantine met de koffieautomatenkoffie. Niet lekker, maar je nam het wel. Daarna gingen we de tuin in om stiekem te roken. Roken mocht daar niet. Scheikunde en wiskunde gingen er bij niet in. Zodoende haakte ik aan het eind van het schooljaar af en ben toen naar de HAVO gegaan in Arnhem en bij mijn ouders in Giesbeek gaan wonen. Later ben ik nog regelmatig naar Vaals gegaan, vooral fietsend. Met mijn zoons hebben we nog voor het gebouw gestaan. Het was toen al een hotel. Ik sprak daar ook nog een Vaalse dame die vroeger op de mulo had gezeten en het grote gebouw niet in mocht. Ik doe alle vroegere klasgenoten de hartelijke groeten.
Sophianum, 1967