Geert Bergstra
Kent 16 personen
Bekijk het volledige profiel van Geert Bergstra en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Geert Bergstra heeft 8 klassenfoto's en kent 16 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOp deze school heb ik de timmer opleiding gedaan.
Op deze school heb ik de timmer opleiding gedaan. In het tweede jaar moesten we soms van een meerdere balken met een voorloper een cm afschaven.
Christelijke Technische School, 1962
In 1986 hadden we in het najaar een practicum in de schooltuin.
In 1986 hadden we in het najaar een practicum in de schooltuin. Dit bestond uit het planten van bloembollen. Ik moest even naar het lokaal terug, om iets op te halen, wat het was weet ik niet meer. Dus de studenten liet ik even aan hun lot over. Ze moesten even zelfstandig werken. Ja noem het maar zo. Toen ik terug kwam bleek dat ze opdracht niet goed begrepen hadden. Een docent gaat dan natuurlijk eerst bij zichzelf te rade wat hij verkeert gedaan had. Wat was n.l. het geval. De bollen werden niet in de grond geplant maar vlogen door de lucht. Aan de reactie van de studenten bij mijn weer verschijnen bleek, dat ze zelf ook niet helemaal met hun optreden gelukkig waren. Dat was natuurlijk mijn indruk. Later hebben ze hun creative talenten nog benut door het maken van een soort envolope met daarin enkele gereduceerde bollen met op de envolope een mooi gedicht. Maar ja dat is iets over de studenten. Er was eens een student, ik geloof dat het Ria Heeringa was, die voor haar afstuderen bij Landbouw een proef in de kas uitvoerde. De proef bestond uit het biologisch bestrijden van een taxus kever. De eitjes van de kever waren bij een groot aantal aardbijplantjes gedaan. Het gedrag van de kever is dat het deze de plantjes op overgang wortel/stengel aanvreet, zodat deze dood gaan. Deze beestjes kun je natuurlijk chemisch bestrijden, maar nu probeerden we ze door middel van insectenparastaire aaltjes te bestrijden. In die tijd zat in een of ander verpakking die we op school gekregen hadden een nogal grote sprinkhaan. ongeveer 5 cm. Ik dacht hoe kan ik deze student op iets vreemd bij de proef wijzen. Ik legde het diertje boven in het potje op de aarde naast het aardbijplantje. Een tijd kreeg ik geen reactie, dus ik legde de sprinkhaan nog meer in het zicht. Nog geen reactie. Tot op een bekende dag in december, zeg maar 5 december, ik had net practicum, er op de deur van mijn lokaal geklopt werd. En ja daar stond de Sint met Piet aan zijn zijde. Hij vroeg eerst belangstellend hoe het met me ging en wilde me toch niet zonder een presentje achterlaten. Maar ja bij een presentje van de Sint hoort ook een begeleidend gedicht. Dus eerst het gedicht voorlezen. Al lezende begreep ik dat het iets met het opzieren van de proef in de kas uit te staan had. Als cadeau kreeg ik een puzzelboek. En de Sint vermaande mij dat ik toch in de toekomst beter kon gaan puzzelen dan een proef te verstoren. (:-)
Bijzondere Hogere Landbouw ..., 1976
Ik had een vriend Jan Ferwerda die aan de Archipelweg woonde.
Ik had een vriend Jan Ferwerda die aan de Archipelweg woonde. We woonden toen in de Kastanjestraat. Achter me zat Roelof Dreijer die ik later in Franeker ben tegengekomen en nog wel regelmatig zie. Een favoriete leraar was Wietsma die erg mooi kon vertellen. Als de meisjes handwerken hadden, zo was in die tijd, vertelde hij een verhaal over Kapitein Johnson. Zo heette de hoofdpersoon in het verhaal als ik het me goed herinneren. Ik herinner me hem als een milde man. Later heb ik op de Karel Doorman ULO en de Bijzondere Hogere Landbouw School aan de Antilleweg nog les van hem gehad. Wat ik nooit weer zal vergeten is dat we op een gegeven moment een toets topografie over Europa hadden en we tot onze grote verbazing deze zelf moesten nakijken. Dat was voor die tijd, om zo maar te zeggen, erg vooruitstrevend. Roelof kreeg, zo het lot wil, mijn toets en ik die van hem. Jullie kunnen wel raden dat we het hoogste cijfer van de klas hadden, hoewel we tot de middenmoot behoorden. Als beloning hiervoor moest ik voor de klas bij de hoofdmeester, de heer Jansma, over de knie. En dit gebeurde voor de klas in de aanwezigheid van alle leerlingen. Hij gaf me met een lineaal een symbolisch pak slaag. Ik denk dat dit me toen al gemotiveerd heeft om later voor leraar te gaan studeren en in het onderwijs te gaan werken, wat ik nog steeds met veel plezier doe aan het Van Hall Instituut. Om een goed leraar te kunnen zijn moet je altijd wel iets van de ruimte en de grenzen van het onderwijs ervaren hebben. Ja, welke leraar had geen bijnaam? Om zo maar te zeggen, de heer Jansma was onder de leerlingen bekend onder het pseudoniem ‘Peukje’. Ik weet niet vanwaar deze naam. Misschien kan iemand die dit leest mij hier uitslag over doen.
Juliana van Stolbergschool, 1959