Frans van Hoffen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Frans van Hoffen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Frans van Hoffen heeft 8 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIn 1968 zijn mijn vrouw en ik, samen met onze drie kinderen die in Valthermond waren geboren, naar Rijnsburg getrokken.
In 1968 zijn mijn vrouw en ik, samen met onze drie kinderen die in Valthermond waren geboren, naar Rijnsburg getrokken. Al hebben we ook nog een maand of twee in Katwijk aan Zee gebivakkeerd, aan de boulevard. We kregen daar in Rijnsburg een leuke eengezinswoning langs het Oegstgeester kanaal. We zijn later nog twee keer verhuisd. Maar de school waar ik werkte stond in Oegstgeest: de DR. K. SCHILDERSCHOOL. Eerst kreeg ik de derde klas, even later de vierde en al heel gauw kreeg ik een benoeming als hoofd van die school en kreeg ik, zoals toen gebruikelijk was, klas 6 (nu groep 8) De oude school was een oud noodgebouw van hout. Dat was heel apert en... heel gezellig! Zes hele klassen telden we toen. Ideaal gewoon! Alles was heel overzichtelijk en de mensen waren heel hartelijk en joviaal. Het was (en is nog) een echte streekschool. De leerlingen kwamen van Vogelenzang tot Leidschendam en van Katwijk tot Alphen. Een zeer groot gebied dus. De school groeide heel hard. Er kwamen al spoedig meer klassen. Ook een kleuterschool kwam er bij. Op een moment hadden we zo'n 340 leerlingen, waaronder vier kleuterklassen! Het was toen de grootste gereformeerde (vrijgem.) basisschool in Nederland. Natuurlijk was er ook een heel lerarenkorps, waaronder verschillende parttimers en vele vrijwillige hulpkrachten in de school. Er reden toen zo'n stuk of tien busjes voor het (eigen) vervoer. Gereden door allemaal vrijwilligers. Het nieuwe schoolgebouw groeide al heel spoedig uit z'n jas. Er werden eerst lokalen bijgebouwd. En nóg eens. En nóg eens... Maar we moesten tenslotte toch in gaan wonen in andere scholen. Jammer! We kregen assistentie van een zeer actieve Onderwijs-hulp-commissie. Dan moet je wel eens zaken uit handen durven geven... Maar dat leer je vanzelf. Ik heb daar een heel fijne tijd gehad! Ik had door de jaren heen steeds een geweldig fijn team met een prima samenwerking. (We hebben ook een paar jaar een nare tijd gehad doordat één leerkracht dwars lag. Dat is dan heel erg jammer. Dat kun je niet altijd ontlopen.) Het schoolbestuur heb ik ook door de jaren heen altijd als heel prettig en meelevend ervaren. Ze hadden er veel voor over. Wat ik heel erg belangrijk vond, was een goede werksfeer. Zowel onder de leerkrachten, als onder de kinderen. We hebben jaren lang veel gedaan om b.v. pesten te voorkomen, onderlinge hulp te bevorderen. Onze school heeft jaren lang een zeer goede naam gehad onder de Oegstgeester scholen, de inspectie en plaatselijke overheid. Ook het sportieve gedrag viel op bij sportevenementen. Zo konden we werken aan een school die niet alleen goed taal-, lees- en rekenonderwijs gaf, maar ik heb voortdurend ook die andere leuke vakken waar ik maar kon, gestimuleerd: handvaardigheid, schilderen, muziekonderwijs, zang, school-gymnastiek, kennis van de levende natuur thuis en in en om de school; vakken die het voor kinderen leuk maken, die de sfeer verhogen. Elk jaar sloten we de lessen af met een 'Grote Avond', waar een leuke musical of een groot toneelstuk werd uitgevoerd. Op veel terreinen waren we voorlopers. Op een moment schreef ik voor álle leerlingen die maar een muziekinstrument konden bespelen de 'Schilder-symfonie.' Uitgevoerd op een Grote Avond. Ook heb ik vele jaren een groot kinderkoor gehad (tot 80 k.). Ook een groot gemengd koor (soms wel 50 pers.). En vele leuke en geslaagde uitvoeringen in een stampvolle kerk. De allerlaatste jaren waren minder. Het bestuur wisselde heel sterk en begon te bestaan uit 'vreemden'. Er waren bijna geen mensen meer te vinden die dat werk wilden of konden doen. Het werk werd steeds zwaarder. De regering begon steeds meer (dwaze) eisen te stellen. Personeel was ook bijna niet te krijgen. Ik had het heel druk met hen naar het westen, naar Oegstgeest, te 'lokken', en om kamers of andere woonruimte voor hen te vinden. Het onderwijs zelf veranderde voortdurend en sommige Pabo's gingen niet echt mee... Kortom, de pret ging er een beetje af. Over de prioriteiten van het onderwijs en het belang van een heel goede sfeer, juist voor kinderen die de héle dag van huis waren(!), de hulp aan de zwakken, zo waren er een aantal zaken waar het bestuur en ik het niet over eens waren. Toen ben ik gestopt met mijn werk daar. In goed overleg, in 1995. Maar wel jammer. Daarna is de school snel kleiner geworden. Het gebouw werd verwaarloosd. De laatste keren zag het er niet uit. Ze kinderen zijn nu ondergebracht in een oud schoolgebouw van twee hoog, ergens in Oegstgeest. Er komt een nieuw gebouw, zegt men...(?) Wilt u weten met welke activiteiten ik mij daarna ben gaan bezighouden? Kijk op: www.fransvanhoffen.nl Reacties: f.hoffen@chello.nl
Dr K Schilderschool, 1968
School met de bijbel, in Valthermond.
School met de bijbel, in Valthermond. (bij laan 49) Mijn vrouw en ik hebben in deze echte veenkolonie een fijne tijd gehad. Met veel plezier heb ik een kleine vijf jaar hier gewerkt. Ik had klas 1, 2 en 3 in één lokaal. 39 leerlingen!Een tweemansschool dus. Meneer Buwalda had de klassen 4,5 en 6. Beiden woonden we naast het schoolplein. Een mooie, oude woning stond voor ons klaar, dus... trouwden we ook meteen. Ik heb me daar verder in het vak van onderwijzer bekwaamd. Vooral de lesstof voor klas 1 en 2 waren behoorlijk nieuw voor mij. Later had ik daar veel plezier van, toen ik hoofd/directeur werd van de Dr. K. Schilderschool in Oegstgeest. In de kleine (vrijgemaakt) gereformeerde kerk (110 leden) hebben mijn vrouw en ik veel activiteiten ontplooid: jeugdleider, leiding van jeugdkampen, hulporganist, ouderling, enz. Ook kreeg ik een benoeming als muziekdocent van de Muziekschool van Emmen (AVM). Verder heb ik daar een schilderclub opgericht voor alle leeftijden. En achter de school kon ik net zo veel grond krijgen voor een volkstuin als ik maar wilde. Daar heb ik met veel plezier getuinierd. Wat altijd al één van mijn oudste hobby's was. Als de kinderen erg hun best hadden gedaan, dan mochten ze hun werk even aan 'de juffrouw van de meester' laten zien. Dat stimuleerde hen best wel. We kwamen wel in een wereld terecht die zo'n 80 jaar achter liep. Naast ons woonde een echt oud veenarbeiders-paar, die beiden konden lezen, noch schrijven... Ze hadden een passende achternaam: Niks... "Mien nom is niks." "Maar u hebt toch wel een achternaam?" "Jaoh, maor mien aachternom is niks, so hiet ik." O, nu begreep meester hem eindelijk!... Zo ging dat. Heel veel plezier heb ik toen al gehad van mijn oude orgeltje, mijn oude gitaar, en mijn blokfluit! Ook was ik een aantal jaren koordirigent in Stadskanaal van het Geref. Gemengd Koor Asaf. Er waren soms wel 50 leden. 's Maandagsavonds op mijn brommertje dus naar Stadskanaal. Later in mijn oude auto... Dat was een leuke tijd in Valthermond. Lieve kinderen en aardige mensen. En leuke jeugd. Ik zal kijken of ik nog wat foto's heb uit die tijd. Wilt u meer weten? Kijk op www.fransvanhoffen.nl of mail eens: f.hoffen@chello.nl.
School 49 (school met de bi..., 1963
Kweekschool met den Bijbel, Rotterdam.
Kweekschool met den Bijbel, Rotterdam. Ik was daar leerling van 1958 tot 1963. Ik denk daar met gemengde gevoelens aan terug. Als één van de jongste leerlingen moest ik erg wennen aan klasgenoten die al in de twintig waren(!). Gelukkig had ik meteen goede aansluiting met een paar leerlingen die daar met de zelfde gevoelens zaten: Bert van Wouwen, Aad van de Hoek en Jan van der Kaaden. De beste herinneringen bewaar ik nog steeds aan de tekenleraar Dhr.(Jo) van der Zouwen. Hij leerde ons schilderen en gaf ook heel interessante lessen kunstgeschiedenis. Ik was altijd al gek op tekenen, dus dat was het hélemaal voor mij! Sinds kort heb ik enkele kinderen van hem leren kennen en kreeg ik over hem het ware verhaal te horen over wie hij eigenlijk was. Hij bleef jarenlang voor mij het grote voorbeeld voor het soort leraar die ik zelf graag wilde worden. Eén van zijn uitspraken was o.a. (en zo had hij er vele!): "Jongens, blijf als onderwijzer altijd gewoon jezelf!" Dat deed hij zelf ook. Ook in zijn eigen schilderwerk, waar wij toen nooit iets van kregen te zien... We hebben daar vele sympathieke en bekwame leraars leren kennen, waar we veel van hebben geleerd: de heren Te Velde (psychologie en pedagogiek), (Laurens) Van Wingerden (muziek, van hem leerde ik het dirigeren!), Boomsma (geschiedenis; hij kon geweldig goed vertellen),enz. Bij elke leraar leerde je een heel nieuwe wereld kennen: van Dhr. Van Loo het rijk van de levende natuur (altijd al mijn hobby); van Dhr. Van Lambalgen en Dhr. Ros: het rijk van de taal en de literatuur (ook mijn voorliefde). Zo hield ik ook heel veel van: natuurkunde (Dhr. Kouwenhoven), van bijzondere letters schrijven, zoals het gotisch; van kennis van de Bijbel en de kerkgeschiedenis (Ds. Augustijn); van wiskunde (vooral de stereometrie); van gymnastiek (Dhr. Wapenaar); van handvaardigheid in alle soorten (heb ik veel hobby's aan over gehouden); wat vond ik eigenlijk niet interessant of leuk? Het gewone wekelijkse lesgeven - vanaf klas 3 - dat vond ik ook heel erg fijn om te doen. Door meneer Brinkman, toen de directeur, heb ik de Bijbel pas écht goed leren kennen. Terwijl hij helemaal niet goed les kon geven... Dat is eigenlijk vreemd. Aan alle kanten ging een wereld voor me open. Als u wilt weten hoe ik hier vele hobby's heb leren ontwikkelen, kijk dan op mijn website: www.fransvanhoffen.nl Wilt u ervaringen met me delen? Mijn mail-adres is: f.hoffen@chello.nl
Kweekschool met den Bijbel ..., 1958