Els denBesten
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Els denBesten en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Els denBesten heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk was een langzame leerling en vond het leren niet makkelijk.
Ik was een langzame leerling en vond het leren niet makkelijk. Toen ik op de LEAO zat was meneer Goedhart onder directeur. Hij zei altijd Ik kan jullie altijd langer straffen. Nu dit was waar want hij was om half 7 al op school en ging ook meestal om 7 uur 's avonds naar huis. Hier kon je dus nooit tegen op. Dit was een 3 jarige opleiding. Voor mij was het niet haalbaar om het in 3 jaar te doen. mijn 3de jaar heb ik met nog 15 leerlingen bij het station in een gebouw gezeten (het staat er nog het heet geloof ik VJC. dit weet ik niet precis meer). Hier waren wij (2 meisjes en 13 jongens) een jaar samen voor de lessen, alleen voor het typen moesten we naar een lokaal in de museumstraat Al de andere leerlingen waren op de fiets en ik was samen met nog een jongen die er lopend heen moesten. dat duurde altijd langer. De lerares noemde wij ,Truus de mier, zij kon met een hoge stem praten. Dit en het knotje in het haar, wat ze had, maakte voor ons deze naam. Zij had dan altijd opmerkingen en dan kon ik best boos worden. Mijn moeder heeft toen gezegd zeg dan toch niks en ga gewoon aan het werk. Dit ben ik gaan doen en het scheeld echt wel haar. Wat ik wel weet is dat de school (het hoofd gebouw) er niet meer is. Het was een zo mooi statig gebouw wat echt onze school was. Er was daar ook een kelder waar wij les kregen. Ik weet nog heel goed dat wij een klasse leraar hadden die erg makkelijk was. Toch melde hij, dat wij hem samen met een andere leraar moesten gaan delen. Die leraar zat nu in dienst. Als hij na een half jaar klaar was dan zouden zij wisselen, want dan ging onze leraar in dienst en kwam hij op school om ons verder dat jaar les te geven. Hij zei in het begin al ik wil je melden dat het geen makkelijke man is en dat je je goed moest gedragen. Toen het zo verwas vertelde hij ons dat dit de laatste week was en dat nu die andere leraar hen zou opvlogen. Hij zei toen: Ik weet zeker dat jullie de eerste woensdag middag al zullen moeten na blijven. En ja hoor, het was de eerste dag al raak en we konden de eerste woensdag terug komen. Nu was het in die tijd zo, dat je op de LEAO vaste uren had. Maandag tot vrijdag van 9:00 tot 15:00 uur. Alleen was je op woensdag middag vrij. Je ging dan om 12 uur al weg. Dit werd gedaan, zodat je een beetje op tijd kon komen. Ook omdat ze niet wilde dat wij als leerlingen op straat zouden rond hangen. Dit gebeurde dan ook erg weinig. dit is het voor nu.
LEAO, 1970
Mijn vader was directeur van de RUMA Rubber fabriek.
Mijn vader was directeur van de RUMA Rubber fabriek. Mijn zus en ik gingen naar de fabriek in de middag pauze, en keken dan in de stapel rubberen ballen die in de hoek bij het hek lagen. Wij zijden dan "Mijn vader is hier de baas en daarom mogen wij hier wel in kijken. Maar dan kregen wij toch wel op onze kop van de stoker die bij de ingang van het hek werkte. Ik ben blijven zitten in de 2 de klas omdat ik een blinde darm ontsteking heb gehad. Voor dat het bekend was heb ik meer als een half jaar naar de tandarts gelopen want ik had kiespijn, maar de arts kon niks vinden. Nadat mijn blinde darm er uit was bleek dat ik daar om kies pijn had want het was toen over. Ik heb toen 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Hier door heb ik de 2de klas over moeten doen. In de 5de klas brak ik mijn been toen mijn ouders in Ridderkerk ons nieuwe huis bekeken. Ik ben toen naar het ziekenhuis gebracht door de meneer die mij had aan gereden. het was goed gebroken. Dus ik werd geopereerd. De volgend dag mochten mijn ouders even komen want het was toen nog niet gewoon dat je elke dag bezoek had. Verder kwam mijn moeder 3 maal per week. en in het week end mocht en ze geloof ik samen komen. Maar op een dag in de week was het vaders dag en dan mochten de vaders 's avonds langs komen. Nu werkte mijn vader al in Ridderkerk, dus er werd besloten dat mijn leraar maar naar mij moest gaan dan had ik ook een man op die avond. Zo kwam het dat de meester bij mij op bezoek kwam in het ziekenhuis.
Juliana van Stolbergschool, 1959