Elly van Zoeren

Hallo allemaal, een tijd geleden dat ik de opleiding met jullie deed.

Hallo allemaal, een tijd geleden dat ik de opleiding met jullie deed. Naar ik meen deed ik samen met anderen als 2e groep eind examen in de oude Lichtenberg. In 1960 begon geloof ik de eerste groep met de opleiding tot ziekenverzorgende. Ik heb nog examenfoto's van de groep voor mij en uiteraard ook van mijn eigen clubje. Netjes in ons donkerblauwe uniformjurk met hartjesschort en... wat dachten jullie van dat "enige wit gesteven mutsje" op ons hoofd!!! Ik weet nog dat ene Geesje hem niet wilde opzetten omdat ze haar haren net getoupeerd had! Een uitbrander van jewelste leverde haar dat op. In mijn 1e jaar werd paviljoen A, een donkerbruine houten barak in de tuin, nog door de neurologie van het ziekenhuis gebruikt. Het personeel zat bij ons aan tafel, tenminste... als de hoofdzuster en haar waarnemeemster geen ruzie hadden met elkaar. Ik weet nog dat die twee buiten stonden te kiften tegen elkaar en dat er een grote Spakenburgse patiënt tussen beide sprong, en hen met de hoofden tegen elkaar sloeg. over ruzie! Ik heb in de opleidingsperiode enorm veel plezier gemaakt en keihard moeten werken. De zalen dweilen en de kasten soppen, wattenbollen draaien, gazen gevouwen en het sterilliseren van instrumenten, urinecatheters uitgekookt voor volgend gebruik!!! Jasses, als ik daaraan denk, en het nu wel eens vertel aan de jonge collega's, zie je ze denken; uit welk tijdperk stamt dat mens? Weten jullie nog hoe we verplicht waren om aan tafel te verschijnen? Ik heb eens voor straf naast de directrice gezeten, alles gedienstig aangeven! Verdorie!!! Dat is me een tweede keer ook nog overkomen, maar toen had ik de klepel van de tafelbel los gemaakt. Zuster Kruidenier klingelde daar altijd uitbundig mee als zij om stilte vroeg voor het gebed. Het gevolg laat zich raden. Werken, dat was je enige taak, praten of zingen mocht wel maar dan met een sopdoek in de hand en het was haast een doodzonde als je op de rand van het bed ging zitten voor een praatje!! Toch hebben we een goede opleiding genoten, en ik denk er met plezier aan terug! Ik stond nog ingeschreven als; Elly Goppel, een naam die ik op mijn 10e jaar kreeg van de man waar mijn moeder mee was getrouwd, maar die ik nu niet meer draag. Hartenberg was het en is het weer!!! Nu ik 60 jaar ben kijk ik terug op een arbeidzaam leven van 40 jaar werken in de zorg. Na mijn diplomering heb ik een aanvullende cursus gedaan. Daarna heb ik op privé basis een jaar in de wijk gewerkt. in 1965 zijn Jan en ik getrouwd. Na de geboorte van de kinderen in '67 en '68, heb ik een partime baan gehad in de wijk. n 1960 toen de kinderen naar het voortgezet onderwijs gingen heb ik een vaste baan geaccepteerd in een Psyho Geriatrisch Verpleeghuis. Daar ben ik van '83 tot '00 teamleider geweest op een begeleidingsafdeling. Van '00 tot '05 werk ik in een Woon en Zorg Centrum. Op 1 april begonnen in 1962, en op 1 april 2005 met de OBU gegaan. Maar ik ben nog in dienst met een 0 urencontrakt, ik laat me niet ineens amputeren. Ik heb nog wel eens contact met Klaske Prins. Zij woont tegenwoordig in Nijenstede Zorgcentrum. Zij is matig mobiel omdat zij Parkinson heeft. Corry Hols zie ik zo nu en dan eens omdat haar moeder in het verzorgingshuis woont waar ik de laatste 5 jaar werk. Andere collega's ben ik uit het oog verloren. Ik zag dat Marijke Cobusse-Oudhof, die ik ken van een latere periode dat ik weer in de Lichtenberg werkte, zich ook heeft aangemeld bij Schoolbank. Ik zal mijn examenfoto toevoegen aan mijn epistel. Ik heb over mijn hele werkperiode een klein boekje geschreven. Het is 90% humor en 10% ernst. Als je kijkt naar tv uitzendingen waarin Dementie centraal staat, dan lijkt het net of je leven na de drempel van het verpleeghuis ophoud te bestaan, de programma's zijn altijd erg beladen, en het lijkt wel of er niets meer te lachen valt. Zonder dat ik de mens "belachelijk" maak, heb ik het een en ander opgeschreven. Het boekje ligt nu bij Elzevier, met de bedoeling dat zíj het gaan uitgeven. Ik

Opleiding Ziekenverzorging ..., 1962