Edwin van Kleef

De Huifkar was een AFSCHUWELIJKE school! OM VAN TE KOTSEN! In het eerste jaar, ik was toen zes, kregen we een jonge wat gezette juf met krulletjes die in ons in de pauzes altijd terroriseerde met The Best of Barbra Streisand.

De Huifkar was een AFSCHUWELIJKE school! OM VAN TE KOTSEN! In het eerste jaar, ik was toen zes, kregen we een jonge wat gezette juf met krulletjes die in ons in de pauzes altijd terroriseerde met The Best of Barbra Streisand. Misschien dat deze pedagochische aanpak in die jaren heel normaal was, maar op Guantanamo Bay hadden zulke 'martelpraktijken' zeker niet misstaan. Zij had ook vaak de neiging om vervelende leerlingen in de hoek te zetten. Op een gegeven moment stonden er leerlingen in alle vier de hoeken van het klaslokaal...Grenzend aan haar lokaal zat een lerares waar ik doodsbang voor was. Het was zo'n streng ogend type, met lang donker haar en hoge laarzen, die vaak met een sadistische blik haar leerlingen een hele harde schop gaf. Het einde van de pauzes op De Huifkar waren altijd een ervaring op zich. We moesten eerst met z'n allen in een rij gaan staan om dan vervolgens over het rooster heen te marcheren om de schoenen af te kloppen. Te debiel voor woorden. In het tweede jaar kwam ik in de klas met een meester met wat sullige uitstraling genaamd Leon. Volgens mij heeft hij ooit in het circus gezeten of is hij ooit goochelaar geweest, want hij deed altijd trucjes zoals vuurspuwen en balletjes hooghouden op kampen en uitjes. Hoewel Leon als een van de betere en populairdere leraren van de school werd gezien, was hij zijn emoties niet altijd de baas en had nog weleens last van losse handjes. Ik herinner mij een voorval uit dat schooljaar waarbij volledig door het lint ging en een vervelende leerling volledig in elkaar sloeg. Nadat het conflict enigzins gesust was, bood Leon op emotionele wijze z'n excuses aan de klas aan (kinderen van 7 a 8 jaar...), want hij was volgens hem toch wel iets te ver gegaan, en beloofde dit nooit meer te doen. En dan te bedenken hij met de klas af en toe meditatiesessies en zanglessen hield voor onze innerlijke rust...Hij had beter in het circus kunnen blijven, de clown uithangen. En dan was er nog een docent genaamd Frits (of hij heette Theo, hij gaf de op een na hoogste klas les, dat weet ik nog wel) Hoewel ik nooit bij hem in de klas heb gezeten, wist iedereen dat hij de grootste hufter van de school was. Iedereen scheet in z'n broek voor de onorthodoxe straffen van deze klootzak. Hij liet mij in de pauze ooit eens een keer alle bladzijden van alle boeken in een boekenkast tellen. Owee als ik mij daarbij verroerde of stopte met tellen, dan zwaaide er wat! En ook heb ik meer dan eens strafregels moeten schrijven bij hem, maar dat zal ik vast wel hebben verdiend. Tussen de leerlingen onderling liep het ook vaak uit de hand. Vechtpartijen, mishandelingen, sexuele intimidaties (er liepen een paar verknipte viespeuken rond zeg, en dat al zo jong), diefstal (mijn kampgeld is tweemaal gestolen) en scheldkanonnades kwamen meer dan eens voor. Dat is eigenlijk ook niet zo verwonderijk want tweederde van de leeringen van De Huifkar zouden we nu bestempelen als tokkies. En dan heb ik de talloze voorvallen in de taxibusjes die ons naar school en naar huis brachten nog niet eens genoemd. De meeste chauffeurs konden die Arnhemmerse schoffies totaal niet aan, waardoor het vaak ontaarde in een grote teringzooi, en ik me daardoor vaak onveilig voelde. In hetzelfde schooljaar werd ik een keer de klas uitgestuurd - toegegeven, ik was ook niet de makkelijkste in die tijd - en ik zag iets verderop dat twee leraren bezig waren om een driftige leerling tot bedaren te brengen. Maar tot bedaren brengen betekende op De Huifkar dat een leerling eerst stevig aangepakt diende te woorden. Met andere woorden: een leerling werd eerst een even flink in elkaar geslagen. Als ik terugkijk op mijn tijd op De Huifkar - Godzijdank maar twee jaar van mijn leven - dan is het echt een schande wat ik hier allemaal gezien heb. Nu ben ik zelf al enige tijd werkzaam als docent in het voortgezet onderwijs, maar ik heb op de leraaropleiding al geleerd dat je altijd een veilige leeromgeving moet creëren voor je leerlingen. Op de Huifkar was daar echter geen sprake van. Op Schoolbank zijn er ook allerlei oud-docenten die uitwijden over die 'prachtige tijd' op De Huifkar. Misschien hebben die mensen een plaat voor hun kop of houden ze elkaar de hand boven het hoofd. Dat laatste zal het wel het geval zijn, dat doen docenten namelijk. PS Met mij gaat het uitstekend. Ik sta al jaren met veel plezier voor de klas.

De Huifkar, 1989